Сталон: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
JerzyKundrat (размовы | уклад) дрНяма тлумачэння праўкі |
JerzyKundrat (размовы | уклад) дрНяма тлумачэння праўкі |
||
Радок 2: | Радок 2: | ||
'''Сталон''' ({{lang-la|Stolónis}}) — тонкі падземны або надземны відазменены [[парастак]] некаторых [[Расліны|раслін]], з доўгімі і тонкімі міжвузеллямі, безліставы або з лускападобным бясколерным ці зялёным [[Ліст|лісцем]]. |
'''Сталон''' ({{lang-la|Stolónis}}) — тонкі падземны або надземны відазменены [[парастак]] некаторых [[Расліны|раслін]], з доўгімі і тонкімі міжвузеллямі, безліставы або з лускападобным бясколерным ці зялёным [[Ліст|лісцем]]. |
||
У адрозненне ад [[карэнішча]], сталон недаўгавечны і ў ім не адбываецца назапашвання пажыўных рэчываў. Падземныя сталоны ўтвараюцца |
У адрозненне ад [[карэнішча]], сталон недаўгавечны і ў ім не адбываецца назапашвання пажыўных рэчываў. Падземныя сталоны ўтвараюцца напр. у [[бульба|бульбы]]. Надземныя сталоны, якія часта называюць вусамі, характэрны напр. для [[суніцы|суніц]]. |
||
Сталоны прызначаны для [[вегетатыўнае размнажэнне|вегетатыўнага размнажэння]] і адносна недаўгавечныя. Звычайна адміраюць у год утварэння або пасля першай перазімоўкі. На падземных сталонах звычайна развіваюцца [[Клубень|клубні]] ([[бульба]], [[семачок]]), [[Цыбуліна|цыбуліны]] ([[гладыёлус]], [[цюльпан]]), або маладыя расліны ([[суніцы]], [[казялец паўзучы]], [[касцяніцы]]). Надземныя сталоны сцелюцца па зямлі і ўкараняюцца ў вузлах. |
Сталоны прызначаны для [[вегетатыўнае размнажэнне|вегетатыўнага размнажэння]] і адносна недаўгавечныя. Звычайна адміраюць у год утварэння або пасля першай перазімоўкі. На падземных сталонах звычайна развіваюцца [[Клубень|клубні]] ([[бульба]], [[семачок]]), [[Цыбуліна|цыбуліны]] ([[гладыёлус]], [[цюльпан]]), або маладыя расліны ([[суніцы]], [[казялец паўзучы]], [[касцяніцы]]). Надземныя сталоны сцелюцца па зямлі і ўкараняюцца ў вузлах. |
Версія ад 12:43, 16 лістапада 2015
Сталон (лац.: Stolónis) — тонкі падземны або надземны відазменены парастак некаторых раслін, з доўгімі і тонкімі міжвузеллямі, безліставы або з лускападобным бясколерным ці зялёным лісцем.
У адрозненне ад карэнішча, сталон недаўгавечны і ў ім не адбываецца назапашвання пажыўных рэчываў. Падземныя сталоны ўтвараюцца напр. у бульбы. Надземныя сталоны, якія часта называюць вусамі, характэрны напр. для суніц.
Сталоны прызначаны для вегетатыўнага размнажэння і адносна недаўгавечныя. Звычайна адміраюць у год утварэння або пасля першай перазімоўкі. На падземных сталонах звычайна развіваюцца клубні (бульба, семачок), цыбуліны (гладыёлус, цюльпан), або маладыя расліны (суніцы, казялец паўзучы, касцяніцы). Надземныя сталоны сцелюцца па зямлі і ўкараняюцца ў вузлах.
Літаратура
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 136. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0251-2 (Т. 15).
- Біялогія: вучэб. дапам. для 7-га кл. агульнаадукац. устаноў з беларус. мовай навучання / В. М. Ціхаміраў [і інш.]; пад рэд. В. М. Ціхамірава; пер. з рус. мовы Г. І. Кулеш. — Мн.: Нар. асвета, 2010. — 199 с.: іл. ISBN 978-985-03-1340-9
Спасылкі
- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Сталон
- Столон // Вялікая савецкая энцыклапедыя (руск.)