Генуэзская рэспубліка: Розніца паміж версіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[недагледжаная версія]

[дагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 11:56, 6 лістапада 2015

Генуэзская рэспубліка — сярэднявечная дзяржава

Утварылася пасля распаду імперыі Карла Вялікага, кіравалася консуламі. Нягледзячы па разбурэнне Генуі ў 935 годзе сарацынамі, Генуэзская рэспубліка рабілася ўсё болей магутнай, і ў 958 годзе была фармальна прызнаная італьянскім каралём Берэнгарам. З 1000 года пачалася значная гандлёвая экспансія генуэзцаў, у выніку была створаная магутная марская рэспубліка, якая валодала апорнымі пунктамі, гандлёвымі базамі і паселішчамі на большай частцы Міжземнамор'я і берагах Чорнага мора. Удзел у крыжовых паходах яшчэ болей пашырыў яе гандлёвыя рынкі і ператварыў Генуэзскую рэспубліку ў магутную марскую дзяржаву. Многія стагоддзі Генуя ўладарыла на морах, супернічала і вяла зацяжныя войны са сваімі галоўнымі сапернікамі — Пізай і Венецыяй. У 1104 годзе генуэзскі флот налічаў 70 караблёў. Марской моцай Генуэзскай рэспублікі карысталіся многія еўрапейскія валадары. З 1120 года тэрыторыя Генуэзскай рэспублікі павялічвалася за кошт падначалення суседніх прыбярэжных месцаў — Савоны, Альбенга і інш. Каля 1177 года Генуя падпарадкавала сабе Манака, Ніцу і Манферат, пазней захапіла астравы Эльбу, Корсіку і Сардзінію. Генуэзцы кантралявалі гандаль з Усходам і ў канцы XII ст. паводле дамовы з Візантыяй манапольна гаспадарылі на марскіх гандлёвых шляхах, якія праходзілі ўздоўж крымскага ўзбярэжжа, выцесніўшы Венецыянскую рэспубліку. Пра колішнюю магутнасць Генуі нагадваюць руіны крымскіх генуэзскіх крэпасцяў у Інкермане, Судаку, Феадосіі. Аднак з канца XIV ст. пачаўся павольны заняпад ваеннай магутнасці Генуі.

Літаратура

Геную // Византийский словарь: в 2 т. / Общ. ред. К. А. Филатов. — СПб.: Амфора: РХГА: Издательство Олега Абышко, 2011.

@@ Радок 1: / Радок 1: @@
-[[Выява:Italy 1796.jpg|thumb|280px|Генуэзская дзяржава на карце [[Італія|Італіі]] ([[1796]]) ]]
+[[Выява:Italy 1796.jpg|thumb|280px|Генуэзская дзяржава на карце [[Італія|Італіі]] (1796).]]
-'''Генуэзская рэспубліка''' – сярэднявечная дзяржава, якая ўтварылся пасля распаду імперыі [[Карл Вялікі|Карла Вялікага]], кіравалася консуламі.
+'''Генуэзская рэспубліка''' — сярэднявечная дзяржава
-Нягледзячы па разбурэнне горад [[Генуя|Генуі]] ў [[935]] [[сарацыны|сарацынамі]], Генуэзская рэспубліка станавілася ўсё больш магутнай, і ў [[958]] была фармальна прызнаная італьянскім каралём [[Берэнгар]]ам. З [[1000]] пачалася значная гандлёвая экспансія генуэзцаў, у выніку якой была створаная магутная марская рэспубліка, якая валодае апорнымі пунктамі, гандлёвымі базамі і паселішчамі на большай частцы [[Міжземнамор'е|Міжземнамор'я]] і берагах [[чорнае мора|Чорнага мора]]. Удзел у крыжовых паходах яшчэ больш пашырыла яе гандлёвыя рынкі і ператварыла Генуэзскую рэспубліку ў магутную марскую дзяржаву. Многія стагоддзі [[Генуя]] ўладарыла на морах, супернічаючы і вядучы зацяжныя войны са сваімі галоўнымі супернікамі – [[Пізанская рэспубліка|Пізай]] і [[Венецыянская рэспубліка|Венецыяй]]. У [[1104]] генуэзскі флот налічаў 70 караблёў. Марской моцай Генуэзскай рэспублікі карысталіся многія еўрапейскія валадары. З 1120 тэрыторыя Генуэзскай рэспублікі павялічвалася за кошт падначалення суседніх прыбярэжных месцаў: Савоны, Альбенга і інш. Каля [[1177]] Генуя падпарадкавала сабе [[Манака]], [[Ніца|Ніцу]] і [[Манферат]], пазней захапіла астравы: [[Востраў Эльба|Эльбу]], [[Востраў Корсіка|Корсіку]] і [[Востраў Сардзінія|Сардзінію]]. Генуэзцы кантралявалі гандаль з Усходам і ў кан. 12 ст. па дамове з [[Візантыя]]й манапольна гаспадарылі на марскіх гандлёвых шляхах, якія праходзілі ўздоўж крымскага пабярэжжа, пацясніўшы Венецыянскую рэспубліку. Пра колішнюю магутнасць Генуі нагадваюць руіны крымскіх генуэзскіх крэпасцяў у [[Інкерман]]е, [[горад Судак|Судак]]у, [[Феодосія|Феодосіі]]. Аднак з канца 14 ст. пачаўся павольны заняпад ваеннай магутнасці Генуі.
+Утварылася пасля распаду імперыі [[Карл Вялікі|Карла Вялікага]], кіравалася консуламі. Нягледзячы па разбурэнне [[Генуя|Генуі]] ў 935 годзе [[сарацыны|сарацынамі]], Генуэзская рэспубліка рабілася ўсё болей магутнай, і ў 958 годзе была фармальна прызнаная італьянскім каралём [[Берэнгар]]ам. З 1000 года пачалася значная гандлёвая экспансія генуэзцаў, у выніку была створаная магутная марская рэспубліка, якая валодала апорнымі пунктамі, гандлёвымі базамі і паселішчамі на большай частцы [[Міжземнамор'е|Міжземнамор'я]] і берагах [[Чорнае мора|Чорнага мора]]. Удзел у крыжовых паходах яшчэ болей пашырыў яе гандлёвыя рынкі і ператварыў Генуэзскую рэспубліку ў магутную марскую дзяржаву. Многія стагоддзі Генуя ўладарыла на морах, супернічала і вяла зацяжныя войны са сваімі галоўнымі сапернікамі — [[Пізанская рэспубліка|Пізай]] і [[Венецыянская рэспубліка|Венецыяй]]. У 1104 годзе генуэзскі флот налічаў 70 караблёў. Марской моцай Генуэзскай рэспублікі карысталіся многія еўрапейскія валадары. З 1120 года тэрыторыя Генуэзскай рэспублікі павялічвалася за кошт падначалення суседніх прыбярэжных месцаў — Савоны, Альбенга і інш. Каля 1177 года Генуя падпарадкавала сабе [[Манака]], [[Ніца|Ніцу]] і [[Манферат]], пазней захапіла астравы [[Востраў Эльба|Эльбу]], [[Востраў Корсіка|Корсіку]] і [[Востраў Сардзінія|Сардзінію]]. Генуэзцы кантралявалі гандаль з Усходам і ў канцы XII ст. паводле дамовы з [[Візантыя]]й манапольна гаспадарылі на марскіх гандлёвых шляхах, якія праходзілі ўздоўж крымскага ўзбярэжжа, выцесніўшы Венецыянскую рэспубліку. Пра колішнюю магутнасць Генуі нагадваюць руіны крымскіх генуэзскіх крэпасцяў у [[Інкерман]]е, [[горад Судак|Судаку]], [[Феадосія|Феадосіі]]. Аднак з канца XIV ст. пачаўся павольны заняпад ваеннай магутнасці Генуі.
+== Літаратура ==
+* Геную // {{крыніцы/ВС-2011}}
 [[Катэгорыя:Былыя краіны]]