Вялікі Ноўгарад: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Радок 68: | Радок 68: | ||
Упершыню згадваецца ў Наўгародскім I летапісе пад [[859]] годам. З канца 10 стагоддзя — значны цэнтр [[Кіеўская Русь|Кіеўскай Русі]]; у 1136—1478 гадах — сталіца [[Наўгародская рэспубліка|Наўгародскай рэспублікі]]. Размяшчэнне на стыку [[шлях з варагаў у грэкі|шляху «з варагаў у грэкі»]] з Волжскім спрыяла развіццю ў ім ужо ў 10 стагоддзі рамёстваў, гандлю і культуры. Гандлёвыя сувязі Вялікага Ноўгарада распаўсюджваліся ад Фландрыі і ганзейскія гарадоў да Югорскай зямлі і ад Скандынавіі да Астрахані і Канстанцінопаля. Старажытны Вялікі Ноўгарад — цэнтр рускай культуры, цэнтр летапісання, распаўсюджвання пісьменнасці ([[Берасцяныя граматы]]). |
Упершыню згадваецца ў Наўгародскім I летапісе пад [[859]] годам. З канца 10 стагоддзя — значны цэнтр [[Кіеўская Русь|Кіеўскай Русі]]; у 1136—1478 гадах — сталіца [[Наўгародская рэспубліка|Наўгародскай рэспублікі]]. Размяшчэнне на стыку [[шлях з варагаў у грэкі|шляху «з варагаў у грэкі»]] з Волжскім спрыяла развіццю ў ім ужо ў 10 стагоддзі рамёстваў, гандлю і культуры. Гандлёвыя сувязі Вялікага Ноўгарада распаўсюджваліся ад Фландрыі і ганзейскія гарадоў да Югорскай зямлі і ад Скандынавіі да Астрахані і Канстанцінопаля. Старажытны Вялікі Ноўгарад — цэнтр рускай культуры, цэнтр летапісання, распаўсюджвання пісьменнасці ([[Берасцяныя граматы]]). |
||
У 1546 годзе па колькасці двароў (5159) і насельніцтву (35 тыс. чалавек) займаў сярод рускіх гарадоў 3-е месца (пасля Масквы і Пскова). З развіццём Пецярбурга Вялікі Ноўгарад паступова губляе сваё гандлёва-эканамічнае значэнне, застаючыся адным з цэнтраў ільнаводства. З 1727 года — |
У 1546 годзе па колькасці двароў (5159) і насельніцтву (35 тыс. чалавек) займаў сярод рускіх гарадоў 3-е месца (пасля Масквы і Пскова). З развіццём Пецярбурга Вялікі Ноўгарад паступова губляе сваё гандлёва-эканамічнае значэнне, застаючыся адным з цэнтраў ільнаводства. З 1727 года — цэнтр [[Наўгародская губерня|Наўгародскай губерні]]. |
||
== Вядомыя ўраджэнцы і жыхары == |
== Вядомыя ўраджэнцы і жыхары == |
Версія ад 14:02, 15 сакавіка 2016
Горад
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Вялікі Ноўгарад (руск.: Великий Новгород) — горад у Расіі, адміністрацыйны цэнтр Наўгародскай вобласці. Да 1999 года меў назву Ноўгарад. Насельніцтва 216 699 чалавек (1.01.2007). Размешчаны на Прыільменскай нізіне на рацэ Волхаў, у 6 км ад возера Ільмень. Вытворчасць мінеральных угнаенняў, металаперапрацоўка.
Гісторыя
Упершыню згадваецца ў Наўгародскім I летапісе пад 859 годам. З канца 10 стагоддзя — значны цэнтр Кіеўскай Русі; у 1136—1478 гадах — сталіца Наўгародскай рэспублікі. Размяшчэнне на стыку шляху «з варагаў у грэкі» з Волжскім спрыяла развіццю ў ім ужо ў 10 стагоддзі рамёстваў, гандлю і культуры. Гандлёвыя сувязі Вялікага Ноўгарада распаўсюджваліся ад Фландрыі і ганзейскія гарадоў да Югорскай зямлі і ад Скандынавіі да Астрахані і Канстанцінопаля. Старажытны Вялікі Ноўгарад — цэнтр рускай культуры, цэнтр летапісання, распаўсюджвання пісьменнасці (Берасцяныя граматы).
У 1546 годзе па колькасці двароў (5159) і насельніцтву (35 тыс. чалавек) займаў сярод рускіх гарадоў 3-е месца (пасля Масквы і Пскова). З развіццём Пецярбурга Вялікі Ноўгарад паступова губляе сваё гандлёва-эканамічнае значэнне, застаючыся адным з цэнтраў ільнаводства. З 1727 года — цэнтр Наўгародскай губерні.
Вядомыя ўраджэнцы і жыхары