Калаўрот: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі |
др арф. |
||
| Радок 5: | Радок 5: | ||
* уласна ''прадзільны апарат'', які складаецца, у сваю чаргу, са стрыжня з насаджанай ''шпулькай'' і малых ''колцаў'', злучаных ''шнурамі'' з галоўным колам. |
* уласна ''прадзільны апарат'', які складаецца, у сваю чаргу, са стрыжня з насаджанай ''шпулькай'' і малых ''колцаў'', злучаных ''шнурамі'' з галоўным колам. |
||
У Беларусі вядомыя два асноўныя тыпы калаўротаў: '''стаяк''', характэрны для заходніх |
У Беларусі вядомыя два асноўныя тыпы калаўротаў: '''стаяк''', характэрны для заходніх зямель, і '''ляжак''', характэрны для паўночных і паўночна-ўсходніх зямель. Калаўроты з'явіліся ў [[Беларусь|Беларусі]] ў 16 ст. на [[Мануфактура|мануфактурных прадпрыемствах]], у сялянскім побыце з сярэдзіны 19 ст., асабліва ў раёнах інтэнсіўнага льнаводства — поўнач і ўсход [[Беларусь|Беларусі]], на паўднёвай [[Беларусь|Беларусі]] пераважала прадзенне з дапамогаю [[Верацяно|верацяна]]. |
||
[[Катэгорыя:Абсталяванне і прылады для працы з тэкстылем]] |
[[Катэгорыя:Абсталяванне і прылады для працы з тэкстылем]] |
||
Версія ад 13:58, 25 сакавіка 2017
Калаўрот, самапрадка — прылада для механізаванага прадзення лёну і воўны ў хатніх умовах. Складаецца з наступных рабочых частак:
- кола;
- прыводная педаль (шатун, ківач);
- уласна прадзільны апарат, які складаецца, у сваю чаргу, са стрыжня з насаджанай шпулькай і малых колцаў, злучаных шнурамі з галоўным колам.
У Беларусі вядомыя два асноўныя тыпы калаўротаў: стаяк, характэрны для заходніх зямель, і ляжак, характэрны для паўночных і паўночна-ўсходніх зямель. Калаўроты з'явіліся ў Беларусі ў 16 ст. на мануфактурных прадпрыемствах, у сялянскім побыце з сярэдзіны 19 ст., асабліва ў раёнах інтэнсіўнага льнаводства — поўнач і ўсход Беларусі, на паўднёвай Беларусі пераважала прадзенне з дапамогаю верацяна.