Слабае ўзаемадзеянне: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
M.L.Bot (размовы | уклад)
др →‎Спасылкі: выдал. шаблона, replaced: {{Link GA| → {{subst:Void| (2) using AWB
др літаратура
Радок 1: Радок 1:
'''Сла́бае ўзаемадзе́янне''', ці '''сла́бае я́дзернае ўзаемадзе́янне''' — адно з чатырох фундаментальных узаемадзенняў у прыродзе. У прыватнасці, яно адказвае за бэта-распад ядра. Гэтае ўзаемадзеянне называецца слабым, бо два іншыя ўзаемадзеянні, істотныя для ядзернай фізікі, ([[моцнае ўзаемадзеянне|моцнае]] і электрамагнітнае), характарызуюцца значна большай інтэнсіўнасцю. Аднак слабае ўзаемадзеянне значна мацнейшае за чацвёртае з фундаментальных узаемадзеянняў, [[гравітацыйнае ўзаемадзеянне|гравітацыйнае]]. Слабае ўзаемадзеянне з'яўляецца кароткадзейным — яно праяўляецца на адлегласцях, значна меншых за памеры атамнага ядра (характэрны радыус узаемадзеяння 10<sup>−18</sup> м). [[Стандартная мадэль]] фізікі элементарных часціц апісвае электрамагнітнае ўзаемадзеянне і слабае ўзаемадзеянне як розныя праявы адзінага [[электраслабае ўзаемадзеянне|электраслабага ўзаемадзеяння]], тэорыю якога распрацавалі каля 1968 года [[Шэлдан Лі Глэшау|Шэлдан Глэшаў]], [[Абдус Салам]] і [[Стывен Вайнберг]]. За гэтую работу яны атрымалі [[Нобелеўская прэмія па фізіцы|Нобелеўскую прэмію па фізіцы]] за [[1979]] год.
'''Сла́бае ўзаемадзе́янне''', ці '''сла́бае я́дзернае ўзаемадзе́янне''' — адно з чатырох фундаментальных узаемадзенняў у прыродзе. У прыватнасці, яно адказвае за бэта-распад ядра. Гэтае ўзаемадзеянне называецца слабым, бо два іншыя ўзаемадзеянні, істотныя для ядзернай фізікі, ([[моцнае ўзаемадзеянне|моцнае]] і электрамагнітнае), характарызуюцца значна большай інтэнсіўнасцю. Аднак слабае ўзаемадзеянне значна мацнейшае за чацвёртае з фундаментальных узаемадзеянняў, [[гравітацыйнае ўзаемадзеянне|гравітацыйнае]]. Слабае ўзаемадзеянне з'яўляецца кароткадзейным — яно праяўляецца на адлегласцях, значна меншых за памеры атамнага ядра (характэрны радыус узаемадзеяння 10<sup>−18</sup> м). [[Стандартная мадэль]] фізікі элементарных часціц апісвае электрамагнітнае ўзаемадзеянне і слабае ўзаемадзеянне як розныя праявы адзінага [[электраслабае ўзаемадзеянне|электраслабага ўзаемадзеяння]], тэорыю якога распрацавалі каля 1968 года [[Шэлдан Лі Глэшау|Шэлдан Глэшаў]], [[Абдус Салам]] і [[Стывен Вайнберг]]. За гэтую работу яны атрымалі [[Нобелеўская прэмія па фізіцы|Нобелеўскую прэмію па фізіцы]] за [[1979]] год.


== Спасылкі ==
== Літаратура ==
* ''Griffiths, David J.'' (1987) Introduction to Elementary Particles, Wiley, John & Sons, Inc. ISBN 0-471-60386-4
* ''Griffiths, David J.'' (1987) Introduction to Elementary Particles, Wiley, John & Sons, Inc. ISBN 0-471-60386-4
* ''A. Lesov.'' [http://arxiv.org/abs/0911.0058 The Weak Force: From Fermi to Feynman.] — Thesis, University of South Carolina, 2009.
* ''A. Lesov.'' [http://arxiv.org/abs/0911.0058 The Weak Force: From Fermi to Feynman.] — Thesis, University of South Carolina, 2009.


===Уводная літаратура===
{{Стаб|Фізіка}}
*{{Cite book
{{Фундаментальныя ўзаемадзеянні}}
|author=R. Oerter
|year=2006
|title=The Theory of Almost Everything: The Standard Model, the Unsung Triumph of Modern Physics
|publisher=Plume
|isbn=978-0-13-236678-6
}}
*{{Cite book
|author=B.A. Schumm
|year=2004
|title=Deep Down Things: The Breathtaking Beauty of Particle Physics
|publisher=Johns Hopkins University Press
|isbn=0-8018-7971-X
}}


===Спецыялізаваная літаратура===
*{{Cite book
| author=D.A. Bromley
| year=2000
| title=Gauge Theory of Weak Interactions
| publisher=Springer
| isbn=3-540-67672-4
}}
*{{Cite book
|author=G.D. Coughlan, J.E. Dodd, B.M. Gripaios
|year=2006
|title=The Ideas of Particle Physics: An Introduction for Scientists
|edition=3rd
|publisher=Cambridge University Press
|isbn=978-0-521-67775-2
}}
*{{Cite book
| author1=W. N. Cottingham
| author2=D. A. Greenwood
| title=An introduction to nuclear physics
| publisher=Cambridge University Press
| origyear=1986
| year=2001
| edition=2nd
| page=30
| isbn=978-0-521-65733-4
| url=http://books.google.co.uk/books?id=0VIpJPn-qWoC&pg=PA30
}}
*{{Cite book
| author=D.J. Griffiths
| year=1987
| title=Introduction to Elementary Particles
| publisher=John Wiley & Sons
| isbn=0-471-60386-4
}}
*{{Cite book
| author=G.L. Kane
| year=1987
| title=Modern Elementary Particle Physics
| publisher=Perseus Books
| isbn=0-201-11749-5
}}
*{{Cite book
| author=D.H. Perkins
| year=2000
| title=Introduction to High Energy Physics
| publisher=Cambridge University Press
| isbn=0-521-62196-8
}}


{{Стаб|Фізіка}}
{{Фундаментальныя ўзаемадзеянні}}





Версія ад 20:28, 3 жніўня 2015

Сла́бае ўзаемадзе́янне, ці сла́бае я́дзернае ўзаемадзе́янне — адно з чатырох фундаментальных узаемадзенняў у прыродзе. У прыватнасці, яно адказвае за бэта-распад ядра. Гэтае ўзаемадзеянне называецца слабым, бо два іншыя ўзаемадзеянні, істотныя для ядзернай фізікі, (моцнае і электрамагнітнае), характарызуюцца значна большай інтэнсіўнасцю. Аднак слабае ўзаемадзеянне значна мацнейшае за чацвёртае з фундаментальных узаемадзеянняў, гравітацыйнае. Слабае ўзаемадзеянне з'яўляецца кароткадзейным — яно праяўляецца на адлегласцях, значна меншых за памеры атамнага ядра (характэрны радыус узаемадзеяння 10−18 м). Стандартная мадэль фізікі элементарных часціц апісвае электрамагнітнае ўзаемадзеянне і слабае ўзаемадзеянне як розныя праявы адзінага электраслабага ўзаемадзеяння, тэорыю якога распрацавалі каля 1968 года Шэлдан Глэшаў, Абдус Салам і Стывен Вайнберг. За гэтую работу яны атрымалі Нобелеўскую прэмію па фізіцы за 1979 год.

Літаратура

Уводная літаратура

  • R. Oerter (2006). The Theory of Almost Everything: The Standard Model, the Unsung Triumph of Modern Physics. Plume. ISBN 978-0-13-236678-6.
  • B.A. Schumm (2004). Deep Down Things: The Breathtaking Beauty of Particle Physics. Johns Hopkins University Press. ISBN 0-8018-7971-X.

Спецыялізаваная літаратура

  • D.A. Bromley (2000). Gauge Theory of Weak Interactions. Springer. ISBN 3-540-67672-4.
  • G.D. Coughlan, J.E. Dodd, B.M. Gripaios (2006). The Ideas of Particle Physics: An Introduction for Scientists (3rd ed.). Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-67775-2.{{cite book}}: Папярэджанні CS1: розныя назвы: authors list (link)
  • W. N. Cottingham; D. A. Greenwood (2001) [1986]. An introduction to nuclear physics (2nd ed.). Cambridge University Press. p. 30. ISBN 978-0-521-65733-4.
  • D.J. Griffiths (1987). Introduction to Elementary Particles. John Wiley & Sons. ISBN 0-471-60386-4.
  • G.L. Kane (1987). Modern Elementary Particle Physics. Perseus Books. ISBN 0-201-11749-5.
  • D.H. Perkins (2000). Introduction to High Energy Physics. Cambridge University Press. ISBN 0-521-62196-8.

Шаблон:Стаб