Спітакскае землетрасенне: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
крыніца - ru:Спитакское землетрясение |
дрНяма тлумачэння праўкі |
||
| Радок 33: | Радок 33: | ||
Па рэспубліканскім тэлебачанні са зваротам выступіў Вярхоўны Патрыярх і Каталікос усіх армянаў [[Вазген I]]<ref>{{Cite web|url = http://www.allperestroika.ru/armenia%201988.html|title = Землетрясение в Армении|author = Материал с сайта Allperestroika.ru|date = |publisher = }}</ref>. |
Па рэспубліканскім тэлебачанні са зваротам выступіў Вярхоўны Патрыярх і Каталікос усіх армянаў [[Вазген I]]<ref>{{Cite web|url = http://www.allperestroika.ru/armenia%201988.html|title = Землетрясение в Армении|author = Материал с сайта Allperestroika.ru|date = |publisher = }}</ref>. |
||
== Гл. таксама == |
|||
* [[Ленінаканскае землетрасенне]] |
|||
{{зноскі}} |
{{зноскі}} |
||
== Спасылкі == |
== Спасылкі == |
||
| Радок 39: | Радок 43: | ||
* [http://www.str-t.ru/reports/4/ Восстановительные работы в Армении.] |
* [http://www.str-t.ru/reports/4/ Восстановительные работы в Армении.] |
||
* ''Константин Б. Серафимов.'' [http://www.offtop.ru/vertlib/9.php?of2981=b1acddc0d2f165437ce978cdb065e275 Записки спасателей, 1988—1996 гг]. |
* ''Константин Б. Серафимов.'' [http://www.offtop.ru/vertlib/9.php?of2981=b1acddc0d2f165437ce978cdb065e275 Записки спасателей, 1988—1996 гг]. |
||
| ⚫ | |||
* [http://rv3doz.narod.ru/leninakan.html Землетрясение в Армении 1988—1989 год.] Воспоминания очевидца событий. Фотогалерея |
* [http://rv3doz.narod.ru/leninakan.html Землетрясение в Армении 1988—1989 год.] Воспоминания очевидца событий. Фотогалерея |
||
| ⚫ | |||
Версія ад 12:09, 22 сакавіка 2017
  | |
| Дата і час |
7 снежня 1988 года11:41 |
|---|---|
| Магнітуда | 6,8 Mw |
| Глыбіня гіпацэнтра |
10 км |
| Закранутыя краіны (рэгіёны) |
Шаблон:Сцяг Армянскай ССР Армянская ССР |
| Пацярпелыя |
25 тысяч загінулі 514 тысяч засталіся без прытулку[1] |
Спітакскае землетрасенне (арм.: Սպիտակի երկրաշարժ), таксама вядомае як Ленінаканскае землетрасенне (арм.: Լենինականի երկրաշարժ) — катастрафічнае землетрасенне магнітудай 6,8[2]-7,2[1], якое адбылося 7 снежня 1988 года ў 10 гадзін 41 хвіліну па маскоўскім часе (11:41 па мясцовым часе) на паўночным захадзе Армянскай ССР. Магутныя падземныя штуршкі за паўхвіліны разбурылі амаль усю паўночную частку рэспублікі, ахапіўшы тэрыторыю з насельніцтвам каля 1 млн чалавек. У эпіцэнтры землетрасення — Спітаку — інтэнсіўнасць штуршкоў дасягнула 9-10 балаў (па 12-бальнай шкале MSK-64). Падземныя штуршкі адчуваліся ў Ерэване і Тбілісі. Хваля, выкліканая землетрасеннем, абыйшла Зямлю і была зарэгістравана навуковымі лабараторыямі ў Еўропе, Азіі, Амерыцы і Аўстраліі.
Землетрасенне вывела з ладу каля 40% прамысловага патэнцыялу Армянскай ССР. У выніку землетрасення дашчэнту быў разбураны горад Спітак і 58 сёл; часткова разбураны гарады Ленінакан (цяпер Гюмры), Сцяпанаван, Кіравакан (цяпер Ванадзор) і яшчэ больш 300 населеных пунктаў[3]. Паводле афіцыйных дадзеных, 19 тысяч сталі інвалідамі, загінулі сама меней 25 тысяч чалавек (паводле іншых дадзеных да 150 тысяч), 514 тысяч чалавек засталіся без прытулку[1]. Увогуле землетрасенне ахапіла каля 40 % тэрыторыі Арменіі[1]. З-за рызыкі аварыі была спынена Армянская АЭС.
Генеральны сакратар ЦК КПСС М. С. Гарбачоў, які знаходзіўся ў той момант з візітам у ЗША, запытаў гуманітарную дапамогу і перапыніў свой візіт, адправіўшыся ў разбураныя раёны Арменіі. У аднаўленні разбураных раёнаў узялі ўдзел усе рэспублікі СССР. 111 краін[4], улучаючы Ізраіль, Бельгію, Вялікабрытанію, Італію, Ліван, Нарвегію, Францыю, ФРГ і Швейцарыю, надалі СССР дапамогу, падаўшы ратавальнае абсталяванне, спецыялістаў, прадукты і медыкаменты. Была таксама аказана дапамога ў аднаўленчых працах. У рэспубліку прыбыў міністр аховы здароўя СССР Яўген Чазаў. Аказанне дапамогі насельніцтву ўскладнялася тым, што ў пацярпелых гарадах апынуліся разбураны медычныя ўстановы. Так прыкладам у горадзе Спітак параненых звозілі на гарадскі стадыён «Баўм», дзе і аказвалі медычную дапамогу.
Пры даставе дапамогі пабіліся югаслаўскі і савецкі самалёты. Савецкім самалётам быў Іл-76 з палка ваенна-транспартнай авіяцыі, які быў раскватараваны ў г. Панявежыс (Літоўская ССР) і выляцеў з Азербайджана. Прычынай аварыі стала няправільная ўсталёўка ціску на эшалоне пераходу, у выніку чаго самалёт уразаўся ў гару[5].
10 снежня 1988 года быў абвешчаны ў СССР днём жалобы[6].
Па рэспубліканскім тэлебачанні са зваротам выступіў Вярхоўны Патрыярх і Каталікос усіх армянаў Вазген I[7].
Гл. таксама
Зноскі
- ↑ а б в г Информация с сайта http://www.epicentrum.ru
- ↑ Earthquakes. earthquake.usgs.gov. Праверана 13 снежня 2015.
- ↑ Информация с сайта www.demoscope.ru
- ↑ Спитакское (Ленинаканское) землетрясение | Календарь Трагедий. calendie.ru. Праверана 2 снежня 2015.
- ↑ К катастрофе самолёта Ил-76 в Иране
- ↑ Программа «Время»
- ↑ Материал с сайта Allperestroika.ru. Землетрясение в Армении.
Спасылкі
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Спітакскае землетрасенне- Декабрь 1988 года: трагические дни армянского народа
- Восстановительные работы в Армении.
- Константин Б. Серафимов. Записки спасателей, 1988—1996 гг.
- Землетрясение в Армении 1988—1989 год. Воспоминания очевидца событий. Фотогалерея
