Юзаф Каліноўскі: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Інтэрактыўны прагляд гісторыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
← Папярэдняя праўкаНаступная праўка →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
др commons
др removed Category:Асобы using HotCat
Радок 1: Радок 1:
{{Без карткі|Іерарх}}
{{Іерарх
| беларускае імя =
⚫
'''Юзаф Андрэевіч Каліноўскі''', '''Св. Рафал''' ({{ДН|1|9|1835}}, {{МН|Вільня|у Вільнюсе|}} — {{ДС|15|11|1907}}, кляштар у м. Чэрна каля Кракава, Польшча), удзельнік [[паўстанне, 1863-1864|паўстання 1863—1864]], каталіцкі рэлігійны дзеяч, мемуарыст.
| арыгінальнае імя =
| беларускае імя пры нараджэнні =
| арыгінальнае імя пры нараджэнні =
| партрэт =
| шырыня партрэта =
| подпіс =
| герб =
| подпіс герба =
| шырыня герба =
| тытул =
| парадак =
| сцяг =
| царква =
| абшчына =
| абранне =
| інтранізацыя =
| каранацыя =
| перыядпачатак =
| перыядканец =
| перыяд праўлення =
| папярэднік =
| пераемнік =
| адрачэнне =
| каментар =
| адукацыя =
| дата нараджэння =
| месца нараджэння =
| дата смерці =
| месца смерці =
| пахаваны =
| дынастыя =
| бацька =
| маці =
| прыняцце манаства =
| сан =
| хіратанія =
| кардынал =
| жонка =
| дзеці =
| аўтограф =
| манаграма =
| узнагароды =
| Commons =
}}
⚫
'''Юзаф Андрэевіч Каліноўскі''', '''Св. Рафал''' ({{ДН|1|9|1835}}, {{МН|Вільня|у Вільнюсе|Горад Вільнюс}} — {{ДС|15|11|1907}}, кляштар у м. Чэрна каля Кракава, Польшча), удзельнік [[паўстанне, 1863-1864|паўстання 1863—1864]], каталіцкі рэлігійны дзеяч, мемуарыст.


== Біяграфія ==
⚫
Скончыў Мікалаеўскую ваенна-інжынерную акадэмію ў Пецярбургу (1856). У 1859—1860 працаваў тапографам на будаўніцтве чыгункі [[Адэса]]—[[Курск]]. У 1860—1863 служыў інжынер-капітанам у [[Брэсцкая крэпасць|Брэсцкай крэпасці]]. У маі 1863 выйшаў у адстаўку і пераехаў у Вільню. З чэрв. 1863 узначаліў ваенную секцыю Выканаўчага аддзела Літвы. Арыштаваны 13.3.1864; асуджаны на смерць. Прысуд быў заменены на 10-гадовую катаргу. Накіраваны ва Усолле Іркуцкай губ. Праз 5 гадоў катарга заменена на вольнае пасяленне ў [[Іркуцк]]у і [[Перм|Пярмі]]. Удзельнічаў у навуковых даследаваннях [[Сібір]]ы. У 1873 вярнуўся на Радзіму; стаў выхавальнікам сына князя У. Чартарыйскага Аўгуста, пераехаў у [[Парыж]]. У 1877 у Грац ([[Аўстрыя]]). Даўняе захапленне каталіцкай духоўнай літаратурай паўплывала на тое, што Ю. Каліноўскі ўступіў у [[Ордэн кармелітаў босых]], прыняў манаскае імя '''Рафал'''. У 1880 накіраваны ў кляштар у мяст. Чэрна, дзе стаў прыёрам. З 1899 генеральны вікарый кармелітаў босых у [[Галіцыя|Галіцыі]]. Напісаў успаміны пра паўстанне 1863—1864; аўтар рэлігійна-філасофскіх трактатаў. Кананізаваны каталіцкай царквой 17.11.1991.

⚫
Скончыў Мікалаеўскую ваенна-інжынерную акадэмію ў Пецярбургу (1856). У 1859—1860 працаваў тапографам на будаўніцтве чыгункі [[Адэса]]—[[Курск]]. У 1860—1863 служыў інжынер-капітанам у [[Брэсцкая крэпасць|Брэсцкай крэпасці]]. У маі 1863 выйшаў у адстаўку і пераехаў у Вільню. З чэрв. 1863 узначаліў ваенную секцыю Выканаўчага аддзела Літвы. Арыштаваны 13.3.1864; асуджаны на смерць. Прысуд быў заменены на 10-гадовую катаргу. Накіраваны ва Усолле Іркуцкай губ. Праз 5 гадоў катарга заменена на вольнае пасяленне ў [[Іркуцк]]у і [[Горад Перм|Пярмі]]. Удзельнічаў у навуковых даследаваннях [[Сібір]]ы. У 1873 вярнуўся на Радзіму; стаў выхавальнікам сына князя У. Чартарыйскага Аўгуста, пераехаў у [[Парыж]]. У 1877 у Грац ([[Аўстрыя]]). Даўняе захапленне каталіцкай духоўнай літаратурай паўплывала на тое, што Ю. Каліноўскі ўступіў у [[Ордэн кармелітаў босых]], прыняў манаскае імя '''Рафал'''. У 1880 накіраваны ў кляштар у мяст. Чэрна, дзе стаў прыёрам. З 1899 генеральны вікарый кармелітаў босых у [[Галіцыя|Галіцыі]]. Напісаў успаміны пра паўстанне 1863—1864; аўтар рэлігійна-філасофскіх трактатаў. Кананізаваны каталіцкай царквой 17.11.1991.


== Бібліяграфія ==
== Бібліяграфія ==
* Wspomnienia, 1835—1837. Lublin, 1965;
* Wspomnienia, 1835—1837. Lublin, 1965;
* Споведзь / Уклад. В. Шалькевіч // Хрысціянская думка. 1994, № 2.
* Споведзь / Уклад. В. Шалькевіч // Хрысціянская думка. 1994, № 2.


== Літаратура ==
{{літ|1=|'''Літ. з даведн. Л.У.Маракова''': ЭГБ, т. 4;|АЗБ.|Від=Б}}


* ЭГБ, т. 4;
== Крыніцы ==
* АЗБ.
* {{крыніцы/Маракоў|РЛ|1|0|РЛ1-3|РЛ1-3}}
* {{крыніцы/Маракоў|РЛ|1|0|РЛ1-3|РЛ1-3}}


Радок 17: Радок 65:


{{DEFAULTSORT:Каліноўскі Юзаф Андрэевіч}}
{{DEFAULTSORT:Каліноўскі Юзаф Андрэевіч}}
[[Катэгорыя:Асобы]]
[[Катэгорыя:Удзельнікі паўстання 1863—1864 гадоў]]
[[Катэгорыя:Удзельнікі паўстання 1863—1864 гадоў]]

Версія ад 12:29, 4 кастрычніка 2016

Юзаф Каліноўскі

Адукацыя
Дзейнасць прэсвітар, ваенны
Нараджэнне 1 верасня 1835(1835-09-01)[2][3][…]
Смерць 15 лістапада 1907(1907-11-15)[2][3][…] (72 гады)
Дынастыя Каліноўскія
Аўтограф Выява аўтографа
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Юзаф Андрэевіч Каліноўскі, Св. Рафал (1 верасня 1835, Вільня — 15 лістапада 1907, кляштар у м. Чэрна каля Кракава, Польшча), удзельнік паўстання 1863—1864, каталіцкі рэлігійны дзеяч, мемуарыст.

Біяграфія

Скончыў Мікалаеўскую ваенна-інжынерную акадэмію ў Пецярбургу (1856). У 1859—1860 працаваў тапографам на будаўніцтве чыгункі Адэса—Курск. У 1860—1863 служыў інжынер-капітанам у Брэсцкай крэпасці. У маі 1863 выйшаў у адстаўку і пераехаў у Вільню. З чэрв. 1863 узначаліў ваенную секцыю Выканаўчага аддзела Літвы. Арыштаваны 13.3.1864; асуджаны на смерць. Прысуд быў заменены на 10-гадовую катаргу. Накіраваны ва Усолле Іркуцкай губ. Праз 5 гадоў катарга заменена на вольнае пасяленне ў Іркуцку і Пярмі. Удзельнічаў у навуковых даследаваннях Сібіры. У 1873 вярнуўся на Радзіму; стаў выхавальнікам сына князя У. Чартарыйскага Аўгуста, пераехаў у Парыж. У 1877 у Грац (Аўстрыя). Даўняе захапленне каталіцкай духоўнай літаратурай паўплывала на тое, што Ю. Каліноўскі ўступіў у Ордэн кармелітаў босых, прыняў манаскае імя Рафал. У 1880 накіраваны ў кляштар у мяст. Чэрна, дзе стаў прыёрам. З 1899 генеральны вікарый кармелітаў босых у Галіцыі. Напісаў успаміны пра паўстанне 1863—1864; аўтар рэлігійна-філасофскіх трактатаў. Кананізаваны каталіцкай царквой 17.11.1991.

Бібліяграфія

  • Wspomnienia, 1835—1837. Lublin, 1965;
  • Споведзь / Уклад. В. Шалькевіч // Хрысціянская думка. 1994, № 2.

Літаратура

  • ЭГБ, т. 4;
  • АЗБ.
  • [0 1] // Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі. Энцыклапедычны даведнік у 10 тамах (15 кнігах). / Укладальнік Л. У. Маракоў.

Спасылкі

commons: Юзаф Каліноўскі на Вікісховішчы
  1. ↑ Sejm-Wielki.pl — 2002.
  2. ↑ а б Józef Kalinowski // GCatholic.org — 1997.
  3. ↑ а б Schäfer J. Raphael vom heiligen Josef Kalinowski // Ökumenisches Heiligenlexikon — 1998.
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Юзаф_Каліноўскі&oldid=2405393"