Харон (спадарожнік Плутона): Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
M.L.Bot (размовы | уклад)
др →‎Спасылкі: выдал. шаблона, replaced: {{Link GA| → {{subst:Void| using AWB
Няма тлумачэння праўкі
Тэг: першае рэдагаванне
Радок 3: Радок 3:
| Назва = Харон
| Назва = Харон
| Спадарожнік чаго = [[Плутон]]а
| Спадарожнік чаго = [[Плутон]]а
| Выява = Charon.png
| Выява = NH-7-13-15-Charon-NewHorizons-20150712.png
| Подпіс =
| Подпіс =
| Фон выявы =
| Фон выявы =

Версія ад 13:01, 14 ліпеня 2015

Харон
спадарожнік Плутона
Гісторыя адкрыцця
Першаадкрывальнік Дж. У. Крысці
Дата адкрыцця 22 чэрвеня 1978
Арбітальныя характарыстыкі
Вялікая паўвось 19 591,4 км
Эксцэнтрысітэт 0[1]
Перыяд абарачэння 6,387230 ± 0,000001 дзён
(6 дзён 9 гадз 17 хвіл 36,7 с ± 0,1 с)
Нахіл арбіты 112,78 ± 0,02° (да плоскасці экліптыкі)
Фізічныя характарыстыкі
Дыяметр 1212±16 км
Маса (1,52 ± 0,06)×1021 кг
Шчыльнасць 1,65 ± 0,06 г/см³
Паскарэнне свабоднага падзення 0,278 м/с²
Перыяд вярчэння вакол сваёй восі сінхранізаваны
Тэмпература паверхні -220 °C (53 K)
Атмасфера Вельмі моцна разрэджана (ціск менш 0,11 мкбар, ці 11 мПа)

Харо́н (134340 I) — спадарожнік Плутона (па іншай версіі — меншы кампанент падвойнай карлікавай планетнай сістэмы Плутон-Харон). Названы ў гонар Харона — перавозніка душ мёртвых праз раку Стыкс у старажытнагрэчаскай міфалогіі.

Харон быў адкрыты амэрыканскім астрафізікам Дж. Крысці (James W. Christy) 22 чэрвеня 1978 на здымку, атрыманым у Ваенна-марской абсерваторыі ЗША, Флагстаф, Арызона.

Характарыстыкі

Харон размешчаны ў 19 640 км ад цэнтра Плутона; арбіта нахіленая на 55° да экліптыкі. Дыяметр Харона 1212±16 км, маса — 1,9×1021 кг, шчыльнасць — 1,72 1,72 г/см³ (3) ([1]). Адзін абарачэнне Харона займае 6,387 сутак (з прычыны прыліўнога тармажэння ён супадае з перыядам кручэння Плутона), таму Плутон і Харон заўсёды звернутыя адзін да аднаго адным і тым жа бокам.

Адкрыццё Харона дазволіла астраномам больш дакладна вылічыць масу Плутона. Асаблівасці арбіт вонкавых спадарожнікаў паказваюць, што маса Харона складае прыблізна 11,65 % масы Плутона.

Харон прыкметна цямней Плутона. Падобна, што гэтыя аб'екты істотна адрозніваюцца па складзе. У то час як Плутон пакрыты азотным лёдам, Харон пакрыты вадзяным лёдам, і яго паверхня мае больш нейтральны колер. У цяперашні час лічаць, што сістэма Плутон—Харон утварылася ў выніку сутыкненні незалежна сфармаваных Плутона і прота-Харона, сучасны Харон утварыўся з асколкаў, выкінутых на арбіту вакол Плутона, пры гэтым таксама маглі ўтварыцца некаторыя аб'екты пояса Койпера.

Гл. таксама

Спасылкі

  • Southwest Research Institute (англ.). — паведамленне пра тэорыю паходжання Харона ў выніку сутыкнення.. Архівавана з першакрыніцы 11 лістапада 2012. Праверана 11 лістапада 2012.
  1. http://www.sciencemag.org/content/350/6258/aad1815/T1.expansion.html