Цэнтрабежная сіла: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Legobot (размовы | уклад)
др Bot: Migrating 44 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q178733 (translate me)
др стылявыя змены, арфаграфія
Радок 1: Радок 1:
'''Цэнтрабе́жная сі́ла''' [[сіла інерцыі]], што дзейнічае на цела ў [[неінерцыяльная сістэма адліку|неінерцыяльнай сістэме адліку]], якая [[вярчальны рух|верціцца]] адносна [[інерцыяльная сістэма адліку|інерцыяльнай сістэмы]]. Цэнтрабежнай яна завецца таму, што накіравана ў напрамку ад цэнтра вярчэння.
'''Цэнтрабе́жная сі́ла''' — [[сіла інерцыі]], што дзейнічае на цела ў [[неінерцыяльная сістэма адліку|неінерцыяльнай сістэме адліку]], якая [[вярчальны рух|верціцца]] адносна [[інерцыяльная сістэма адліку|інерцыяльнай сістэмы]]. Цэнтрабежнай яна назывецца таму, што накіравана ў напрамку ад цэнтра вярчэння.


Як і іншыя сілы інерцыі, цэнтрабежная сіла з'яўляецца фіктыўнай і ўводзіцца для таго, каб у неінерцыяльнай сістэме можна было ўжываць [[законы Ньютана]].
Як і іншыя сілы інерцыі, цэнтрабежная сіла з'яўляецца фіктыўнай і ўводзіцца для таго, каб у неінерцыяльнай сістэме можна было ўжываць [[законы Ньютана]].


У інерцыяльнай сістэме адліку, каб цела магло вярцецца з [[вуглавая хуткасць|вуглавой хуткасцю]] <math>\omega</math>, на аго павінна дзейнічаць [[сіла]] F, якая надасць яму [[нармальнае паскарэнне]] <math>a_n= {\omega}^2 r</math>, дзе r [[радыус]] вярчэння. Адпаведна да [[другі закон Ньютана|другога закона Ньютана]], гэтая сіла павінна быць роўная <math>F = m \omega^2 r</math>, дзе m – [[маса]] цела. У сістэме адліку, якая верціцца вакол той жа [[вось вярчэння|восі]] з той жа вуглавой хуткасцю <math>\omega</math>, цела з'яўляецца нерухомым. Каб у гэтай сістэме адліку выконваўся [[першы закон Ньютана]], трэба ўвесці сілу <math>F_{cf}</math>, роўную да сілы F па велічыні і адваротную па напрамку. Гэта і ёсць цэнтрабежная сіла. Яна ўраўнаважвае сілу F і, у адпеведнасці да першага закона Ньютана, абумоўлівае нерухомаць цела.
У інерцыяльнай сістэме адліку, каб цела магло вярцецца з [[вуглавая скорасць|вуглавой скорасцю]] <math>\omega</math>, на яго павінна дзейнічаць [[сіла]] F, якая надасць яму [[нармальнае паскарэнне]] <math>a_n= {\omega}^2 r</math>, дзе r — [[радыус]] вярчэння. Адпаведна [[другі закон Ньютана|другому закону Ньютана]], гэтая сіла павінна быць роўная
: <math>F = m \omega^2 r,</math>
дзе m — [[маса]] цела.


У сістэме адліку, якая верціцца вакол той жа [[вось вярчэння|восі]] з той жа вуглавой скорасцю <math>\omega</math>, цела з'яўляецца нерухомым. Каб у гэтай сістэме адліку выконваўся [[першы закон Ньютана]], трэба ўвесці сілу <math>F_{cf}</math>, роўную сіле F па велічыні і процілеглую па напрамку. Гэта і ёсць цэнтрабежная сіла. Яна ўраўнаважвае сілу F і, у адпаведнасці з першым законам Ньютана, абумоўлівае нерухомаць цела.
Такім чынам, велічыня центрабежнай сілы складае


Такім чынам, велічыня центрабежнай сілы складае
<math>F_{cf} = m {\omega}^2 r = m \frac {v^2} r</math>
: <math>F_{cf} = m {\omega}^2 r = m \frac {v^2} r.</math>


Такім чынам, ценрабежная сіла тым большая, чым большая [[хуткасць]] v і чым меншы радыус r.
Такім чынам, ценрабежная сіла тым большая, чым большая [[скорасць]] v, і чым меншы радыус r.


[[Катэгорыя: Дынаміка]]
[[Катэгорыя:Дынаміка]]

Версія ад 17:29, 23 кастрычніка 2016

Цэнтрабе́жная сі́ла — сіла інерцыі, што дзейнічае на цела ў неінерцыяльнай сістэме адліку, якая верціцца адносна інерцыяльнай сістэмы. Цэнтрабежнай яна назывецца таму, што накіравана ў напрамку ад цэнтра вярчэння.

Як і іншыя сілы інерцыі, цэнтрабежная сіла з'яўляецца фіктыўнай і ўводзіцца для таго, каб у неінерцыяльнай сістэме можна было ўжываць законы Ньютана.

У інерцыяльнай сістэме адліку, каб цела магло вярцецца з вуглавой скорасцю , на яго павінна дзейнічаць сіла F, якая надасць яму нармальнае паскарэнне , дзе r — радыус вярчэння. Адпаведна другому закону Ньютана, гэтая сіла павінна быць роўная

дзе m — маса цела.

У сістэме адліку, якая верціцца вакол той жа восі з той жа вуглавой скорасцю , цела з'яўляецца нерухомым. Каб у гэтай сістэме адліку выконваўся першы закон Ньютана, трэба ўвесці сілу , роўную сіле F па велічыні і процілеглую па напрамку. Гэта і ёсць цэнтрабежная сіла. Яна ўраўнаважвае сілу F і, у адпаведнасці з першым законам Ньютана, абумоўлівае нерухомаць цела.

Такім чынам, велічыня центрабежнай сілы складае

Такім чынам, ценрабежная сіла тым большая, чым большая скорасць v, і чым меншы радыус r.