Уладзімір Іванавіч Самойла: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Bogdanov-62 (размовы | уклад) |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
{{пісьменнік}} |
|||
[[Image:Samojla.jpg|thumb|200ppx|Уладзімір Самойла]] |
|||
'''Уладзімір Іванавіч |
'''Уладзімір Іванавіч Самойла''' ({{ДН|29|1|1878|17}}, [[Мінск]] — {{ДС|||1941}}) — беларускі [[публіцыст]], [[літаратурны крытык]], [[філосаф]]. |
||
{{змест злева}} |
|||
== Біяграфічны нарыс == |
== Біяграфічны нарыс == |
||
Вучыўся ў Маскоўскім |
Вучыўся ў [[Маскоўскі ўніверсітэт|Маскоўскім універсіт]]эце, скончыў [[Петраградскі ўніверсітэт]] (1916). |
||
Удзельнічаў у беларускім літаратурна-грамадскім руху ў Мінску, адзін з заснавальнікаў кніжнага таварыства «[[Мінчук]]» ([[1906]]). З 1908 супрацоўнічаў у мінскіх і віленскіх перыядычных выданнях («Минский курьер», [[Наша Ніва (1906)|«Наша ніва»]]). Пісаў пра асвету народных мас, неабходнасць беларускай школы. Адзін з першых высока ацаніў літаратурную творчасць [[Янка Купала|Янкі Купалы]]. Аўтар артыкулаў, эсэ прысвечаных творчасці расійскіх і замежных пісьменнікаў. У пачатку 1910-х ад літаратурна-публіцыстычнай дзейнасці адышоў. Узначальваў хімічную лабараторыю ў Мінску, быў членам гарадской думы. |
Удзельнічаў у беларускім літаратурна-грамадскім руху ў Мінску, адзін з заснавальнікаў кніжнага таварыства «[[Мінчук]]» ([[1906]]). З 1908 супрацоўнічаў у мінскіх і віленскіх перыядычных выданнях («Минский курьер», [[Наша Ніва (1906)|«Наша ніва»]]). Пісаў пра асвету народных мас, неабходнасць беларускай школы. Адзін з першых высока ацаніў літаратурную творчасць [[Янка Купала|Янкі Купалы]]. Аўтар артыкулаў, эсэ прысвечаных творчасці расійскіх і замежных пісьменнікаў. У пачатку 1910-х ад літаратурна-публіцыстычнай дзейнасці адышоў. Узначальваў хімічную лабараторыю ў Мінску, быў членам гарадской думы. |
Версія ад 00:22, 27 мая 2017
Уладзімір Іванавіч Самойла | |
---|---|
Асабістыя звесткі | |
Дата нараджэння | 29 студзеня 1878 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 1941[1] |
Грамадзянства | |
Бацька | Іван Іванавіч Самойла[d] |
Альма-матар | |
Прафесійная дзейнасць | |
Род дзейнасці | публіцыст, літаратуразнавец, літаратурны крытык, філосаф |
Мова твораў | беларуская |
Грамадская дзейнасць | |
Член у | |
Творы ў Вікікрыніцах | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Уладзімір Іванавіч Самойла (17 (29) студзеня 1878, Мінск — 1941) — беларускі публіцыст, літаратурны крытык, філосаф.
Біяграфічны нарыс
Вучыўся ў Маскоўскім універсітэце, скончыў Петраградскі ўніверсітэт (1916).
Удзельнічаў у беларускім літаратурна-грамадскім руху ў Мінску, адзін з заснавальнікаў кніжнага таварыства «Мінчук» (1906). З 1908 супрацоўнічаў у мінскіх і віленскіх перыядычных выданнях («Минский курьер», «Наша ніва»). Пісаў пра асвету народных мас, неабходнасць беларускай школы. Адзін з першых высока ацаніў літаратурную творчасць Янкі Купалы. Аўтар артыкулаў, эсэ прысвечаных творчасці расійскіх і замежных пісьменнікаў. У пачатку 1910-х ад літаратурна-публіцыстычнай дзейнасці адышоў. Узначальваў хімічную лабараторыю ў Мінску, быў членам гарадской думы.
З 1918 жыў у Вільні, працаваў выкладчыкам у гімназіі, супрацоўнічаў у прэсе («Виленская речь», «Виленские новости» і інш.). Выступіў з серыяй публіцыстычных артыкулаў пра становішча на Віленшчыне, у якіх паказваў імперыялістычны характар палітыкі Польшчы; займаўся літаратуразнаўчай працай. У 1923-1927 адзін з вядучых публіцыстаў заходнебеларускага друку вызваленчага кірунку.[2] У філасофскіх эсэ, нарысах сцвярджаў гістарычную заканамернасць нацыянальна-вызваленчага руху працоўных у Заходняй Беларусі і яго аб'ектыўную непераможанасць. Пасля разгрому БСРГ ад актыўнага ўдзелу ў грамадска-палітычным жыцці адыйшоў. У 1928-1929 выступіў у друку з рэцэнзіямі на выданні Інбелкульта і Беларускай Акадэміі Навук. У газетах «Kurier Wileński» i «Przegląd Wileński» апублікаваў артыкулы пра абрады, звычаі, нацыянальную ідэалогію беларусаў, нацыянальна-вызваленчы рух.
На пачатку 1930-х г. працаваў бібліятэкарам Беларускага музея імя І. Луцкевіча. Асноўныя публікацыі гэтага перыяду (пераважна ў часопісе «Калоссе») датычылі культуралагічнай тэматыккі, помнікаў старажытнай літаратуры, пытанняў гісторыі мастацтва, музыкі. Разглядаў творчасць асобных дзеячаў рускай і сусвтнай культуры ў кантэксце з задачамі культурнага развіцця Беларусі.
Арыштаваны ў кастрычніку 1939 ў ліку іншых беларускіх дзеячаў. Этапаваны ў Мінск (?), расстраляны.[3]
Творы
- Праф. Здзяхоўскі аб беларускай душы. Вільня, 1924;
- Які «Самаўрад» гатуе Беларускаму народу Польская рэспубліка? Вільня, 1924;
- «Nowy» i «najnowszy» kurs polityki polskiej w sprawie biaіoruskiej. Wilno, 1932;
- У кн.: Александровіч С. Х., Александровіч В. С. Беларуская літаратура ХІХ — пачатку ХХ ст.: Хрэстаматыя крытычных матэрыялаў. Мн., 1978.
Зноскі
Літаратура
- Бас І. Уладак з Казіміраўкі // Бас І. Падарожжа ў літаратурнае мінулае. Мн., 1971;
- Калинкович Н. Как дань глубокого уважения… // Неман. 1979, № 11;
- Александровіч С. Х. Уладзімір Самойла — даследчык паэзіі Янкі Купалы // Песні беларускай валадар. Мн., 1981;
- Конан У. Прарок у сваёй Айчыне: Ул. Самойла, 1878—1941 // Вяртання маўклівая споведзь: постаці творцаў беларускай гісторыі ў кантэксце часу. Мн., 1994;
- БП, т. 5;
- ЭГБ, т. 6-1;
- [0 2] // Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі. Энцыклапедычны даведнік у 10 тамах (15 кнігах). / Укладальнік Л. У. Маракоў.
Спасылкі
Уладзімір Іванавіч Самойла ў Вікікрыніцах | |
Уладзімір Іванавіч Самойла на Вікісховішчы |
- Нарадзіліся 29 студзеня
- Нарадзіліся ў 1878 годзе
- Нарадзіліся ў Мінску
- Памерлі ў 1941 годзе
- Выпускнікі МДУ
- Выпускнікі СПбДУ
- Члены Беларускага навуковага таварыства (1918)
- Артыкулы з шаблонамі-карткамі без назвы
- Асобы
- Пісьменнікі паводле алфавіта
- Літаратурныя крытыкі Беларусі
- Літаратурныя крытыкі паводле алфавіта
- Постаці беларускага літаратуразнаўства
- Постаці беларускай філасофіі
- Публіцысты Беларусі
- Беларускамоўныя пісьменнікі