Эрнест Бірзніек-Упіт

Эрнест Бірзніек-Упіт
лат.: Ernests Birznieks-Upītis
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	6 красавіка 1871(1871-04-06)
Месца нараджэння	Zentene Parish[d], Латвія
Дата смерці	30 снежня 1960(1960-12-30) (89 гадоў)
Месца смерці	Рыга, Латвійская ССР, СССР
Грамадзянства	Расійская імперыя  СССР  Латвія
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	пісьменнік
Мова твораў	латышская
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Эрнест Бі́рзніек-У́піт (лат.: Ernests Birznieks-Upītis; 6 красавіка 1871, воласць Дзірцыемс, сучасн. Латвія — 30 снежня 1960) — латышскі пісьменнік. Народны пісьменнік Латвіі (1947).

Скончыў Тукумскую гарадскую школу. Настаўнічаў. У 1908 заснаваў кніжнае выдавецтва «Дзірцыемніекі».

Друкавацца пачаў у 1891. Пісаў рэалістычныя апавяданні пра жыццё латышскай вёскі (зборнікі «Алавяданні Упіта», 1900; «Зранку», 1912; «Пад вечар», 1913; «Апавяданні шэрага каменя», 1914). У 1893—1921 жыў у Закаўказзі, стварыў каўказскі цыкл (зборнікі «У каўказскіх гарах», 1924; «Апавяданні Каўказа», т. 1—2, 1927). Аўтар аўтабіяграфічнай трылоііі «Дзённік Пастарыня» (1922), «Пастарынь у школе» і «Пастарынь у жыцці» (абодва 1924), кніг для дзяцей.

На беларускую мову яго творы перакладалі У. Пігулеўскі, Я. Скрыган, Л. Філімонава.

Літаратура

• Трэймане І. Бірзніек-Упіт // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 3: Беларусы — Варанец / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 3. — 511 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0068-4 (т. 3).