Уладзімір Ільіч Вітко: Розніца паміж версіямі

Уладзімір Ільіч Вітко
Уладзімір Ільіч Вітко
Дата нараджэння	10 мая 1933 (90 гадоў)
Месца нараджэння	Грэск Мінскай вобласці
Дата смерці	7 красавіка 2020 (86 гадоў)
Месца смерці	Гольчыцы, Першамайскі сельсавет, Слуцкі раён, Мінская вобласць, Беларусь;
Месца пахавання	Грэск;
Грамадзянства	СССР → Беларусь
Род дзейнасці	мастак
Жанр	партрэт, пейзаж, нацюрморт, тэматычная карціна
Вучоба	Мінскае мастацкае вучылішча
Вядомыя працы	«Стары Віцебск» (1988), «Беларускі пейзаж» (1978)

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[дагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 19:56, 4 чэрвеня 2016

Уладзі́мір Ільіч Вітко́ (10 мая 1933, Грэск Мінскай вобласці) — беларускі мастак.

Біяграфія

У 1960 годзе скончыў Мінскае мастацкае вучылішча, праз год пераехаў у Віцебск, дзе працаваў мастаком спачатку на фабрыцы «КІМ», затым на шаўковым камбінаце, а ў 1968 годзе перайшоў у Віцебскія мастацка-вытворчыя майстэрні. З'яўляецца пастаянным удзельнікам абласных, рэспубліканскіх і міжнародных выставак з 1963 года. Творы У. Вітко захоўваюцца ў музеях Беларусі, Польшчы, у дырэкцыі выставак Мастацкага Фонда Беларусі, а таксама ў прыватных калекцыях у Беларусі, Расіі, Польшчы, Германіі, Італіі.

Творчасць

Для творчасці мастака характэрна жанравая разнастайнасць. Аўтар пейзажаў, выкананых пераважна ў тэхніцы алейнага жывапісу — «Стары Віцебск» (1988), «Мой дом» (1987), адлюстраванне жыцця прыроды — «Квітнеюць лугі» (1984), «Беларускі пейзаж» (1978), нацюрмортаў — «Кветкі» (1988), партрэтаў — «Партрэт маці» (1978), займаецца сюжэтна-тэматычнай кампазіцыяй — «Спартыўны дзень» (1979). Для жывапіснай манеры мастака характэрнымі з'яўляюцца арыгінальнасць і смеласць каларыту, імкненне да абагульнення форм, дэкаратыўнай гучнасці, альбо, наадварот, наўмыснай прыглушанасці колеру.

Выстаўкі

20 студзеня 2016 года ў Віцебскай абласной бібліятэцы адбылося адкрыццё выстаўкі Уладзіміра Вітко і прэзентацыя яго кнігі «Лёс і мастацтва»^[1].

Зноскі

↑ Адкрыццё мастацкай выстаўкі Уладзіміра Вітко

[1] Адкрыццё мастацкай выстаўкі Уладзіміра Вітко

[1]

@@ Радок 27: / Радок 27: @@
 == Біяграфія ==
-У 1960 годзе скончыў [[Мінскае мастацкае вучылішча]], праз год пераехаў у [[Віцебск]], дзе працаваў мастаком спачатку на фабрыцы «КІМ», затым на шаўковым камбінаце, а ў [[1968]] годзе перайшоў у Віцебскія мастацка-вытворчыя майстэрні. З'яўляецца пастаянным удзельнікам абласных, рэспубліканскіх і міжнародных выставак з [[1963]] года. Творы У. Вітко захоўваюцца ў музеях [[Беларусь|Беларусі]], [[Польшча|Польшчы]], у дырэкцыі выставак Мастацкага Фонда Беларусі, а таксама ў прыватных калекцыях у Беларусі, [[Расія|Расіі]], Польшчы, [[Германія|Германіі]], [[Італія|Італіі]].
+У [[1960 год у гісторыі беларускага выяўленчага мастацтва|1960]] годзе скончыў [[Мінскае мастацкае вучылішча]], праз год пераехаў у [[Віцебск]], дзе працаваў мастаком спачатку на фабрыцы «КІМ», затым на шаўковым камбінаце, а ў [[1968 год у гісторыі беларускага выяўленчага мастацтва|1968]] годзе перайшоў у Віцебскія мастацка-вытворчыя майстэрні. З'яўляецца пастаянным удзельнікам абласных, рэспубліканскіх і міжнародных выставак з [[1963 год у гісторыі беларускага выяўленчага мастацтва|1963]] года. Творы У. Вітко захоўваюцца ў музеях [[Беларусь|Беларусі]], [[Польшча|Польшчы]], у дырэкцыі выставак Мастацкага Фонда Беларусі, а таксама ў прыватных калекцыях у Беларусі, [[Расія|Расіі]], Польшчы, [[Германія|Германіі]], [[Італія|Італіі]].
 == Творчасць ==
-Для творчасці мастака характэрна жанравая разнастайнасць. Аўтар пейзажаў, выкананых пераважна ў тэхніцы алейнага жывапісу — «Стары Віцебск» (1988), «Мой дом» (1987), адлюстраванне жыцця прыроды — «Квітнеюць лугі» (1984), «Беларускі пейзаж» (1978), нацюрмортаў — «Кветкі» (1988), партрэтаў — «Партрэт маці» (1978), займаецца сюжэтна-тэматычнай кампазіцыяй — «Спартыўны дзень» (1979). Для жывапіснай манеры мастака характэрнымі з'яўляюцца арыгінальнасць і смеласць каларыту, імкненне да абагульнення форм, дэкаратыўнай гучнасці, альбо, наадварот, наўмыснай прыглушанасці колеру.
+Для творчасці мастака характэрна жанравая разнастайнасць. Аўтар пейзажаў, выкананых пераважна ў тэхніцы алейнага жывапісу — «Стары Віцебск» ([[1988 год у гісторыі беларускага выяўленчага мастацтва|1988]]), «Мой дом» ([[1987 год у гісторыі беларускага выяўленчага мастацтва|1987]]), адлюстраванне жыцця прыроды — «Квітнеюць лугі» ([[1984 год у гісторыі беларускага выяўленчага мастацтва|1984]]), «Беларускі пейзаж» ([[1978 год у гісторыі беларускага выяўленчага мастацтва|1978]]), нацюрмортаў — «Кветкі» (1988), партрэтаў — «Партрэт маці» (1978), займаецца сюжэтна-тэматычнай кампазіцыяй — «Спартыўны дзень» ([[1979 год у гісторыі беларускага выяўленчага мастацтва|1979]]). Для жывапіснай манеры мастака характэрнымі з'яўляюцца арыгінальнасць і смеласць каларыту, імкненне да абагульнення форм, дэкаратыўнай гучнасці, альбо, наадварот, наўмыснай прыглушанасці колеру.
 == Выстаўкі ==