Якаў Пінхусавіч Громер: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др →‎Спасылкі: афармленне
дапаўненне
Радок 11: Радок 11:
|Грамадзянства =
|Грамадзянства =
|Навуковая сфера = [[аналітычная матэматыка]], [[рэлятывісцкая фізіка]]
|Навуковая сфера = [[аналітычная матэматыка]], [[рэлятывісцкая фізіка]]
|Месца працы = [[Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт]], Фізіка-тэхнічны інстытут АН БССР
|Месца працы = [[Берлінскі ўніверсітэт]], [[Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт]], Фізіка-тэхнічны інстытут АН БССР
|Навуковая ступень = {{Навуковая ступень|доктар|філасофскіх навук}}
|Навуковая ступень = {{Навуковая ступень|доктар|філасофскіх навук}}
|Навуковае званне = {{Навуковае званне||0}}
|Навуковае званне = {{Навуковае званне||0}}
Радок 26: Радок 26:
'''Якаў Пінхусавіч Громер''' ({{ДН|10|8|1879}}, {{МН|Брэст-Літоўск|ў Брэсце}} — {{ДС|11|4|1933}}, {{МС|Мінск}}) — вучоны ў галіне аналітычнай матэматыкі і [[рэлятывісцкая фізіка|рэлятывісцкай фізікі]]. [[Доктар філасофскіх навук]] (1912). [[Прафесар]].
'''Якаў Пінхусавіч Громер''' ({{ДН|10|8|1879}}, {{МН|Брэст-Літоўск|ў Брэсце}} — {{ДС|11|4|1933}}, {{МС|Мінск}}) — вучоны ў галіне аналітычнай матэматыкі і [[рэлятывісцкая фізіка|рэлятывісцкай фізікі]]. [[Доктар філасофскіх навук]] (1912). [[Прафесар]].


== Біяграфія ==
{{пішу|1=[[Адмысловае:Contributions/VladimirZhV|VladimirZhV]]|2=17 студзеня 2016}}
Я. П. Громер нарадзіўся ў [[Брэст-Літоўск]]у. Атрымаў рэлігійную адукацыю. Да 1905 года займаўся вывучэннем [[Талмуд]]а. У 1905—1907 гг. працаваў у [[Бернскі ўніверсітэт|Бернскім]] і [[Марбургскі ўніверсітэт|Марбургскім]] універсітэтах. У 1907—1913 гг. вучыўся ў [[Гётынгенскі ўніверсітэт|Гётынгенскім універсітэце]], вывучаў матэматыку, фізіку і філасофію. У 1914 годзе пад кіраўніцтва [[Давід Гільберт|Д. Гілберта]] абараніў доктарскую дысертацыю. У 195—1927 гг. працаваў у [[Берлін]]е асістэнтам у [[Альберт Эйнштэйн|Альберта Эйнштэйна]], узначальваў кафедру матэматыкі ў [[Берлінскі ўніверсітэт|Берлінскім універсітэце]]. З 1928 года па рэкамендацыі Эйнштэйна прыняты прафесарам педагагічнага факультэта ў [[Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт]]. Адначасова з 1931 года вядучы навуковы супрацоўнік у Фізіка-тэхнічным інстытуце [[Акадэмія навук БССР|Акадэміі навук БССР]].

Хварэў на [[Акрамегалія|акрамегалію]]. Памёр памёр [[11 красавіка]] [[1933]] года ў [[Мінск]]у.

== Навуковая дзейнасць ==
Я. П. Громеру належаць навуковыя працы ў галіне матэматыкі ([[алгебра]], тэорыя трансцэндэнтных функцый<ref name="phi">[http://www.philosophy.by/belarus-eu/a_293_r.html Громмер Яков Пинхусович // Сотрудничество Беларусь — ЕС: наука и культура]{{ref-ru}}</ref>), [[Агульная тэорыя адноснасці|агульнай тэорыі адноснасці]], [[Рэлятывісцкая механіка|рэлятывісцкай механікі]]. Знайшоў неабходныя і дастатковыя ўмовы справядлівасці [[Гіпотэза Рымана|гіпотэзы Рымана]] ў аналітычнай тэорыі лікаў (няроўнасці Громера)<ref name="phi" />. У час працы ў Берліне Я. П. Громер прымаў удзел у падрыхтоўцы падручнікаў па фізіцы і матэматыцы для школ [[Палесціна|Палесціны]]<ref name="phi" />, дапамагаў А. Эйнштэйну ў распрацоўцы тэорыі адноснасці.


{{зноскі}}
{{зноскі}}
Радок 33: Радок 39:
* {{кніга|загаловак=Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 5: Гальцы — Дагон|адказны=Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.|месца=Мн.|выдавецтва=БелЭн|год=1997|том=5|старонкі=447|старонак=576|isbn=985-11-0090-0|тыраж =10&nbsp;000}}
* {{кніга|загаловак=Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 5: Гальцы — Дагон|адказны=Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.|месца=Мн.|выдавецтва=БелЭн|год=1997|том=5|старонкі=447|старонак=576|isbn=985-11-0090-0|тыраж =10&nbsp;000}}


[[Катэгорыя:Выкладчыкі БДУ]]
[[Катэгорыя:Выпускнікі Гётынгенскага ўніверсітэта]]
[[Катэгорыя:Постаці фізікі XX стагоддзя]]
[[Катэгорыя:Постаці матэматыкі XX стагоддзя]]
== Спасылкі ==
== Спасылкі ==
* [http://www.philosophy.by/belarus-eu/a_293_r.html Громмер Яков Пинхусович // Сотрудничество Беларусь — ЕС: наука и культура]{{ref-ru}}
* [http://www.philosophy.by/belarus-eu/a_293_r.html Громмер Яков Пинхусович // Сотрудничество Беларусь — ЕС: наука и культура]{{ref-ru}}
Радок 43: Радок 45:


{{DEFAULTSORT:Громер Якаў Пінхусавіч}}
{{DEFAULTSORT:Громер Якаў Пінхусавіч}}
[[Катэгорыя:Выкладчыкі БДУ]]
[[Катэгорыя:Выкладчыкі Берлінскага ўніверсітэта]]
[[Катэгорыя:Выпускнікі Гётынгенскага ўніверсітэта]]
[[Катэгорыя:Постаці фізікі XX стагоддзя]]
[[Катэгорыя:Постаці матэматыкі XX стагоддзя]]

Версія ад 10:02, 17 студзеня 2016

Якаў Пінхусавіч Громер
Дата нараджэння 10 жніўня 1879(1879-08-10)
Месца нараджэння Брэст-Літоўск
Дата смерці 11 красавіка 1933(1933-04-11) (53 гады)
Месца смерці Мінск
Род дзейнасці фізік
Навуковая сфера аналітычная матэматыка, рэлятывісцкая фізіка
Месца працы Берлінскі ўніверсітэт, Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт, Фізіка-тэхнічны інстытут АН БССР
Навуковая ступень доктар філасофскіх навук
Навуковае званне прафесар
Альма-матар Гётынгенскі ўніверсітэт
Навуковы кіраўнік Давід Гільберт, Альберт Эйнштэйн

Якаў Пінхусавіч Громер (10 жніўня 1879, Брэст-Літоўск11 красавіка 1933, Мінск) — вучоны ў галіне аналітычнай матэматыкі і рэлятывісцкай фізікі. Доктар філасофскіх навук (1912). Прафесар.

Біяграфія

Я. П. Громер нарадзіўся ў Брэст-Літоўску. Атрымаў рэлігійную адукацыю. Да 1905 года займаўся вывучэннем Талмуда. У 1905—1907 гг. працаваў у Бернскім і Марбургскім універсітэтах. У 1907—1913 гг. вучыўся ў Гётынгенскім універсітэце, вывучаў матэматыку, фізіку і філасофію. У 1914 годзе пад кіраўніцтва Д. Гілберта абараніў доктарскую дысертацыю. У 195—1927 гг. працаваў у Берліне асістэнтам у Альберта Эйнштэйна, узначальваў кафедру матэматыкі ў Берлінскім універсітэце. З 1928 года па рэкамендацыі Эйнштэйна прыняты прафесарам педагагічнага факультэта ў Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт. Адначасова з 1931 года вядучы навуковы супрацоўнік у Фізіка-тэхнічным інстытуце Акадэміі навук БССР.

Хварэў на акрамегалію. Памёр памёр 11 красавіка 1933 года ў Мінску.

Навуковая дзейнасць

Я. П. Громеру належаць навуковыя працы ў галіне матэматыкі (алгебра, тэорыя трансцэндэнтных функцый[1]), агульнай тэорыі адноснасці, рэлятывісцкай механікі. Знайшоў неабходныя і дастатковыя ўмовы справядлівасці гіпотэзы Рымана ў аналітычнай тэорыі лікаў (няроўнасці Громера)[1]. У час працы ў Берліне Я. П. Громер прымаў удзел у падрыхтоўцы падручнікаў па фізіцы і матэматыцы для школ Палесціны[1], дапамагаў А. Эйнштэйну ў распрацоўцы тэорыі адноснасці.

Зноскі

Літаратура

  • Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 5: Гальцы — Дагон / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 1997. — Т. 5. — С. 447. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0090-0.

Спасылкі