Гіральд з Камбрыі: Розніца паміж версіямі

Геральд з Камбрыі
Геральд з Камбрыі
	Giraldus Cambrensis
Род дзейнасці	Святар, гісторык
Дата нараджэння	1146
Месца нараджэння	Мэнарбір, Уэльс
Дата смерці	1223
Месца смерці	Херэфорд, Англія
Грамадзянства	Англія
Веравызнанне	Каталіцкая Царква
Бацька	Вільям Фіц-Ода дэ Бэры
Маці	Энгарад Фіцджэральд дэ Бэры
Альма-матар	Парыжскі ўніверсітэт;
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[дагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 19:56, 19 снежня 2015

Гі́ральд з Камбрыі (лац.: Giraldus Cambrensis), або Ге́ральд дэ Бэры (фр.: Gerald de Barri; каля 1146 — каля 1223 гг.) — сярэднявечны валійскі і англійскі гісторык, асабісты святар караля Генрыха II.

Біяграфія

Геральд дэ Бэры нарадзіўся ў высакароднай валійсай сям'і нармандскага паходжання. У перапісцы з Інакенцій III сам называў сябе нашчадкам прынцаў уэльскіх^[1]. Навучаўся ў Парыжы, пасля чаго быў прызначаны асабістым пасланцам арцыбіскупа Кентэрберыйскага ва Уэльсе. У 1174 г. прызначаны архідыяканам Брэкана і такім чынам стаў другой асобай у каталіцкай царкве Англіі. Фактычна выконваў біскупскія абавязкі ў некалькіх парафіях. У 1184 г. атрымаў пасаду асабістага сакратара і святара караля Генрыха II. У 1185 г. суправаджаў прынца Джона ў Ірландыю. У 1196 г. пакінуў каралеўскую службу і жыў пры двары свайго сябра, плябана Лінкальнскага сабора, дзе мелася багатая бібліятэка. Імкнучыся атрымаць пасаду біскупа, тройчы наведваў Рым, аднак не атрымаў дазволу Інакенція III. Мяркуецца, што памёр у Херэфордзе, недалёка ад Уэльса, дзе і быў пахаваны.

Спадчына

Ужо пры жыцці Геральд дэ Бэры лічыўся таленавітым пісьменнікам. Пісаў на лацінскай мове. Аўтар 4 агіяграфічных і схаластычных прац. Аднак найбольшую славутасць маюць яго сачыненні, прысвечаныя Ірландыі і Уэльсу, — "Апісанне Гібернікі" (1188 г.), "Наступ на Гіберніку", "Вандроўка па Камбрыі" (1191 г.) і "Апісанне Камбрыі" (1194 г.)^[2]. Апісаў культуру і гісторыю кельцкіх народаў. Прыйшоў да высновы, што кельцкія мовы маюць адзінае паходжанне з французскай і лацінскай. Выступаў за самастойнасць царквы Уэльса ад царквы Англіі, але захоўваў лаяльнасць да англійскіх каралёў.

Спіс прац

Topographia Hibernica (1188 г.)
Expugnatio Hibernica
Itinerarium Cambriae (1191 г.)
Descriptio Cambriae (1194 г.)
De instructione principis
De rebus a se gestis
De Menevensi ecclesia dialogus
Gemma ecclesiastica Textus
Speculum ecclesiae
Symbolum electorum
Invectionum libellus
De invectionibus
Vita sancti Hugonis
De vita Galfridi archiepiscopi Eboracensis
Vita sancti Ethelberti
Vita sancti Remigii
Vita sancti David

Літаратура

Самахвалаў, Д. С. Гісторыя гістарычнай думкі : курс лекцый / Д. С. Самахвалаў. – Мінск : БДУ, 2013. ISBN 978-985-518-807-1

Зноскі

[1] Gerald of Wales, The Itinerary of Archbishop Baldwin through Wales

[2] Gerald of Wales

[1]

[2]

@@ Радок 24: / Радок 24: @@
 == Біяграфія ==
-Геральд дэ Бэры нарадзіўся ў высакароднай [[валійцы|валійсай]] сям'і [[Нармандыя|нармандскага]] паходжання. У перапісцы з [[Інакенцій III, Папа Рымскі|Інакенцій III]] сам называў сябе нашчадкам прынцаў уэльскіх<ref>[http://www.visionofbritain.org.uk/travellers/Cambrensis_Tour Gerald of Wales, The Itinerary of Archbishop Baldwin through Wales]</ref>. Навучаўся ў [[Парыж]]ы, пасля чаго быў прызначаны асабістым пасланцам [[Архібіскуп Кентэрберыйскі|арцыбіскупа Кентэрберыйскага]] ва [[Уэльс]]е. У [[1174]] г. прызначаны архідыяканам Брэкана і такім чынам стаў другой асобай у [[Рымска-Каталіцкая Царква|каталіцкай царкве]] [[Англія|Англіі]]. Фактычна выконваў [[біскуп]]скія абавязкі ў некалькіх [[парафія]]х. У [[1184]] г. атрымаў пасаду асабістага сакратара і святара [[Генрых II Плантагенет|караля Генрыха II]]. У [[1185]] г. суправаджаў [[Іаан Беззямельны|прынца Джона]] ў [[Востраў Ірландыя|Ірландыю]]. У [[1196]] г. пакінуў каралеўскую службу і жыў пры двары свайго сябра, плябана [[Лінкальнскі сабор|Лінкальнскага сабора]], дзе мелася багатая [[бібліятэка]]. Імкнучыся атрымаць пасаду біскупа, тройчы наведваў [[Рым]], аднак не атрымаў дазволу Інакенція III. Мяркуецца, што памёр у [[:en:Hereford|Херэфордзе]], недалёка ад Уэльса, дзе і быў пахаваны.
+Геральд дэ Бэры нарадзіўся ў высакароднай [[валійцы|валійсай]] сям'і [[Нармандыя|нармандскага]] паходжання. У перапісцы з [[Інакенцій III, Папа Рымскі|Інакенцій III]] сам называў сябе нашчадкам прынцаў уэльскіх<ref>[http://www.visionofbritain.org.uk/travellers/Cambrensis_Tour/1 Gerald of Wales, The Itinerary of Archbishop Baldwin through Wales]</ref>. Навучаўся ў [[Парыж]]ы, пасля чаго быў прызначаны асабістым пасланцам [[Архібіскуп Кентэрберыйскі|арцыбіскупа Кентэрберыйскага]] ва [[Уэльс]]е. У [[1174]] г. прызначаны архідыяканам Брэкана і такім чынам стаў другой асобай у [[Рымска-Каталіцкая Царква|каталіцкай царкве]] [[Англія|Англіі]]. Фактычна выконваў [[біскуп]]скія абавязкі ў некалькіх [[парафія]]х. У [[1184]] г. атрымаў пасаду асабістага сакратара і святара [[Генрых II Плантагенет|караля Генрыха II]]. У [[1185]] г. суправаджаў [[Іаан Беззямельны|прынца Джона]] ў [[Востраў Ірландыя|Ірландыю]]. У [[1196]] г. пакінуў каралеўскую службу і жыў пры двары свайго сябра, плябана [[Лінкальнскі сабор|Лінкальнскага сабора]], дзе мелася багатая [[бібліятэка]]. Імкнучыся атрымаць пасаду біскупа, тройчы наведваў [[Рым]], аднак не атрымаў дазволу Інакенція III. Мяркуецца, што памёр у [[:en:Hereford|Херэфордзе]], недалёка ад Уэльса, дзе і быў пахаваны.
 == Спадчына ==