Начны дазор (карціна)

Начны дазор (Выступ стралковай роты капітана Франса Баннінга Кока і лейтэнанта Вілема ван Рёйтенбюрга, нідэрл.: De Nachtwacht)) - карціна 1642 года Рэмбрандта ван Рэйна. Карціна знаходзіцца ў калекцыі музея Амстэрдама, але размешчана ў Rijksmuseum як найбольш вядомая карціна ў сваёй калекцыі. Начны дазор з'яўляецца адной з самых вядомых карцін Галандскага Залатога Веку і мае акно 16 у Каноне Амстэрдама.

Гісторыя карціны

Карціна была напісана па замове Стралковай грамадства - атрада грамадзянскага апалчэння Нідэрландаў, які пажадаў ўпрыгожыць свой новы будынак групавымі партрэтамі шасці рот. Рэмбранту партрэт заказала стралковая рота капітана Франса Баннінга Кока і заплаціла 1600 флорынаў.

У XVIII стагоддзі палатно абрэзалі з усіх бакоў, каб карціна змясцілася ў новай зале. Больш за ўсё пацярпела левая частка карціны, дзе зніклі два стралкі. Захавалася копія XVII стагоддзя (Герыта Люнденса, захоўваецца ў Лонданскай Нацыянальнай галерэі), па якой можна меркаваць аб страчанай часткі карціны.

Цяпер карціна захоўваецца ў Дзяржаўным музеі (Rijksmuseum) у Амстэрдаме. Нягледзячы на ​​тое, што частка палатна страчаная, гэта адна з самых вялікіх карцін музея (363 на 437 см).

Карціна тры разы падвяргалася спробам пашкоджання і знішчэння. Першы раз быў выразаны кавалак палатна, у другі раз карціне было нанесена больш за 10 удараў нажом, у трэці раз карціна была аблітая сернай кіслатой.

Ключавыя элементы карціны

Карціна вядомая трыма характарыстыкамі: сваімі каласальнымі памерамі (363 см х 437 см (11.91 футаў × 14,34 футаў)), эфектыўным выкарыстаннем святла і цені (ценебрызм) і ўспрыманнем руху таго, што традыцыйна з'яўляецца статычным ваенным партрэтам.

Карціна была завершана ў 1642 годзе, у час росквіту галандскага Залатога Веку. Яна адлюстроўвае выхад аднайменнай кампаніі на чале з капітанам Франсам Баннінгам Кокам (апранутага ў чорнае з чырвоным поясам) і яго лейтэнанта Вілема ван Рёйтенбюрга (апранутага ў жоўты колер з белым поясам). Пры эфектыўным выкарыстанні сонечнага святла і цені, Рэмбрант прыводзіць вака гледача да трох найбольш важных персанажаў сярод натоўпу: двух мужчын у цэнтры (ад чаго карціна і атрымала сваю першапачатковую назву), і маленькай дзяўчынкі злева ад цэнтру. Далей погляд пераносіцца на прапаршчыка Яна Вісшера Корнеліссена.

Рэмбрандт праявіў традыцыйную эмблему аркебузёраў у натуральную велычыню з дзяўчынкай на фонавым, якая нясе асноўныя сімвалы. Яна з'яўляецца свайго роду талісманам; кіпцюры мёртвага кураня на яе поясе ўяўляюць аркебузёраў, пісталет за курыцай ўяўляе канюшыну, і яна трымае міліцэйскі кубак. Чалавек перад ёй носіць шлем з дубовым лістом, традыцыйны матыў аркебузёраў. Таксама мёртвая курыца прызначана для прадстаўлення зрынутага суперніка. Жоўты колер часта асацыюецца з перамогай.

Па іншым мяркаванні, Рэмбрант намаляваў гэтую карціну з некалькімі пластамі сэнсу, што было распаўсюджана сярод самых таленавітых мастакоў. Такім чынам, Начны дазор сіметрычна падзелены, па-першае, каб праілюстраваць саюз паміж галандскімі пратэстантамі і галандскімі каталікамі, а па-другое, каб выклікаць ваенныя дзеянні супраць іспанцаў. Напрыклад, у адпаведнасці з шматслаёвым дызайнам Рэмбрандта, больш высокі капітан (у чорным) сімвалізуе галандскага пратэстанцкага лідэра, якога падтрымліваюць галандскія каталікі (у асобе ніжэйшага лейтэнанта ў жоўтым). Акрамя таго, усе персанажы гэтай карціны былі задуманы, каб прадставіць падвойнае значэнне.

Адным з найбольш важных аспектаў Начнога дазору з'яўляецца тое, што асобы на карціне амаль чалавечага памеру. Рэмбрандт стварае ілюзію, што персанажы сыходзяць з палатна ў рэальную прастору.