Іаан Беззямельны: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
M.L.Bot (размовы | уклад)
др →‎Спасылкі: выдал. шаблона, replaced: {{Link GA| → {{subst:Void| using AWB
др стылявыя змены, арфаграфія
Радок 27: Радок 27:
'''Іаан (Джон) Беззямельны''' (англ.: John Lackland; [[24 снежня]] [[1167]], [[Оксфард]] - [[19 кастрычніка]] [[1216]], [[Ньюарк]]) — кароль Англіі (з 1199) і герцаг Аквітаніі з дынастыі [[Плантагенеты|Плантагенетаў]], малодшы (пяты) сын Генрыха II і [[Элеанора Аквітанская|Элеаноры Аквітанскай]].
'''Іаан (Джон) Беззямельны''' (англ.: John Lackland; [[24 снежня]] [[1167]], [[Оксфард]] - [[19 кастрычніка]] [[1216]], [[Ньюарк]]) — кароль Англіі (з 1199) і герцаг Аквітаніі з дынастыі [[Плантагенеты|Плантагенетаў]], малодшы (пяты) сын Генрыха II і [[Элеанора Аквітанская|Элеаноры Аквітанскай]].


Яго праўленне лічыцца адным з самых катастрафічных за ўсю гісторыю Англіі — яно пачалося з заваёвы [[Нармандыя|Нармандыі]] французскім каралём [[Філіп II Аўгуст|Філіпам II Аўгустам]] і скончылася грамадзянскай вайной, амаль зрынулай яго з трона (за свае паразы ён атрымаў яшчэ адну мянушку «Мяккі Меч», Softsword). У 1213 годзе ён прызнаў [[Англія|Англію]] васалам [[рымскі папа|рымскага папы]], каб скончыць разлад з каталіцкай царквой, а ў 1215 годзе паўсталыя бароны прымусілі яго падпісаць [[Вялікая хартыя вольнасцяў|Вялікую хартыю вольнасцяў]], за што Іаан найбольш за ўсё і стаў вядомы. Некаторыя гісторыкі лічаць, што кіраванне Іаана было не лепш і не горш за валадаранне [[Рычард I|Рычарда I]] і Генрыха III. Тым не менш, рэпутацыя Іаана такая, што з тых часоў ніводны англійскі манарх не называў сваіх нашчадкаў гэтым імем (яно пасля стала лічыцца нешчаслівым таксама ў кіруючых дынастыях Шатландыі і Францыі).
Яго праўленне лічыцца адным з самых катастрафічных за ўсю гісторыю Англіі — яно пачалося з заваявання [[Нармандыя|Нармандыі]] французскім каралём [[Філіп II Аўгуст|Філіпам II Аўгустам]] і скончылася грамадзянскай вайной, калі ён ледзь не страціў трон (за свае паражэнні ён атрымаў яшчэ адну мянушку «Мяккі Меч», Softsword). У 1213 годзе ён прызнаў [[Англія|Англію]] васалам [[рымскі папа|рымскага папы]], каб скончыць разлад з каталіцкай царквой, а ў 1215 годзе паўсталыя бароны прымусілі яго падпісаць [[Вялікая хартыя вольнасцей|Вялікую хартыю вольнасцей]], за што Іаан у асноўным і стаў вядомы. Некаторыя гісторыкі лічаць, што кіраванне Іаана было не лепш і не горш за валадаранне [[Рычард I|Рычарда I]] і Генрыха III. Тым не менш, рэпутацыя Іаана такая, што з тых часоў ніводны англійскі манарх не называў сваіх нашчадкаў гэтым імем (яно пасля стала лічыцца нешчаслівым таксама ў кіруючых дынастыях Шатландыі і Францыі).


== Літаратура ==
== Літаратура ==

Версія ад 23:58, 1 ліпеня 2015

Іаан (Джон) Беззямельны
John Lackland
Сцяг25-ы Кароль Англіі Сцяг
з 6 красавіка 1199
Каранацыя 27 мая 1199
Папярэднік Рычард I
Пераемнік Генрых III

Нараджэнне 24 снежня 1167(1167-12-24)
Оксфард
Смерць 19 кастрычніка 1216(1216-10-19) (48 гадоў)
Ньюарк-он-Трэнт, Лінкальншыр
Месца пахавання Вустэрскі сабор, Вустэр
Род Плантагенеты
Бацька Генрых II
Маці Элеанора Аквітанская
Жонка 1-я: Ізабела дэ Клер
2-я: Ізабела Ангулемская
Дзеці Ад 2-га шлюбу:
сыны: Генрых III, Рычард
дочкі: Жанна, Ізабела, Элеанора
Ад палюбоўніц:
сыны: Рычард, Олівер, Джэфры, Іаан, Генрых, Осберт, Эд, Барталамью, Філіп
дочкі: Іаана, Мацільда, Ізабела
Дзейнасць манарх
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Іаан (Джон) Беззямельны (англ.: John Lackland; 24 снежня 1167, Оксфард - 19 кастрычніка 1216, Ньюарк) — кароль Англіі (з 1199) і герцаг Аквітаніі з дынастыі Плантагенетаў, малодшы (пяты) сын Генрыха II і Элеаноры Аквітанскай.

Яго праўленне лічыцца адным з самых катастрафічных за ўсю гісторыю Англіі — яно пачалося з заваявання Нармандыі французскім каралём Філіпам II Аўгустам і скончылася грамадзянскай вайной, калі ён ледзь не страціў трон (за свае паражэнні ён атрымаў яшчэ адну мянушку «Мяккі Меч», Softsword). У 1213 годзе ён прызнаў Англію васалам рымскага папы, каб скончыць разлад з каталіцкай царквой, а ў 1215 годзе паўсталыя бароны прымусілі яго падпісаць Вялікую хартыю вольнасцей, за што Іаан у асноўным і стаў вядомы. Некаторыя гісторыкі лічаць, што кіраванне Іаана было не лепш і не горш за валадаранне Рычарда I і Генрыха III. Тым не менш, рэпутацыя Іаана такая, што з тых часоў ніводны англійскі манарх не называў сваіх нашчадкаў гэтым імем (яно пасля стала лічыцца нешчаслівым таксама ў кіруючых дынастыях Шатландыі і Францыі).

Літаратура

  • Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Белэн, 1999. — 608 с.: іл. ISBN 985-11-0279-2

Спасылкі