Хокан Магнусан: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Няма тлумачэння праўкі
Радок 51: Радок 51:


{{Зноскі}}
{{Зноскі}}
{{Каралі Нарвегіі}}

[[Катэгорыя:Дынастыя Фолькунгаў]]
[[Катэгорыя:Дынастыя Фолькунгаў]]
[[Катэгорыя:Каралі нарвежскія]]
[[Катэгорыя:Каралі нарвежскія]]

Версія ад 20:43, 3 лістапада 2016

Хокан Магнусан
нарв.: Hákon Magnússon
шведск.: Håkan Magnusson
Сцяг Кароль Нарвегіі
1343 — 1380
(пад імем Хокан VI)
Рэгент Магнус VII Эрыксан (1343 — 1355)
Папярэднік Магнус VII Эрыксан
Пераемнік Олаф IV Хокансан
Кароль Швецыі
1362 — 1363
(пад імем Хокан II)
Сумесна з Магнус II Эрыксан (1362 — 1363)
Папярэднік Магнус II Эрыксан
Пераемнік Альбрэхт Мекленбургскі

Нараджэнне 1340(1340)
Смерць 1380(1380)
Месца пахавання
Род Фолькунгі
Бацька Магнус Эрыксан
Маці Бланка Намюрская
Жонка Маргарыта I Дацкая
Дзеці Олаф Хокансан
Веравызнанне хрысціянства
Дзейнасць манарх
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Хокан Ма́гнусан (нарв.: Hákon Magnússon, шведск.: Håkan Magnusson; 13401380) — кароль Швецыі (Хокан II) 13621363, кароль Нарвегіі (Хокан) з 1343 з дынастыі Фолькунгаў, сын Магнуса II Эрыксана, караля Швецыі і Нарвегіі, і Бланкі Намюрскай, дачкі Жана I, графа Намюра.

Біяграфія

У 1343 годзе кароль Швецыі Магнус II абвясціў свайго непаўналетняга сына Хокана каралём Нарвегіі. Аднак, аж да 1355 года рэальная ўлада ў Нарвегіі заставалася ў руках бацькі. Акрамя таго, у 1362 годзе Магнус забяспечыў выбары Хокана каралём Швецыі, падзяліўшы з ім уладу.

У 1363 годзе Магнус II заключыў дынастычны саюз з дацкім каралём Вальдэмарам Атэрдагам, зладзіўшы шлюб Хокана VI Нарвежскага з 11-гадовай дачкой Вальдэмара, Маргарытай (Маргрэтэ). Гэты шлюб азначаў сабой падначаленне Нарвегіі татальнаму дацкаму ўплыву, з якога пазней пасля "вырасла" Кальмарская унія трох паўночных каралеўстваў.

У тым жа 1363 годзе Магнус і Хокан былі выгнаны са Швецыі Альбрэхтам Мекленбургскім. Некалькі гадоў Хокан і Магнус вялі барацьбу з Альбрэхтам за Шведскі трон, але яна скончылася безвынікова; пасля паражэння каля Энчэпінга і паланення Магнуса, абодва яны адмовіліся ад прэтэнзій на шведскі прастол[1].

Шлюб і дзеці

Жонка: Маргарэтэ I (1353—1412) — каралева Даніі з 1387. Дзеці:

  • Олаф (1370—1387), кароль Даніі з 1376, кароль Нарвегіі з 1380

Зноскі

  1. Энкепинг // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.