Дэнамінацыя (рэлігія): Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Інтэрактыўны прагляд гісторыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Наступная праўка →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
Новая старонка: '{{Значэнні|Дэнамінацыя}} {{Гэты артыкул| пра рэлігіязнаўчы тэрмін|канфесія|пра аб'яднанні в...'
 
афармленне
Радок 1: Радок 1:
{{Значэнні|Дэнамінацыя}}
{{Значэнні|Дэнамінацыя}}
{{Гэты артыкул| пра рэлігіязнаўчы тэрмін|канфесія|пра аб'яднанні вернікаў, якія прытрымліваюцца аднаго веравызнання ў межах пэўнай рэлігійнай традыцыі}}
{{Гэты артыкул| пра рэлігіязнаўчы тэрмін|канфесія|пра аб'яднанні вернікаў, якія прытрымліваюцца аднаго веравызнання ў межах пэўнай рэлігійнай традыцыі}}
'''Дэнамінацыя''' (ад {{lang-la|denominatio}} — «''пераназванне''») — у [[Рэлігіязнаўства|рэлігіязнаўстве]] тып<ref>Васильева Е.Н. Идеальный и конструктивный типы: грани различия // Альманах современной науки и образования. Тамбов: «Грамота», 2008. № 4 (11): Педагогика, психология, социология и методика их преподавания. В 2 ч. Ч. 2. С. 48-50. URL: https://sites.google.com/site/religiostudent/my-articles </ref> [[Рэлігійнае аб'яднанне|рэлігійнай арганізацыі]] ў хрысціянстве. Спецыфічнай характарыстыкай дэнамінацыі з'яўляецца яе прамежкавы характар у адносінах да [[секта|секты]] і [[Хрысціянская Царква|царквы]]. Дэнамінацыя прызнае іншыя рэлігіі і вераванні і знаходзіцца ў станоўчых адносінах з [[грамадства]]м<ref name="Протестантизм:Словарь атеиста"> Протестантизм: Словарь атеиста / Под общ. ред. [[Леў Мікалаевіч Мітрохін|Л. Н. Митрохина]]. — М.: Политиздат, 1990.— С. 92. ISBN 5-250-00373-7</ref><ref>[http://slovari-online.ru/word/философский-словарь/деноминация.htm Философский словарь на Словари Online.ru]</ref><ref>[http://slovari-online.ru/word/социологический-словарь/деноминация.htm Социологический словарь на Словари Online.ru]</ref><ref>[http://lib.socio.msu.ru/l/library?e=d-000-00---001ucheb--00-0-0-0prompt-10---4------0-1l--1-ru-50---20-about---00031-001-1-0windowsZz-1251-00&cl=CL1&d=HASH4270066f9be21d8bf1d6cf.4.3&gc=1 Глава III.Религия, как социальный феномен 3. Типы «человека религиозного» и типология религиозных организаций] {{недаступная спасылка|колькасць=11|месяц=05|год=2013}} // [[Віктар Іванавіч Гараджа|Гараджа В. И.]] Религиеведение. </ref><ref>Волков Ю. Г., [[Уладзімір Іванавіч Дабранькоў|Добреньков В. И.]], Нечипуренко В. Н., Попов А. В. [http://www.i-u.ru/biblio/archive/volkov_sociologija/11.aspx Социология.] {{недаступная спасылка|колькасць=11|месяц=05|год=2013}} М., 2003</ref>. Упершыню паняцце ўведзена [[ЗША|амерыканскім]] [[багаслоў|багасловам]] [[Рэйнгальд Нібур|Х. Р. Нібурам]] у кнізе «Сацыяльныя вытокі дэнамінацыяналізму» («The social sources of denominationalism»)<ref>Niebuhr H. R. The social sources of denominationalism. N. J., 1929</ref>.
'''Дэнамінацыя''' (ад {{lang-la|denominatio}} — «''пераназванне''») — у [[Рэлігіязнаўства|рэлігіязнаўстве]] тып<ref>Васильева Е.Н. Идеальный и конструктивный типы: грани различия // Альманах современной науки и образования. Тамбов: «Грамота», 2008. № 4 (11): Педагогика, психология, социология и методика их преподавания. В 2 ч. Ч. 2. С. 48-50. URL: https://sites.google.com/site/religiostudent/my-articles </ref> рэлігійнай арганізацыі ў хрысціянстве. Спецыфічнай характарыстыкай дэнамінацыі з'яўляецца яе прамежкавы характар у адносінах да [[секта|секты]] і [[Хрысціянская Царква|царквы]]. Дэнамінацыя прызнае іншыя рэлігіі і вераванні і знаходзіцца ў станоўчых адносінах з [[грамадства]]м<ref name="Протестантизм:Словарь атеиста"> Протестантизм: Словарь атеиста / Под общ. ред. [[Леў Мікалаевіч Мітрохін|Л. Н. Митрохина]]. — М.: Политиздат, 1990.— С. 92. ISBN 5-250-00373-7</ref><ref>[http://slovari-online.ru/word/философский-словарь/деноминация.htm Философский словарь на Словари Online.ru]</ref><ref>[http://slovari-online.ru/word/социологический-словарь/деноминация.htm Социологический словарь на Словари Online.ru]</ref><ref>[http://lib.socio.msu.ru/l/library?e=d-000-00---001ucheb--00-0-0-0prompt-10---4------0-1l--1-ru-50---20-about---00031-001-1-0windowsZz-1251-00&cl=CL1&d=HASH4270066f9be21d8bf1d6cf.4.3&gc=1 Глава III.Религия, как социальный феномен 3. Типы «человека религиозного» и типология религиозных организаций] {{недаступная спасылка|колькасць=11|месяц=05|год=2013}} // [[Віктар Іванавіч Гараджа|Гараджа В. И.]] Религиеведение. </ref><ref>Волков Ю. Г., [[Уладзімір Іванавіч Дабранькоў|Добреньков В. И.]], Нечипуренко В. Н., Попов А. В. [http://www.i-u.ru/biblio/archive/volkov_sociologija/11.aspx Социология.] {{недаступная спасылка|колькасць=11|месяц=05|год=2013}} М., 2003</ref>. Упершыню паняцце ўведзена [[ЗША|амерыканскім]] [[багаслоў|багасловам]] [[Рэйнгальд Нібур|Х. Р. Нібурам]] у кнізе «Сацыяльныя вытокі дэнамінацыяналізму» («The social sources of denominationalism»)<ref>Niebuhr H. R. The social sources of denominationalism. N. J., 1929</ref>.


Ад царквы дэнамінацыя запазычае адносна высокую сістэму [[цэнтралізацыя|цэнтралізацыі]] і [[іерархія|іерархічны прынцып]] кіравання, адмову ад палітыкі [[ізаляцыянізм]]у ў адносінах да [[Дзяржава|дзяржавы]] і грамадства, прызнае магчымасць духоўнага адраджэння для любога веруючага чалавека<ref name="Степаненко В.И."> [http://philist.narod.ru/lections/sociolog.htm 10.4. Структура религиозной организации, церковь, секта] {{недаступная спасылка|колькасць=11|месяц=05|год=2013}} // Степаненко В. И. Социология (краткий курс лекций)</ref><ref name="Гидденс">[http://www.gumer.info/bibliotek_Buks/Sociolog/gidd/14.php Глава 14. Религия. Типы религиозных организаций. Вебер и Трельч: церкви и секты и Беккер: деноминации и культы] // [[Гидденс, Энтони|Гидденс Э.]] Социология</ref><ref name="И. Н. Яблоков">[http://www.gumer.info/bogoslov_Buks/Relig/Jablok/_05.php Гл. III, § 2][[Яблоков, Игорь Николаевич|Яблоков И. Н]]. Основы религиоведения. Раздел первый. «Основы теории религии» Основы религиоведения: Учеб. / Под ред. И. Н. Яблокова. — М.: Высш. шк., 1994. — 368 с. ISBN 5-06-002849-6</ref>. З [[секта|сектай]] жа яе збліжае адносна невялікі перыяд існавання, пераважны ўпор на рэлігійную дзейнасць, у [[Канон, веравучэнне|веравучэнні]] наяўнасць якасных адрозненняў ад традыцыйных цэркваў і проціпастаўленне сябе ім, прэтэнзія на выключнасць [[Устаноўка, псіхалогія|установак]] і [[Каштоўнасць|каштоўнасцей]], ідэя [[Месія|богавыбранніцтва]]<ref name="Степаненко В.И." /><ref name="Гидденс" /><ref name="И. Н. Яблоков"></ref>.
Ад царквы дэнамінацыя запазычае адносна высокую сістэму [[цэнтралізацыя|цэнтралізацыі]] і [[іерархія|іерархічны прынцып]] кіравання, адмову ад палітыкі [[ізаляцыянізм]]у ў адносінах да [[Дзяржава|дзяржавы]] і грамадства, прызнае магчымасць духоўнага адраджэння для любога веруючага чалавека<ref name="Степаненко В.И."> [http://philist.narod.ru/lections/sociolog.htm 10.4. Структура религиозной организации, церковь, секта] {{недаступная спасылка|колькасць=11|месяц=05|год=2013}} // Степаненко В. И. Социология (краткий курс лекций)</ref><ref name="Гидденс">[http://www.gumer.info/bibliotek_Buks/Sociolog/gidd/14.php Глава 14. Религия. Типы религиозных организаций. Вебер и Трельч: церкви и секты и Беккер: деноминации и культы] // [[Гидденс, Энтони|Гидденс Э.]] Социология</ref><ref name="И. Н. Яблоков">[http://www.gumer.info/bogoslov_Buks/Relig/Jablok/_05.php Гл. III, § 2][[Яблоков, Игорь Николаевич|Яблоков И. Н]]. Основы религиоведения. Раздел первый. «Основы теории религии» Основы религиоведения: Учеб. / Под ред. И. Н. Яблокова. — М.: Высш. шк., 1994. — 368 с. ISBN 5-06-002849-6</ref>. З [[секта|сектай]] жа яе збліжае адносна невялікі перыяд існавання, пераважны ўпор на рэлігійную дзейнасць, у [[Канон, веравучэнне|веравучэнні]] наяўнасць якасных адрозненняў ад традыцыйных цэркваў і проціпастаўленне сябе ім, прэтэнзія на выключнасць [[Устаноўка, псіхалогія|установак]] і [[Каштоўнасць|каштоўнасцей]], ідэя [[Месія|богавыбранніцтва]]<ref name="Степаненко В.И." /><ref name="Гидденс" /><ref name="И. Н. Яблоков"></ref>.

Версія ад 00:40, 2 сакавіка 2017

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Дэнамінацыя.
Гэты артыкул пра рэлігіязнаўчы тэрмін; пра аб'яднанні вернікаў, якія прытрымліваюцца аднаго веравызнання ў межах пэўнай рэлігійнай традыцыі гл.: канфесія.

Дэнамінацыя (ад лац.: denominatio — «пераназванне») — у рэлігіязнаўстве тып[1] рэлігійнай арганізацыі ў хрысціянстве. Спецыфічнай характарыстыкай дэнамінацыі з'яўляецца яе прамежкавы характар у адносінах да секты і царквы. Дэнамінацыя прызнае іншыя рэлігіі і вераванні і знаходзіцца ў станоўчых адносінах з грамадствам[2][3][4][5][6]. Упершыню паняцце ўведзена амерыканскім багасловам Х. Р. Нібурам у кнізе «Сацыяльныя вытокі дэнамінацыяналізму» («The social sources of denominationalism»)[7].

Ад царквы дэнамінацыя запазычае адносна высокую сістэму цэнтралізацыі і іерархічны прынцып кіравання, адмову ад палітыкі ізаляцыянізму ў адносінах да дзяржавы і грамадства, прызнае магчымасць духоўнага адраджэння для любога веруючага чалавека[8][9][10]. З сектай жа яе збліжае адносна невялікі перыяд існавання, пераважны ўпор на рэлігійную дзейнасць, у веравучэнні наяўнасць якасных адрозненняў ад традыцыйных цэркваў і проціпастаўленне сябе ім, прэтэнзія на выключнасць установак і каштоўнасцей, ідэя богавыбранніцтва[8][9][10].

Акрамя таго, тэрмін дэнамінацыя выкарыстоўваецца ў штодзённым словаўжыванні ў якасці сіноніма слова канфесія.[2][11].

Гл. таксама

Зноскі

  1. ↑ Васильева Е.Н. Идеальный и конструктивный типы: грани различия // Альманах современной науки и образования. Тамбов: «Грамота», 2008. № 4 (11): Педагогика, психология, социология и методика их преподавания. В 2 ч. Ч. 2. С. 48-50. URL: https://sites.google.com/site/religiostudent/my-articles
  2. ↑ а б Протестантизм: Словарь атеиста / Под общ. ред. Л. Н. Митрохина. — М.: Политиздат, 1990.— С. 92. ISBN 5-250-00373-7
  3. ↑ Философский словарь на Словари Online.ru
  4. ↑ Социологический словарь на Словари Online.ru
  5. ↑ Глава III.Религия, как социальный феномен 3. Типы «человека религиозного» и типология религиозных организаций (недаступная спасылка) // Гараджа В. И. Религиеведение.
  6. ↑ Волков Ю. Г., Добреньков В. И., Нечипуренко В. Н., Попов А. В. Социология. (недаступная спасылка) М., 2003
  7. ↑ Niebuhr H. R. The social sources of denominationalism. N. J., 1929
  8. ↑ а б 10.4. Структура религиозной организации, церковь, секта (недаступная спасылка) // Степаненко В. И. Социология (краткий курс лекций)
  9. ↑ а б Глава 14. Религия. Типы религиозных организаций. Вебер и Трельч: церкви и секты и Беккер: деноминации и культы // Гидденс Э. Социология
  10. ↑ а б Гл. III, § 2Яблоков И. Н. Основы религиоведения. Раздел первый. «Основы теории религии» Основы религиоведения: Учеб. / Под ред. И. Н. Яблокова. — М.: Высш. шк., 1994. — 368 с. ISBN 5-06-002849-6
  11. ↑ Пучков П. И., Казьмина О. Е. Религии современного мира. — М., 1997. — 286 с.

Літаратура

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Дэнамінацыя_(рэлігія)&oldid=2558940"