Гонта: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
KrBot (размовы | уклад)
др + {{няма катэгорый}}, + {{тупіковы артыкул}}
Няма тлумачэння праўкі
Радок 1: Радок 1:
[[Файл:Wooden shingles.jpg|thumb|Гонта]]
ГОНТА (польс. gont), драўляны матэрыял для крыцця даху і сцен y форме невялікіх тонкіх дошчачак, востра саструганых з аднаго боку і з пазам з другога. Робідца з яловай, хваёвай, асінавай і інш. драўніны, даўжынёй звычайна 50—60 см, шырынёй каля 10 см. Дах з Гонты служыць 25—35 гадоў. Вядома ва ўсёй Еўропе.
'''Гонта''' ({{lang-pl|gont}}) - [[Драўніна|драўляны]] [[будаўнічы матэрыял|матэрыял]] для крыцця [[дах]]у і [[сцяна|сцен]] y форме невялікіх тонкіх [[дошка|дошчачак]], востра саструганых з аднаго боку і з [[паз]]ам з другога. Робіцца з [[яліна|яловай]], [[хвоя|хваёвай]], [[асіна]]вай і інш. драўніны, даўжынёй звычайна 50—60 см, шырынёй каля 10 см. Дах з гонты служыць 25—35 гадоў. Вядома ва ўсёй [[Еўропа|Еўропе]].


== Беларусь ==
У Беларусі гонта вядома з даўніх часоў, рабілася ўручную (радыяльным расколваннем), пазней — на механізаваных станках (распілоўваннем). Гонтай крылі дахі ўсіх тыпаў будынкаў. Дошчачкі ўваходзілі адна ў адну і прыбіваліся да дахаў. Кожны верхні рад гонты перакрываў ніжэйшы, таму пакрыццё атрымлівалася шматслойнае — да 4 слаёў (касцёл y Койданаве, 18 ст.). Часам гонту ніжняга, навіслага над карнізам рада рабілі завостранымі, што ўпрыгожвала дах (сядзібны дом y Борках Дзятлаўскага, званіцы ў Белагрудзе Лідскага і Шарашове Пружанскага, касцёл y Жытомлі Гродзенскага раёнаў).
[[Файл:Званіца Шарашова 112Г000655.jpg|thumb|злева|Званіца ў Шарашовее з гонтавым дахам]]
У [[Беларусь|Беларусі]] гонта вядома з даўніх часоў, рабілася ўручную (радыяльным расколваннем), пазней — на механізаваных станках (распілоўваннем). Гонтай крылі дахі ўсіх тыпаў будынкаў. Дошчачкі ўваходзілі адна ў адну і прыбіваліся да дахаў. Кожны верхні рад гонты перакрываў ніжэйшы, таму пакрыццё атрымлівалася шматслойнае — да 4 слаёў ([[касцёл Святой Ганны, Дзяржынск|касцёл]] y [[Койданава|Койданаве]], [[XVIII]] ст.). Часам гонту ніжняга, навіслага над карнізам рада рабілі завостранымі, што ўпрыгожвала дах (сядзібны дом y [[вёска Боркі, Дзятлаўскі раён|Борк]]ах, званіцы ў [[Белагруда|Белагруд]]зе і [[Званіца, Шарашова|Шарашове]], касцёл{{факт?}} y [[Жытомля|Жытомлі]]).


== Літаратура ==
== Літаратура ==
* {{крыніцы/БЭ|5}}
Беларуская энцыклапедыя: У 18 т.: А — Аршын / Рэд кал.: Г. П. Пашкоў і інш. -Мінск: БелЭн, 1996, т. 5, стар. 351


== Спасылкі ==
{{няма катэгорый}}
{{Commons|Category:}}
{{тупіковы артыкул}}

[[Катэгорыя:Дахавыя матэрыялы]]
[[Катэгорыя:Лесаматэрыялы]]

Версія ад 01:15, 29 жніўня 2015

Гонта

Гонта (польск.: gont) - драўляны матэрыял для крыцця даху і сцен y форме невялікіх тонкіх дошчачак, востра саструганых з аднаго боку і з пазам з другога. Робіцца з яловай, хваёвай, асінавай і інш. драўніны, даўжынёй звычайна 50—60 см, шырынёй каля 10 см. Дах з гонты служыць 25—35 гадоў. Вядома ва ўсёй Еўропе.

Беларусь

Званіца ў Шарашовее з гонтавым дахам

У Беларусі гонта вядома з даўніх часоў, рабілася ўручную (радыяльным расколваннем), пазней — на механізаваных станках (распілоўваннем). Гонтай крылі дахі ўсіх тыпаў будынкаў. Дошчачкі ўваходзілі адна ў адну і прыбіваліся да дахаў. Кожны верхні рад гонты перакрываў ніжэйшы, таму пакрыццё атрымлівалася шматслойнае — да 4 слаёў (касцёл y Койданаве, XVIII ст.). Часам гонту ніжняга, навіслага над карнізам рада рабілі завостранымі, што ўпрыгожвала дах (сядзібны дом y Борках, званіцы ў Белагрудзе і Шарашове, касцёл[удакладніць] y Жытомлі).

Літаратура

Спасылкі