Іван Фядотавіч Ермакоў: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Радок 1: Радок 1:
'''Іван Фядотавіч Ермакоў''' ({{ДН|24|2|1892}}, [[вёска Пруднікі]], [[Гарадоцкі павет]], [[Віцебская губерня]], цяпер {{МН|Гарадоцкі раён|у Гарадоцкім раёне|}}, [[Віцебская вобласць]] — ?) — беларускі партыйны і дзяржаўны дзеяч, [[педагог]], рэктар БДУ (1931-33).
'''Іван Фядотавіч Ермакоў''' ({{ДН|24|2|1892}}, [[Вёска Пруднікі, Гарадоцкі раён|вёска Пруднікі]], [[Гарадоцкі павет]], [[Віцебская губерня]], цяпер {{МН|Гарадоцкі раён|у Гарадоцкім раёне|}}, [[Віцебская вобласць]] — ?) — беларускі партыйны і дзяржаўны дзеяч, [[педагог]], рэктар [[Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт|БДУ]] (1931-33).


== Біяграфія ==
== Біяграфія ==
З сялянскай сям'і. У 1911 скончыў [[Полацкая настаўніцкая семінарыя|Полацкую настаўніцкую семінарыю]]. Выкладаў у Пушчанскім народным вучылішчы (Гарадоцкі павет). Удзельнік 1-й сусветнай (як радавы) і грамадзянскай (камісар стралковага палка) войнаў. У 1918 уступіў у ВКП(б). З пачатку 1920-х г. у розных партыйных і савецкіх установах. У 1925 жыў у [[Віцебск]]у. З 1926 загадчык Мазырскага акруговага аддзела народнай асветы. Актыўна ўключыўся ў [[беларусізацыя|беларусізацыю]]. З 1928 па прапанове наркама асветы А. Баліцкага прызначаны загадчыкам Мінскага акруговага аддзела народнай асветы. З восені 1930 па прапанове новага наркама асветы А. Платуна — рэктарам Гомельскага аграпедагагічнага інстытута. Са снежня 1931 выконваў абавязкі рэктара (потым рэктар) БДУ. З лютага 1935 года сакратар Шклоўскага райкама ВКП(б). З чэрвеня 1937 намеснік старшыні Дзяржплана БССР. Арыштаваны 11.8.1938 за «ўдзел у нацыянал-фашысцкай арганізацыі і незаконнае захоўванне зброі» (потым высветлілася, што на нашэнне пісталета «браўнінг» Ермакоў як сакратар райкама меў права). 15.11.1939 года пасля разгляду справы ў ваеннай пракуратуры БССР, потым у трыбунале БВА, яна была вернута на даследаванне ў НКВД, а 30.12.1939 Е. быў вызвалены пад падпіску аб нявыездзе. Удзельнік 2-й сусветнай вайны (як і падчас грамадзянскай, быў камісарам). Пасля дэмабілізацыі рэктар Аршанскага настаўніцкага інстытута. У красавіку 1953 года, амаль цалкам страціўшы зрок, выйшаў на пенсію. Асабовая справа Е. № 4330-с (спынена 11.1.1940) захоўваецца ў архіве КДБ Беларусі.
Іван Ермакоў паходзіў сялянскай сям'і. У 1911 г. скончыў [[Полацкая настаўніцкая семінарыя|Полацкую настаўніцкую семінарыю]]. Выкладаў у Пушчанскім народным вучылішчы (Гарадоцкі павет). Удзельнік Першай сусветнай (як радавы) і грамадзянскай (камісар стралковага палка) войнаў. У 1918 г. уступіў у ВКП(б). З пачатку 1920-х гадоў знаходзіўся на службовых пасадах у розных партыйных і савецкіх установах. У 1925 г. жыў у [[Віцебск]]у. З 1926 г. — загадчык Мазырскага акруговага аддзела народнай асветы. Актыўна ўключыўся ў [[беларусізацыя|беларусізацыю]].
З 1928 г. па прапанове наркама асветы [[Антон Васілевіч Баліцкі|Антона Баліцкага]] прызначаны загадчыкам Мінскага акруговага аддзела народнай асветы. З восені 1930 г. па прапанове новага наркама асветы А. Платуна — рэктарам Гомельскага аграпедагагічнага інстытута. Са снежня 1931 г. выконваў абавязкі рэктара (потым рэктар) БДУ. З лютага 1935 г. — сакратар Шклоўскага райкама ВКП(б). З чэрвеня 1937 г. — намеснік старшыні Дзяржплана БССР.
11 жніўня 1938 г. Ермакоў быў арыштаваны за «ўдзел у нацыянал-фашысцкай арганізацыі і незаконнае захоўванне зброі» (потым высветлілася, што на нашэнне пісталета «браўнінг» Ермакоў як сакратар райкама меў права). 15 лістапада 1939 г. пасля разгляду справы ў ваеннай пракуратуры БССР, потым у трыбунале [[Беларуская ваенная акруга|БВА]], яна была вернута на даследаванне ў НКВД, а 30 снежня 1939 г. Ермакоў быў вызвалены пад падпіску аб нявыездзе.
Удзельнік Другой сусветнай вайны (як і падчас грамадзянскай, быў камісарам). Пасля дэмабілізацыі рэктар Аршанскага настаўніцкага інстытута. У красавіку 1953 г., амаль цалкам страціўшы зрок, выйшаў на пенсію. Асабовая справа Ермакова № 4330-с (спынена 11.1.1940) захоўваецца ў архіве КДБ Беларусі.


== Літаратура ==
== Літаратура ==

Версія ад 19:56, 4 студзеня 2016

Іван Фядотавіч Ермакоў (24 лютага 1892, вёска Пруднікі, Гарадоцкі павет, Віцебская губерня, цяпер Гарадоцкі раён, Віцебская вобласць — ?) — беларускі партыйны і дзяржаўны дзеяч, педагог, рэктар БДУ (1931-33).

Біяграфія

Іван Ермакоў паходзіў сялянскай сям'і. У 1911 г. скончыў Полацкую настаўніцкую семінарыю. Выкладаў у Пушчанскім народным вучылішчы (Гарадоцкі павет). Удзельнік Першай сусветнай (як радавы) і грамадзянскай (камісар стралковага палка) войнаў. У 1918 г. уступіў у ВКП(б). З пачатку 1920-х гадоў знаходзіўся на службовых пасадах у розных партыйных і савецкіх установах. У 1925 г. жыў у Віцебску. З 1926 г. — загадчык Мазырскага акруговага аддзела народнай асветы. Актыўна ўключыўся ў беларусізацыю.

З 1928 г. па прапанове наркама асветы Антона Баліцкага прызначаны загадчыкам Мінскага акруговага аддзела народнай асветы. З восені 1930 г. па прапанове новага наркама асветы А. Платуна — рэктарам Гомельскага аграпедагагічнага інстытута. Са снежня 1931 г. выконваў абавязкі рэктара (потым рэктар) БДУ. З лютага 1935 г. — сакратар Шклоўскага райкама ВКП(б). З чэрвеня 1937 г. — намеснік старшыні Дзяржплана БССР.

11 жніўня 1938 г. Ермакоў быў арыштаваны за «ўдзел у нацыянал-фашысцкай арганізацыі і незаконнае захоўванне зброі» (потым высветлілася, што на нашэнне пісталета «браўнінг» Ермакоў як сакратар райкама меў права). 15 лістапада 1939 г. пасля разгляду справы ў ваеннай пракуратуры БССР, потым у трыбунале БВА, яна была вернута на даследаванне ў НКВД, а 30 снежня 1939 г. Ермакоў быў вызвалены пад падпіску аб нявыездзе.

Удзельнік Другой сусветнай вайны (як і падчас грамадзянскай, быў камісарам). Пасля дэмабілізацыі — рэктар Аршанскага настаўніцкага інстытута. У красавіку 1953 г., амаль цалкам страціўшы зрок, выйшаў на пенсію. Асабовая справа Ермакова № 4330-с (спынена 11.1.1940) захоўваецца ў архіве КДБ Беларусі.

Літаратура

  • Яноўскі А., Зельскі А. Гісторыя Беларускага дзяржаўнага універсітэта ў біяграфіях яго рэктараў. Мн., 2001. С. 37—46.
  • Актыўныя змагары за новы лад жыцця// Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Шклоўс. р-на. — Мн., 1998. — С.91.