Вільгельм IV (вялікі герцаг Люксембургскі)

Вільгельм IV
Wëllem IV
5-ы вялікі герцаг Люксембургскі 17 лістапада 1905 — 25 лютага 1912
Папярэднік	Адольф
Спадчыннік	Марыя-Адэлаіда
Нараджэнне	22 красавіка 1852(1852-04-22) Бібрыхскі палац[d], Бібрых[d], Вісбадэн, Duchy of Nassau[d], Германскі саюз
Смерць	25 лютага 1912(1912-02-25) (59 гадоў) Замак Берг, Кальмар-Берг, Мерш, акруга Люксембург, Люксембург
Месца пахавання	Сабор люксембургскай Божай Маці
Род	Насау-Вейльбург[d]
Бацька	Адольф
Маці	Адэльгейда Марыя Ангальт-Дэсауская[d]
Жонка	Марыя Ганна Партугальская
Дзеці	Марыя Адэлаіда, Шарлота, Антонія Люксембургская[d], Лізавета Люксембургская[d], Соф'я Люксембургская[d] і Хільда Люксембургская[d]
Веравызнанне	кальвінізм
Дзейнасць	кіраўнік
Манаграма
Узнагароды	Вялікі крыж ордэна Дубовай кароны Кавалер Вялікага крыжа ордэна Адольфа Насау Кавалер Вялікага крыжа ордэна Залатога льва Насау
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Вільгельм IV (Вільгельм Аляксандр; 22 красавіка 1852 - 25 лютага 1912) — рэгент Вялікага герцагства з 4 красавіка 1902 г., Вялікі герцаг Люксембургскі з 17 лістапада 1905, старэйшы сын герцага Адольфа.

Вільгельм IV быў пратэстантам, як і ўсе з дому Насау. Ён жаніўся на Марыі Ганне Партугальскай, верачы, што ў каталіцкай краіны павінен быць каталіцкі манарх. З таго часу Вільгельм IV і астатнія герцагі Люксембургскія сталі каталікамі.

Пасля смерці яго дзядзькі, прынца Мікалая-Вільгельма ў 1905 годзе, адзіным легітымным прэтэндэнтам на прастол у Доме Насау стаў стрыечны брат Вільгельма, Георг Мікалай, народжаны ад марганатычнага шлюбу. І ў 1907 годзе ён прызначыў сваю старэйшую дачку Марыю-Адэлаіду спадчынніцай прастола. Яна стала першай кіруючай манархіняй у Люксембургу са смерці яе бацькі ў 1912 годзе да свайго адрачэння ў 1919 годзе, і была зменена сваёй малодшай сястрой, Шарлотай. Нашчадкі Шарлоты кіруюць Люксембургам дагэтуль.