Смаленскі павет (Вялікае Княства Літоўскае): Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
афармленне
афармленне
Радок 53: Радок 53:


== Гісторыя ==
== Гісторыя ==
У [[1613]] [[Вальны сойм]] аднавіў Смаленскае ваяводства ў складзе Вялікага Княства Літоўскага, што вызнала [[Маскоўская дзяржава]] пры складанні [[Дэвулінскае перамір'е|Дэвулінскага перамір'я]] ([[1618]])<ref>[[Валерый Пазднякоў]]. Смаленскае ваяводства // {{Крыніцы/ЭВКЛ|2к}} С. 598.</ref>. У [[1625]] утварыліся Старадубскі і Смаленскі паветы, у склад апошняга ўвайшлі Смаленскі, Вельскі, Дарагабускі, Рослаўскі, Сярпейскі, Невельскі, Себежскі і Краснагорскі «ўезды» (колішнія адміністрацыйна-тэрытарыяльныя адзінкі [[Маскоўская дзяржава|Маскоўскай дзяржавы]])<ref>С. Думин. [http://www.heraldik.ru/books/statyi/smolensk_voevod.htm Гербы городов Смоленского воеводства Речи Посполитой] // «Вестник геральдиста» № 1 (4), 1991.</ref>.
У [[1613]] [[Вальны сойм]] аднавіў Смаленскае ваяводства ў складзе Вялікага Княства Літоўскага, што вызнала [[Маскоўская дзяржава]] пры складанні [[Дэвулінскае перамір'е|Дэвулінскага перамір'я]] ([[1618]]). У [[1625]] утварыліся Старадубскі і Смаленскі паветы, у склад апошняга ўвайшлі Смаленскі, Вельскі, Дарагабускі, Рослаўскі, Сярпейскі, Невельскі, Себежскі і Краснагорскі «ўезды» (колішнія адміністрацыйна-тэрытарыяльныя адзінкі [[Маскоўская дзяржава|Маскоўскай дзяржавы]])<ref>С. Думин. [http://www.heraldik.ru/books/statyi/smolensk_voevod.htm Гербы городов Смоленского воеводства Речи Посполитой] // «Вестник геральдиста» № 1 (4), 1991.</ref>.


У [[1633]] з Смаленскага вылучыўся [[Невельскі павет]], скасаваны аднак у [[1634]]. Паводле ўмоў [[Палянаўскі мір|Палянаўскага міру]] ([[1634]]), у складзе Маскоўскай дзяржавы апынулася Сярпейская воласць. У [[1638]] Невельская, Себежская і Краснагорская воласці перайшлі да [[Полацкае ваяводства|Полацкага ваяводства]].
У [[1633]] з Смаленскага вылучыўся [[Невельскі павет]], скасаваны аднак у [[1634]]. Паводле ўмоў [[Палянаўскі мір|Палянаўскага міру]] ([[1634]]), у складзе Маскоўскай дзяржавы апынулася Сярпейская воласць. У [[1638]] Невельская, Себежская і Краснагорская воласці перайшлі да [[Полацкае ваяводства|Полацкага ваяводства]].
Радок 72: Радок 72:
{{Зноскі}}
{{Зноскі}}


== Літаратура ==
== Крыніцы ==
* {{Крыніцы/ЭнцВКЛ|[[Валерый Пазднякоў|Пазднякоў В.]]|Смаленскае ваяводства|2|598}}
* {{Крыніцы/ЭВКЛ|2}}


[[Катэгорыя:Смаленскае ваяводства]]
[[Катэгорыя:Смаленскае ваяводства]]

Версія ад 21:12, 27 жніўня 2015

Смаленскі павет
Краіна  Вялікае Княства Літоўскае
Уваходзіць у
Адміністрацыйны цэнтр Смаленск
Смаленскі павет на карце
Час існавання 16251667

Смале́нскі паве́т — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Смаленскага ваяводства Вялікага Княства Літоўскага. Сталіца — горад Смаленск.

Гарады: Белы, Дарагабуж, Красны, Масальск, Рослаў, Сярпейск.

Гісторыя

У 1613 Вальны сойм аднавіў Смаленскае ваяводства ў складзе Вялікага Княства Літоўскага, што вызнала Маскоўская дзяржава пры складанні Дэвулінскага перамір'я (1618). У 1625 утварыліся Старадубскі і Смаленскі паветы, у склад апошняга ўвайшлі Смаленскі, Вельскі, Дарагабускі, Рослаўскі, Сярпейскі, Невельскі, Себежскі і Краснагорскі «ўезды» (колішнія адміністрацыйна-тэрытарыяльныя адзінкі Маскоўскай дзяржавы)[1].

У 1633 з Смаленскага вылучыўся Невельскі павет, скасаваны аднак у 1634. Паводле ўмоў Палянаўскага міру (1634), у складзе Маскоўскай дзяржавы апынулася Сярпейская воласць. У 1638 Невельская, Себежская і Краснагорская воласці перайшлі да Полацкага ваяводства.

У Трынаццацігадовую вайну (16541667) войскі Маскоўскай дзяржавы захапілі Смаленшчыну. Згодна з Андрусаўскім перамір'ем (1667) тэрыторыя павету апынулася пад уладай Масквы. Аднак у Вялікім Княстве Літоўскім працягвалі існаваць намінальныя павятовыя пасады, смаленская шляхта-выгнанцы збіралася на павятовыя соймікі ў Вільні.

Ураднікі

Мясцовая шляхта абірала двух паслоў на Вальны сойм і двух дэпутатаў на Галоўны Трыбунал.

Галерэя

Зноскі

  1. С. Думин. Гербы городов Смоленского воеводства Речи Посполитой // «Вестник геральдиста» № 1 (4), 1991.

Крыніцы