Цэнтрабежная сіла: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
др Bot: Migrating 44 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q178733 (translate me) |
др стылявыя змены, арфаграфія |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
'''Цэнтрабе́жная сі́ла''' |
'''Цэнтрабе́жная сі́ла''' — [[сіла інерцыі]], што дзейнічае на цела ў [[неінерцыяльная сістэма адліку|неінерцыяльнай сістэме адліку]], якая [[вярчальны рух|верціцца]] адносна [[інерцыяльная сістэма адліку|інерцыяльнай сістэмы]]. Цэнтрабежнай яна назывецца таму, што накіравана ў напрамку ад цэнтра вярчэння. |
||
Як і іншыя сілы інерцыі, цэнтрабежная сіла з'яўляецца фіктыўнай і ўводзіцца для таго, каб у неінерцыяльнай сістэме можна было ўжываць [[законы Ньютана]]. |
Як і іншыя сілы інерцыі, цэнтрабежная сіла з'яўляецца фіктыўнай і ўводзіцца для таго, каб у неінерцыяльнай сістэме можна было ўжываць [[законы Ньютана]]. |
||
У інерцыяльнай сістэме адліку, каб цела магло вярцецца з [[вуглавая |
У інерцыяльнай сістэме адліку, каб цела магло вярцецца з [[вуглавая скорасць|вуглавой скорасцю]] <math>\omega</math>, на яго павінна дзейнічаць [[сіла]] F, якая надасць яму [[нармальнае паскарэнне]] <math>a_n= {\omega}^2 r</math>, дзе r — [[радыус]] вярчэння. Адпаведна [[другі закон Ньютана|другому закону Ньютана]], гэтая сіла павінна быць роўная |
||
⚫ | |||
дзе m — [[маса]] цела. |
|||
У сістэме адліку, якая верціцца вакол той жа [[вось вярчэння|восі]] з той жа вуглавой скорасцю <math>\omega</math>, цела з'яўляецца нерухомым. Каб у гэтай сістэме адліку выконваўся [[першы закон Ньютана]], трэба ўвесці сілу <math>F_{cf}</math>, роўную сіле F па велічыні і процілеглую па напрамку. Гэта і ёсць цэнтрабежная сіла. Яна ўраўнаважвае сілу F і, у адпаведнасці з першым законам Ньютана, абумоўлівае нерухомаць цела. |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
: <math>F_{cf} = m {\omega}^2 r = m \frac {v^2} r.</math> |
|||
Такім чынам, ценрабежная сіла тым большая, чым большая [[ |
Такім чынам, ценрабежная сіла тым большая, чым большая [[скорасць]] v, і чым меншы радыус r. |
||
[[Катэгорыя: |
[[Катэгорыя:Дынаміка]] |
Версія ад 17:29, 23 кастрычніка 2016
Цэнтрабе́жная сі́ла — сіла інерцыі, што дзейнічае на цела ў неінерцыяльнай сістэме адліку, якая верціцца адносна інерцыяльнай сістэмы. Цэнтрабежнай яна назывецца таму, што накіравана ў напрамку ад цэнтра вярчэння.
Як і іншыя сілы інерцыі, цэнтрабежная сіла з'яўляецца фіктыўнай і ўводзіцца для таго, каб у неінерцыяльнай сістэме можна было ўжываць законы Ньютана.
У інерцыяльнай сістэме адліку, каб цела магло вярцецца з вуглавой скорасцю , на яго павінна дзейнічаць сіла F, якая надасць яму нармальнае паскарэнне , дзе r — радыус вярчэння. Адпаведна другому закону Ньютана, гэтая сіла павінна быць роўная
дзе m — маса цела.
У сістэме адліку, якая верціцца вакол той жа восі з той жа вуглавой скорасцю , цела з'яўляецца нерухомым. Каб у гэтай сістэме адліку выконваўся першы закон Ньютана, трэба ўвесці сілу , роўную сіле F па велічыні і процілеглую па напрамку. Гэта і ёсць цэнтрабежная сіла. Яна ўраўнаважвае сілу F і, у адпаведнасці з першым законам Ньютана, абумоўлівае нерухомаць цела.
Такім чынам, велічыня центрабежнай сілы складае
Такім чынам, ценрабежная сіла тым большая, чым большая скорасць v, і чым меншы радыус r.