Перэгрын Тук: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Addbot (размовы | уклад)
др Робат перанёс 32 міжмоўных спасылак да аб'екта d:q219493 на Wikidata
clean up using AWB
Радок 11: Радок 11:
|Месца=Шыр
|Месца=Шыр
}}
}}
'''Перэгры́н Тук''' ({{lang-en|Peregrin Took}}, Пі́пін) — [[хобіт]], персанаж эпасу «[[Валадар Пярсцёнкаў]]» [[Толкін|Джона Р. Р. Толкіна]]. Належаў да шляхетнага хобіцкага роду Тукаў. Паплечнік і блізкі сябар [[Фрода Бэгінс]]а. Воін Гондара. Выратаваў ад спалення Фараміра, брата Бораміра, сына намесніка Гондара [[Дэнатар II|Дэнатара II]] (які і хацеў спаліць яго). У гэтым яму дапамагаў воін Гондара [[Берагонд]]. Пасля Вайны Пярсцёнка стаў танам [[Шыр]]а.
'''Перэгры́н Тук''' ({{lang-en|Peregrin Took}}, Пі́пін) — [[хобіт]], персанаж эпасу «[[Уладар Пярсцёнкаў]]» [[Толкін|Джона Р. Р. Толкіна]]. Належаў да шляхетнага хобіцкага роду Тукаў. Паплечнік і блізкі сябар [[Фрода Бэгінс]]а. Воін Гондара. Выратаваў ад спалення Фараміра, брата Бораміра, сына намесніка Гондара [[Дэнатар II|Дэнатара II]] (які і хацеў спаліць яго). У гэтым яму дапамагаў воін Гондара [[Берагонд]]. Пасля Вайны Пярсцёнка стаў танам [[Шыр]]а.


== Біяграфія і ўдзел у падзеях «Валадара Пярсцёнкаў» ==
== Біяграфія і ўдзел у падзеях «Уладара Пярсцёнкаў» ==
Перэгрын Тук нарадзіўся ў 2990 г. [[Трэцяя Эпоха Міжзем'я|Т. Э.]] у сям'і тана Паладзіна II і Эгланціны Тук і з'яўляўся малодшым дзяцёнкам (у яго былі тры старэйшыя сястры — Перліна, Вочыцвета і Душыца) і адзіным сынам. Яго лепшы сябар — [[Мэрыядак Брэндзібак]] — з'яўляецца яго стрыечным братам па бацькоўскай лініі.
Перэгрын Тук нарадзіўся ў 2990 г. [[Трэцяя Эпоха Міжзем'я|Т. Э.]] у сям'і тана Паладзіна II і Эгланціны Тук і з'яўляўся малодшым дзяцёнкам (у яго былі тры старэйшыя сястры — Перліна, Вочыцвета і Душыца) і адзіным сынам. Яго лепшы сябар — [[Мэрыядак Брэндзібак]] — з'яўляецца яго стрыечным братам па бацькоўскай лініі.


У 3018 годзе Т. Э., калі Фрода Бэгінс па парадзе [[Гэндальф]]а Шэрага ўсё-такі адправіўся ў [[Рывендэл]], выносячы з сабой [[Пярсцёнак Усяўладдзя]], Перэгрын Тук стаў адным з яго спадарожнікаў. На Савеце ў [[Элранд]]а яго і Мэрыядака Брэндзібака па патрабаванні таго ж Гэндальфа ўключылі ў лік Звяза Пярсцёнка. Усе разам Захавальнікі дабраліся да Парт Галена, дзе Перэгрына і Мэрыядака схапілі [[Урук-хай|оркамі]] [[Саруман]]а, пры гэтым загінуў старэйшы сын намесніка Гондара, [[Борамір]], які абараняў хобітаў. Толькі цудам Перэгрын уратаваўся падчас сваркі оркаў на ўзлессе [[Фангорн]]а. Там жа ён сустрэўся з [[Энты|энтамі]] і разам з імі прыняў удзел у знакамітым паходзе воінства энтаў на [[Ізенгард]].
У 3018 годзе Т. Э., калі Фрода Бэгінс па парадзе [[Гэндальф]]а Шэрага ўсё-такі адправіўся ў [[Рывендэл]], выносячы з сабой [[Пярсцёнак Усяўладдзя]], Перэгрын Тук стаў адным з яго спадарожнікаў. На Савеце ў [[Элранд]]а яго і Мэрыядака Брэндзібака па патрабаванні таго ж Гэндальфа ўключылі ў лік Брацтва Пярсцёнка. Усе разам Захавальнікі дабраліся да Парт Галена, дзе Перэгрына і Мэрыядака схапілі [[Урук-хай|оркамі]] [[Саруман]]а, пры гэтым загінуў старэйшы сын намесніка Гондара, [[Борамір]], які абараняў хобітаў. Толькі цудам Перэгрын уратаваўся падчас сваркі оркаў на ўзлессе [[Фангорн]]а. Там жа ён сустрэўся з [[Энты|энтамі]] і разам з імі прыняў удзел у знакамітым паходзе воінства энтаў на [[Ізенгард]].


Пасля разгрому Ізенгарда і адхілення Сарумана ад улады Переэгрын воляй выпадку падабраў [[паланцір]], выкінутыя з вежы [[Артханк]]а [[Грыма Чарвявуст|Грымам Чарвявустам]]. Паланцір забраў у яго Гэндальф, аднак, будучы ад прыроды вельмі цікаўным, Перэгрын усё ж такі хітрасцю завалодаў ім і на некаторы час зазірнуў у яго, — тым самым падставіў сябе пад магічны ўдар Цёмнага Валадара [[Саўран]]а. Толькі дзякуючы неймавернай хобіцкай стойкасці Піпін не падпарадкаваўся волі Саўрана, аднак Гэндальфу прыйшлося ўзяць яго з сабой з асцярогі, што Саўран пажадае атрымаць дзёрзкага і непакорлівага хобіта жывым.
Пасля разгрому Ізенгарда і адхілення Сарумана ад улады Переэгрын воляй выпадку падабраў [[паланцір]], выкінутыя з вежы [[Артханк]]а [[Грыма Чарвявуст|Грымам Чарвявустам]]. Паланцір забраў у яго Гэндальф, аднак, будучы ад прыроды вельмі цікаўным, Перэгрын усё ж такі хітрасцю завалодаў ім і на некаторы час зазірнуў у яго, — тым самым падставіў сябе пад магічны ўдар Цёмнага Валадара [[Саўран]]а. Толькі дзякуючы неймавернай хобіцкай стойкасці Піпін не падпарадкаваўся волі Саўрана, аднак Гэндальфу прыйшлося ўзяць яго з сабой з асцярогі, што Саўран пажадае атрымаць дзёрзкага і непакорлівага хобіта жывым.


Гэндальф ўзяў яго з сабой у [[Гондар]], дзе Перэгрын з падзякі да свайго абаронцы, пакойнага Бораміра, паступіў на службу да яго бацькі, намесніка [[Дэнатар II|Дэнатара II]] і стаў — адзіным з вядомых хобітаў — Стражаў Цытадэлі [[Мінас Цірыт]]а. Дзякуючы Перэгрыну, своечасова папярэдзіўшага Гэндальфа, маг паспеў перашкодзіць звар'яцеламу Дэнатару і выратаваць жыццё малодшаму сыну намесніка, [[Фарамір]]у.
Гэндальф узяў яго з сабой у [[Гондар]], дзе Перэгрын з падзякі да свайго абаронцы, пакойнага Бораміра, паступіў на службу да яго бацькі, намесніка [[Дэнатар II|Дэнатара II]] і стаў — адзіным з вядомых хобітаў — Стражаў Цытадэлі [[Мінас Тырыт]]а. Дзякуючы Перэгрыну, своечасова папярэдзіўшага Гэндальфа, маг паспеў перашкодзіць звар'яцеламу Дэнатару і выратаваць жыццё малодшаму сыну намесніка, [[Фарамір]]у.


Пасля разгрому войскаў Мордара на [[Бітва на Пеленнорскіх палях|Пеленнорскіх палях]] Пеэегрын у складзе роханска-гондарскай дружыны прыняў удзел у паходзе да [[Мараннон]]а і ў Бітве каля Чорнай Брамы, дзе асабіста забіў аднаго з троляў.
Пасля разгрому войскаў Мордара на [[Бітва на Пеленнорскіх палях|Пеленнорскіх палях]] Пеэегрын у складзе роханска-гондарскай дружыны прыняў удзел у паходзе да [[Мараннон]]а і ў Бітве каля Чорнай Брамы, дзе асабіста забіў аднаго з троляў.


З заканчэннем Вайны Пярсцёнка Перэгрын, удастоены ў Гондары рыцарскага звання і прызначаны на пасаду каралеўскага пасланца, вярнуўся ў Шыр, дзе разам з Мэрыядакам узначаліў паўстанне хобітаў супраць дыктатуры Сарумана, які хітрасцю захапіў уладу над краінай. Паўстанне завяршылася пераможнай бітвай ў Прырэчьы, у якім Перэгрын і Мэрыядак выступалі ў якасці палкаводцаў.
З заканчэннем Вайны Пярсцёнка Перэгрын, удастоены ў Гондары рыцарскага звання і прызначаны на пасаду каралеўскага пасланца, вярнуўся ў Шыр, дзе разам з Мэрыядакам узначаліў паўстанне хобітаў супраць дыктатуры Сарумана, які хітрасцю захапіў уладу над краінай. Паўстанне завяршылася пераможнай бітвай у Прырэччы, у якім Перэгрын і Мэрыядак выступалі ў якасці палкаводцаў.


У 1914 г. [[Чацвёртая Эпоха Міжзем'я|Ч. Э.]] Перэгрын Тук атрымаў у спадчыну тытул тана. У 1964 г. яны з Мэрыядакам добраахвотна склалі з сябе абавязкі кіраўнікоў сваіх родаў і адправіліся ў падарожжа ў [[Рохан]] і ў Гондар. Праз год абодва памерлі ў Гондары і былі пахаваныя ў магільным склепе гондарскіх каралёў і намеснікаў на Рат Дзінен.
У 1914 г. [[Чацвёртая Эпоха Міжзем'я|Ч. Э.]] Перэгрын Тук атрымаў у спадчыну тытул тана. У 1964 г. яны з Мэрыядакам добраахвотна склалі з сябе абавязкі кіраўнікоў сваіх родаў і адправіліся ў падарожжа ў [[Рохан]] і ў Гондар. Праз год абодва памерлі ў Гондары і былі пахаваны ў магільным склепе гондарскіх каралёў і намеснікаў на Рат Дзінен.


{{Свет Міжзем'я}}
{{Свет Міжзем'я}}

Версія ад 20:55, 15 жніўня 2015

Варыянты імя
Піпін
Раса Хобіт
Пол Мужчынскі
Месца пражывання Шыр

Перэгры́н Тук (англ.: Peregrin Took, Пі́пін) — хобіт, персанаж эпасу «Уладар Пярсцёнкаў» Джона Р. Р. Толкіна. Належаў да шляхетнага хобіцкага роду Тукаў. Паплечнік і блізкі сябар Фрода Бэгінса. Воін Гондара. Выратаваў ад спалення Фараміра, брата Бораміра, сына намесніка Гондара Дэнатара II (які і хацеў спаліць яго). У гэтым яму дапамагаў воін Гондара Берагонд. Пасля Вайны Пярсцёнка стаў танам Шыра.

Біяграфія і ўдзел у падзеях «Уладара Пярсцёнкаў»

Перэгрын Тук нарадзіўся ў 2990 г. Т. Э. у сям'і тана Паладзіна II і Эгланціны Тук і з'яўляўся малодшым дзяцёнкам (у яго былі тры старэйшыя сястры — Перліна, Вочыцвета і Душыца) і адзіным сынам. Яго лепшы сябар — Мэрыядак Брэндзібак — з'яўляецца яго стрыечным братам па бацькоўскай лініі.

У 3018 годзе Т. Э., калі Фрода Бэгінс па парадзе Гэндальфа Шэрага ўсё-такі адправіўся ў Рывендэл, выносячы з сабой Пярсцёнак Усяўладдзя, Перэгрын Тук стаў адным з яго спадарожнікаў. На Савеце ў Элранда яго і Мэрыядака Брэндзібака па патрабаванні таго ж Гэндальфа ўключылі ў лік Брацтва Пярсцёнка. Усе разам Захавальнікі дабраліся да Парт Галена, дзе Перэгрына і Мэрыядака схапілі оркамі Сарумана, пры гэтым загінуў старэйшы сын намесніка Гондара, Борамір, які абараняў хобітаў. Толькі цудам Перэгрын уратаваўся падчас сваркі оркаў на ўзлессе Фангорна. Там жа ён сустрэўся з энтамі і разам з імі прыняў удзел у знакамітым паходзе воінства энтаў на Ізенгард.

Пасля разгрому Ізенгарда і адхілення Сарумана ад улады Переэгрын воляй выпадку падабраў паланцір, выкінутыя з вежы Артханка Грымам Чарвявустам. Паланцір забраў у яго Гэндальф, аднак, будучы ад прыроды вельмі цікаўным, Перэгрын усё ж такі хітрасцю завалодаў ім і на некаторы час зазірнуў у яго, — тым самым падставіў сябе пад магічны ўдар Цёмнага Валадара Саўрана. Толькі дзякуючы неймавернай хобіцкай стойкасці Піпін не падпарадкаваўся волі Саўрана, аднак Гэндальфу прыйшлося ўзяць яго з сабой з асцярогі, што Саўран пажадае атрымаць дзёрзкага і непакорлівага хобіта жывым.

Гэндальф узяў яго з сабой у Гондар, дзе Перэгрын з падзякі да свайго абаронцы, пакойнага Бораміра, паступіў на службу да яго бацькі, намесніка Дэнатара II і стаў — адзіным з вядомых хобітаў — Стражаў Цытадэлі Мінас Тырыта. Дзякуючы Перэгрыну, своечасова папярэдзіўшага Гэндальфа, маг паспеў перашкодзіць звар'яцеламу Дэнатару і выратаваць жыццё малодшаму сыну намесніка, Фараміру.

Пасля разгрому войскаў Мордара на Пеленнорскіх палях Пеэегрын у складзе роханска-гондарскай дружыны прыняў удзел у паходзе да Мараннона і ў Бітве каля Чорнай Брамы, дзе асабіста забіў аднаго з троляў.

З заканчэннем Вайны Пярсцёнка Перэгрын, удастоены ў Гондары рыцарскага звання і прызначаны на пасаду каралеўскага пасланца, вярнуўся ў Шыр, дзе разам з Мэрыядакам узначаліў паўстанне хобітаў супраць дыктатуры Сарумана, які хітрасцю захапіў уладу над краінай. Паўстанне завяршылася пераможнай бітвай у Прырэччы, у якім Перэгрын і Мэрыядак выступалі ў якасці палкаводцаў.

У 1914 г. Ч. Э. Перэгрын Тук атрымаў у спадчыну тытул тана. У 1964 г. яны з Мэрыядакам добраахвотна склалі з сябе абавязкі кіраўнікоў сваіх родаў і адправіліся ў падарожжа ў Рохан і ў Гондар. Праз год абодва памерлі ў Гондары і былі пахаваны ў магільным склепе гондарскіх каралёў і намеснікаў на Рат Дзінен.