Таццяна Андрэеўна Бандарчык: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія]

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

Лінейны

Версія ад 20:24, 12 лістапада 2016

Таццяна Андрэеўна Бандарчык (нар. 12 лістапада 1902, в. Дукора Пухавіцкі раён, Мінская вобласць - 24 ліпеня 1974) — беларуская актрыса.

Біяграфія

Скончыла Беларускую драматычную студыю ў Маскве ў 1926 годзе. Гэта была адна з першых роляў, якую яна выконвала ў арганізаваным ёю ж драматычным гуртку “Крыніца” (г. Бабруйск). Бабруйскія старажылы, зразумела, памятаюць, што ў 60-я гады ў горадзе працаваў тэатр музычнай камедыі. У 1962 годзе рэарганізаваны ў Бабруйскі музычна-драматычны тэатр, а ў 1965 годзе ў Магілёўскі абласны тэатр музычнай камедыі (працаваў у Бабруйску да 1970 года). Гэта быў адзіны ў рэспубліцы такі тэатр. Ён стаў цэнтрам эстэтычнага выхавання бабруйчан. Тэатр карыстаўся папулярнасцю не толькі ў рэспубліцы, але і за яе межамі. За кароткі час тэатр паставіў 22 аперэты, у тым ліку “Пацалунак Чаніты”, “Вяселле ў Малінаўцы”, alt“Сільва”, “Сарачынскі кірмаш”, “Фіялка Манмартра”, “Цырк запальвае агні”, “Прынцэса цырка”, першая беларуская аперэта кампазітара Ю.Семенякі “Рабінавыя каралі”, лібрэта да якой напісала Ніна Калаптур. У склад трупы ўваходзілі Б.Баеў, Т.Бондарчык, Г.Вавула, Н.Калаптур, П.Масцераў, Ю.Саевіч і інш. Але ў гэты час ў тэатры таксама існавала драматычная трупа і ставіліся драматычныя спектаклі. Яркі характар, жыццёвая праўдзівасць і прастата – гераіні менавіта з такімі рысамі выходзілі на сцэну разам з актрысай.

Літаратура

Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 2: Аршыца — Беларусцы / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 2. — 480 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0061-7 (т. 2).

@@ Радок 3: / Радок 3: @@
 == Біяграфія ==
-Скончыла Беларускую тэатральную студыю ў Маскве (1926 год). Дукорская Паўлінка. Гэта была адна з першых роляў, якую яна выконвала ў арганізаваным ёю ж драматычным гуртку “Крыніца” (г. Бабруйск). Бабруйскія старажылы, зразумела, памятаюць, што ў 60-я гады ў горадзе працаваў тэатр музычнай камедыі. У 1962 годзе рэарганізаваны ў Бабруйскі музычна-драматычны тэатр, а ў 1965 годзе ў Магілёўскі абласны тэатр музычнай камедыі (працаваў у Бабруйску да 1970 года). Гэта быў адзіны ў рэспубліцы такі тэатр. Ён стаў цэнтрам эстэтычнага выхавання бабруйчан. Тэатр карыстаўся папулярнасцю не толькі ў рэспубліцы, але і за яе межамі. За кароткі час тэатр паставіў 22 аперэты, у тым ліку “Пацалунак Чаніты”, “Вяселле ў Малінаўцы”, alt“Сільва”, “Сарачынскі кірмаш”, “Фіялка Манмартра”, “Цырк запальвае агні”, “Прынцэса цырка”, першая беларуская аперэта кампазітара Ю.Семенякі “Рабінавыя каралі”, лібрэта да якой напісала Ніна Калаптур. У склад трупы ўваходзілі Б.Баеў, Т.Бондарчык, Г.Вавула, Н.Калаптур, П.Масцераў, Ю.Саевіч і інш. Але ў гэты час ў тэатры таксама існавала драматычная трупа і ставіліся драматычныя спектаклі. Яркі характар, жыццёвая праўдзівасць і прастата – гераіні менавіта з такімі рысамі выходзілі на сцэну разам з актрысай.
+Скончыла [[Беларуская драматычная студыя|Беларускую драматычную студыю]] ў Маскве ў [[1926]] годзе.  Гэта была адна з першых роляў, якую яна выконвала ў арганізаваным ёю ж драматычным гуртку “Крыніца” (г. Бабруйск). Бабруйскія старажылы, зразумела, памятаюць, што ў 60-я гады ў горадзе працаваў тэатр музычнай камедыі. У 1962 годзе рэарганізаваны ў Бабруйскі музычна-драматычны тэатр, а ў 1965 годзе ў Магілёўскі абласны тэатр музычнай камедыі (працаваў у Бабруйску да 1970 года). Гэта быў адзіны ў рэспубліцы такі тэатр. Ён стаў цэнтрам эстэтычнага выхавання бабруйчан. Тэатр карыстаўся папулярнасцю не толькі ў рэспубліцы, але і за яе межамі. За кароткі час тэатр паставіў 22 аперэты, у тым ліку “Пацалунак Чаніты”, “Вяселле ў Малінаўцы”, alt“Сільва”, “Сарачынскі кірмаш”, “Фіялка Манмартра”, “Цырк запальвае агні”, “Прынцэса цырка”, першая беларуская аперэта кампазітара Ю.Семенякі “Рабінавыя каралі”, лібрэта да якой напісала Ніна Калаптур. У склад трупы ўваходзілі Б.Баеў, Т.Бондарчык, Г.Вавула, Н.Калаптур, П.Масцераў, Ю.Саевіч і інш. Але ў гэты час ў тэатры таксама існавала драматычная трупа і ставіліся драматычныя спектаклі. Яркі характар, жыццёвая праўдзівасць і прастата – гераіні менавіта з такімі рысамі выходзілі на сцэну разам з актрысай.
 == Літаратура ==