Альберт Жамет: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
др афармленне |
→Біяграфія: дапаўненне, афармленне |
||
Радок 30: | Радок 30: | ||
[[Файл:Astrašycki Haradok, Tyškievič. Астрашыцкі Гарадок, Тышкевіч (A. Žamet, 1872).jpg|320px|міні|Альберт Жамет, [[Аграгарадок Астрашыцкі Гарадок|Астрашыцкі Гарадок]], інтэр'ер сядзібы [[Тышкевічы|Тышкевічаў]].]] |
[[Файл:Astrašycki Haradok, Tyškievič. Астрашыцкі Гарадок, Тышкевіч (A. Žamet, 1872).jpg|320px|міні|Альберт Жамет, [[Аграгарадок Астрашыцкі Гарадок|Астрашыцкі Гарадок]], інтэр'ер сядзібы [[Тышкевічы|Тышкевічаў]].]] |
||
Нарадзіўся ў небагатай сям'і віленскага мешчаніна — выхадца з Гумбінена ва [[Усходняя Прусія|Усходняй Прусіі]] (цяпер [[Горад Гусеў|Гусеў]]). Скончыў гімназію ў Вільні. З 1840 года вучыўся ў пецярбургскай Акадэміі мастацтваў, дзе галоўным яго настаўнікам быў прафесар [[:ru:Воробьёв, Максим Никифорович|М. Н. Вараб'ёў]]. |
Нарадзіўся ў небагатай сям'і віленскага мешчаніна — выхадца з Гумбінена ва [[Усходняя Прусія|Усходняй Прусіі]] (цяпер [[Горад Гусеў|Гусеў]]). Скончыў гімназію ў Вільні. З 1840 года вучыўся ў пецярбургскай Акадэміі мастацтваў, дзе галоўным яго настаўнікам быў прафесар [[:ru:Воробьёв, Максим Никифорович|М. Н. Вараб'ёў]]. |
||
У 1847 годзе на сродкі Бенедыкта Тышкевіча адправіўся ў Італію і прабыў за мяжой да 1859, наведаўшы яшчэ Францыю, Англію і Германію. У 1854 атрымаў ад рымскай Акадэміі святога Лукі прэмію за краявід возера Нэмі. У тым жа годзе за дасланую ў Санкт-Пецярбург карціну «Цівалі і яго вадаспады» (знаходзілася ў вялікага князя Мікалая Мікалаевіча Старэйшага) быў ганараваны звання некласнага мастака, а ў 1859 годзе стаў акадэмікам, у тым ліку і за «Краявід Рока-ды-Папа» (належыў графу Кушэлеву-Безбародка). |
|||
У 1861—1863 здзейсніў другое падарожжа за мяжу. З 1864 года да сваёй смерці ў 1877 годзе быў дэкаратарам пры віленскім гарадскім тэатры. Акрамя згаданых, лепшыя творы гэтага мастака: «Альбанскае возера», «Арка-Скура і розныя віды вілы Бутэр, у Палерма» (у Зімовым палацы), «Рымскі Калізей», «Краявід у ваколіцах Неапаля», «Рымская Кампання за Порта- Маджорэ» і «Рымскі краявід». |
|||
{{зноскі}} |
|||
== Спасылкі == |
Версія ад 22:28, 1 студзеня 2016
Альберт Жамет | |
---|---|
Дата нараджэння | 25 лістапада (7 снежня) 1821 |
Месца нараджэння | Вільня |
Дата смерці | 1877 |
Месца смерці | Вільня |
Падданства | |
Грамадзянства | |
Род дзейнасці | мастак |
Жанр | пейзаж, інтэр'ер, сцэнаграфія |
Вучоба | Імператарская Акадэмія мастацтваў |
Мастацкі кірунак | акадэмізм |
Вядомыя працы | «Цівалі і яго вадаспады», «Альбанскае возера», «Арка-Скура ў Палерма», «Рымскі Калізей», «Від у ваколіцах Неапаля» |
Заступнікі | Бенедыкт Тышкевіч |
Член у | |
Узнагароды | прэмія рымскай Акадэміі Святога Лукі |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Альберт Жамет (7 снежня (25 лістапада) 1833, Вільня — 1877, Вільня) — віленскі мастак-пейзажыст, сцэнограф.
Біяграфія
Нарадзіўся ў небагатай сям'і віленскага мешчаніна — выхадца з Гумбінена ва Усходняй Прусіі (цяпер Гусеў). Скончыў гімназію ў Вільні. З 1840 года вучыўся ў пецярбургскай Акадэміі мастацтваў, дзе галоўным яго настаўнікам быў прафесар М. Н. Вараб'ёў.
У 1847 годзе на сродкі Бенедыкта Тышкевіча адправіўся ў Італію і прабыў за мяжой да 1859, наведаўшы яшчэ Францыю, Англію і Германію. У 1854 атрымаў ад рымскай Акадэміі святога Лукі прэмію за краявід возера Нэмі. У тым жа годзе за дасланую ў Санкт-Пецярбург карціну «Цівалі і яго вадаспады» (знаходзілася ў вялікага князя Мікалая Мікалаевіча Старэйшага) быў ганараваны звання некласнага мастака, а ў 1859 годзе стаў акадэмікам, у тым ліку і за «Краявід Рока-ды-Папа» (належыў графу Кушэлеву-Безбародка).
У 1861—1863 здзейсніў другое падарожжа за мяжу. З 1864 года да сваёй смерці ў 1877 годзе быў дэкаратарам пры віленскім гарадскім тэатры. Акрамя згаданых, лепшыя творы гэтага мастака: «Альбанскае возера», «Арка-Скура і розныя віды вілы Бутэр, у Палерма» (у Зімовым палацы), «Рымскі Калізей», «Краявід у ваколіцах Неапаля», «Рымская Кампання за Порта- Маджорэ» і «Рымскі краявід».
Зноскі