Гарадоцкі павет

Гарадокскі павет
Краіна	Расійская імперыя
Уваходзіць у	Віцебская губерня
Адміністрацыйны цэнтр	горад Гарадок| Гарадок
Дата ўтварэння	1772
Дата скасавання	1923
Насельніцтва	112,0 тыс. (1 897)
Плошча	3,5 тыс. км²

Гарадо́цкі павет — адміністрацыйная адзінка ў складзе Пскоўскай і Полацкай губерняў, Полацкага намесніцтва, Беларускай і Віцебскай губерняў, якая існавала ў 1772—1923 гадах. Цэнтр — горад Гарадок.

Гісторыя

Гарадоцкі павет у складзе Пскоўскай губерні Расійскай імперыі быў утвораны ў 1772 годзе пасля 1-га падзелу Рэчы Паспалітай. У 1776 годзе павет быў перададзены ў Полацкую губерню (з 1778 — намесніцтва). У 1796 годзе павет адышоў да Беларускай губерні, а ў 1802 — да Віцебскай. У 1923 годзе павет быў скасаваны.

Адміністрацыйны падзел

У 1906 г. у склад павета ўваходзілі наступныя воласці:

• Болецкая
• Бяскатаўская
• Вайханская
• Віраўлянская
• Вышадская
• Вярэцкая
• Горкаўская
• Дубакрайская
• Дубінінская
• Зайкаўская
• Казянская
• Мішневіцкая
• Обальская
• Паташынская
• Руднянская
• Селішчанская
• Стайкаўская
• Старынская
• Уладзімірская
• Халамерская
• Цёсцінская

Насельніцтва

Па дадзеных перапісу 1897 года ў павеце пражывала 112,0 тыс. чал. У тым ліку беларусаў — 83,6 %; рускіх — 10,7 %; яўрэяў — 4,7 %. У павятовым горадзе Гарадку пражывала 5023 чал.