Атава (трава): Розніца паміж версіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[недагледжаная версія]

[дагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 12:17, 13 верасня 2015

Aтава — трава, якая вырасла ў той жа год на кармавых сенажацях пасля скошвання, страўлення або выпасу свойскай жывёлы. На натуральных сенакосах ураджай сена звычайна складае 30 — 50 % ураджаю першага ўкосу.

Апісанне

Лічыцца, што атава сакавіцей і мякчэй першапачатковай травы, якая была да яе, у ёй больш пратэіну і менш клятчаткі, чым у квітнеючых раслінах кармавых траў. Атаву сушаць на сена, сілас, з яе вырабляюць травяную муку.

На пашы пасля страўлення атава адрастае некалькі разоў у залежнасці ад атаўнасці (біялагічнай здольнасці раслін адрастаць за кошт утварэння бакавых парасткаў), надвор'я і прыёмаў догляду пашы. Высокую атаўнасць на пашы маюць райграс пашавы (Lolium perenne), мятліца лугавая (Apera spica-venti), аўсяніца чырвоная (Festuca rubra), канюшына раллявая (Trifolium arvense). Ураджайнасць атавы вышэйшая ў раёнах з вільготным кліматам і на ўрадлівых глебах. Яе можна павялічыць у 2—3 разы ўнясеннем пасля скошвання (страўлення) азотных угнаенняў (руск.) (бел., асабліва разам з паліваннем.

Літаратура

Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 2: Аршыца — Беларусцы / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн., 1996. — 480 с.: іл. ISBN 985-11-0061-7 (т. 2), ISBN 985-11-0035-8

Шаблон:Agro-stub

@@ Радок 1: / Радок 1: @@
+{{Значэнні|Атава}}
-ATABA, трава, якая вырасла ў той жа год на кармавых сенажацях пасля скошвання ці страўлення. На пашы пасля страўлення атава адрастае некалькі разоў у залежнасці ад атаўнасці (біялагічнай здольнасці раслін адрастаць за кошт утварэння бакавых парасткаў), надвор’я і прыёмаў догляду пашы. Высокую атаўнасць на пашы маюць [[райграс пашавы]], [[мятліца лугавая]], [[аўсяніца чырворная]], [[канюшына белая]]. Ураджайнасць атавы вьшэйшая ў раёнах з вільготным кліматам і на ўраддівых глебах. Яе можна павялічыць у 2—3 разы ўнясеннем пасля скошвання (страўлення) азотных угнаенняў, асабліва разам з паліваннем.
+[[Файл:Grass-JW.jpg|250px|thumb|Трава на {{нп3|лявада|лявадзе|uk|Левада}}.]]
+'''Aтава''' — трава, якая вырасла ў той жа год на кармавых сенажацях пасля скошвання, страўлення або выпасу свойскай жывёлы. На натуральных [[сенакос]]ах ураджай сена звычайна складае 30 — 50 % ураджаю першага ўкосу.
+== Апісанне ==
+Лічыцца, што атава сакавіцей і мякчэй першапачатковай травы, якая была да яе, у ёй больш [[пратэін]]у і менш [[Клятчатка|клятчаткі]], чым у квітнеючых раслінах кармавых траў. Атаву сушаць на [[Сена, корм|сена]], [[сілас]], з яе вырабляюць [[Травяная мука|травяную муку]].
+На пашы пасля страўлення атава адрастае некалькі разоў у залежнасці ад [[Атаўнасць|атаўнасці]] (біялагічнай здольнасці раслін адрастаць за кошт утварэння бакавых парасткаў), надвор'я і прыёмаў догляду пашы. Высокую атаўнасць на пашы маюць {{bt-bellat|райграс пашавы|Lolium perenne}}, {{bt-bellat|мятліца лугавая|Apera spica-venti}}, {{bt-bellat|аўсяніца чырвоная|Festuca rubra}}, {{bt-bellat|канюшына раллявая|Trifolium arvense}}. Ураджайнасць атавы вышэйшая ў раёнах з вільготным кліматам і на ўрадлівых глебах. Яе можна павялічыць у 2—3 разы ўнясеннем пасля скошвання (страўлення) {{нп3|Азотныя ўгнаенні|азотных угнаенняў|ru|Азотные удобрения}}, асабліва разам з паліваннем.
 == Літаратура ==
-Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 2: Аршыца — Беларусцы / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн., 1996. — 480 с.: іл. ISBN 985-11-0061-7 (т. 2), ISBN 985-11-0035-8
+* Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 2: Аршыца — Беларусцы / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн., 1996. — 480 с.: іл. ISBN 985-11-0061-7 (т. 2), ISBN 985-11-0035-8
+{{agro-stub}}
+[[Катэгорыя:Корм]]
-{{няма катэгорый}}
+[[Катэгорыя:Жывёлагадоўля]]
-{{ізаляваны артыкул}}
+[[Катэгорыя:Раслінаводства]]