Генрых Юр’евіч Грыгоніс: Розніца паміж версіямі

Генрых Грыгоніс
Генрых Грыгоніс
	; Г. Грыгоніс. Мастак Міхаіл Мацвеевіч Філіповіч. 1927
Імя пры нараджэнні	Генрых Юр'евіч Грыгоніс
Дата нараджэння	20 мая 1889
Месца нараджэння	вёска Пабяржы , ; Паўночна-заходні край, ; Расійская імперыя цяпер Вільнюскі раён
Дата смерці	4 лістапада 1955 (66 гадоў)
Месца смерці	Мінск, БССР, СССР;
Месца пахавання	Вайсковыя могілкі;
Грамадзянства	Расійская імперыя ; СССР
Прафесія	акцёр тэатра і кіно
Кар’ера	1909—1955
Узнагароды	Народны артыст БССР (1941)
IMDb	ID 7651748
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[дагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 19:01, 10 мая 2017

Генрых Юр'евіч Грыгоніс (20 мая 1889, в. Пабяржы^?!, Віленскі павет, цяпер Вільнюскі раён, Літва — 4 лістапада 1955) — беларускі акцёр. Народны артыст БССР (1941).

Біяграфія

У 1908—1915 гадах працаваў у антрэпрызах на Далёкім Усходзе, у 1917—1919 гадах у тэатрах Петраграда. У 1919 у Першым беларускім таварыстве драмы і камедыі (выканаў ролі Пустарэвіча, Старца ў «Паўлінцы» і «Раскіданым гняздзе» Я. Купалы). З 1920 года ў БДТ-1.

Творчасць

Акцёр яркай сцэнічнай індывідуальнасці; яму былі уласцівы вострая камедыйнасць і лірыка-драматычная афарбоўка роляў. Створаныя ім народныя характары адметныя сакавітым гумарам, нацыянальным каларытам: Даліла («На Купалле» М. Чарота), Каваль («Каваль-ваявода» Е. Міровіча), Мікола («Салавей» З. Бядулі), Анісім («Пагібель воўка» Э. Самуйлёнка), Нічыпар, Сымон Верас («Хто смяецца апошнім», «Пяюць жаваранкі» К. Крапівы). У класічным рэпертуары асаблівы поспех меў у ролі Журдэна («Мешчанін у дваранах» Мальера). Сярод іншых значных роляў: Дзяк («Пісаравы імяніны» У. Галубка), Людавіка («Сабака на сене» Лопэ дэ Вэгі). Здымаўся ў кіно: «Кармялюк», «Хто смяецца апошнім» і інш.

Зноскі

Літаратура

Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 5: Гальцы — Дагон / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1997. — Т. 5. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0090-0 (т. 5).
Генрых Юр'евіч Грыгоніс // Тэатральная Беларусь : энцыклапедыя : у 2 т. / рэдкал.: Г. П. Пашкоў [і інш.]. — Мн., 2003. — Т. 1. — С. 315—316.

Спасылкі

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Генрых Юр’евіч Грыгоніс

Шаблон:Actor-stub

@@ Радок 24: / Радок 24: @@
 [[Файл:Г. Грыгоніс у ролі Нічыпара.JPG|міні|злева|150пкс|Г. Грыгоніс у ролі Нічыпара]]
 Акцёр яркай сцэнічнай індывідуальнасці; яму былі уласцівы вострая камедыйнасць і лірыка-драматычная афарбоўка роляў. Створаныя ім народныя характары адметныя сакавітым [[гумар]]ам, нацыянальным каларытам: Даліла («[[На Купалле]]» [[М. Чарот]]а), Каваль («[[Каваль-ваявода]]» [[Е. Міровіч]]а), Мікола («Салавей» [[З. Бядуля|З. Бядул]]і), Анісім («Пагібель воўка» [[Э. Самуйлёнак|Э. Самуйлён]]ка), Нічыпар, Сымон Верас («[[Хто смяецца апошнім, п'еса|Хто смяецца апошнім]]», «[[Пяюць жаваранкі, п'еса|Пяюць жаваранкі]]» [[К. Крапіва|К. Крапів]]ы). У класічным рэпертуары асаблівы поспех меў у ролі Журдэна («[[Мешчанін у дваранах]]» [[Мальер]]а). Сярод іншых значных роляў: Дзяк («[[Пісаравы імяніны]]» [[У. Галубок|У. Галуб]]ка), Людавіка («[[Сабака на сене]]» [[Лопэ дэ Вэга|Лопэ дэ Вэг]]і). Здымаўся ў кіно: «[[Кармялюк, фільм|Кармялюк]]», «[[Хто смяецца апошнім, фільм|Хто смяецца апошнім]]» і інш.
+{{зноскі}}
 == Літаратура ==