Прыліўная электрастанцыя: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Няма тлумачэння праўкі |
др робат Выдаляем: fi:Vuorovesimylly Мяняем: nl:Getijdencentrale |
||
| Радок 17: | Радок 17: | ||
[[en:Tidal power]] |
[[en:Tidal power]] |
||
[[es:Energía mareomotriz]] |
[[es:Energía mareomotriz]] |
||
[[fi:Vuorovesimylly]] |
|||
[[fr:Énergie marémotrice]] |
[[fr:Énergie marémotrice]] |
||
[[hr:Elektrane na plimu i oseku]] |
[[hr:Elektrane na plimu i oseku]] |
||
| Радок 23: | Радок 22: | ||
[[ja:潮力発電]] |
[[ja:潮力発電]] |
||
[[ko:조력 발전]] |
[[ko:조력 발전]] |
||
[[nl: |
[[nl:Getijdencentrale]] |
||
[[nn:Tidvasskraft]] |
[[nn:Tidvasskraft]] |
||
[[no:Tidevannskraft]] |
[[no:Tidevannskraft]] |
||
Версія ад 14:15, 20 кастрычніка 2008
Шаблон:Вызнч (ПЭС): гідраэлектрычная станцыя, якая выкарыстоўвае энергію марскіх прыліваў для стварэння напору.
ПЭС будуецца на беразе заліва або штучнага басейну, адрэзанага ад мора плацінаю. Пры адлівах і прылівах утвараецца перапад узроўняў мора і заліва (басейна), які прыводзіць у дзеянне гідраагрэгаты, устаноўленыя ў плаціне.
Адметнасць работы ПЭС звязаная з пераменнасцю напору пры змене прыліваў і адліваў. Таму звычайна ПЭС аб'ядноўваюцца ў адзіную энергасістэму з рачнымі і цеплавымі электрастанцыямі, каб скампенсаваць памяншэнне выпрацоўкі электраэнергіі пры аслабленні прыліваў.
Паводле звестак 1988 году, найбольшымі ПЭС у свеце былі: Ранс (Францыя, 1967) — 240 МВт, 24 турбіны; Анапаліс (Канада, 1984) — 20 МВт, 1 турбіна; Джангксія (Кітай, 1986) — 3,9 МВт, 6 турбін.[1]
Зноскі
- ↑ "Альфа и омега", Талін, 1990.