Вячаслаў Васілевіч Багдановіч: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Няма тлумачэння праўкі |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
{{іерарх}} |
|||
{{Цёзкі|Багдановіч}} |
{{Цёзкі|Багдановіч}} |
||
'''Вячаслаў Васілевіч Багдановіч''' ([[1878]], [[горад Дзісна|Дзісна]] — [[1939]]?) — беларускі рэлігійны і грамадска-палітычны дзеяч, публіцыст. |
'''Вячаслаў Васілевіч Багдановіч''' ([[1878]], [[горад Дзісна|Дзісна]] — [[1939]]?) — беларускі рэлігійны і грамадска-палітычны дзеяч, публіцыст. |
||
Радок 5: | Радок 6: | ||
Сын святара Васілія Багдановіча і брат педагогаў Анатолія і [[Генадзь Багдановіч|Генадзя]] Багдановічаў. Бацька [[Глеб Вячаслававіч Багдановіч|Глеба Багдановіча]]. |
Сын святара Васілія Багдановіча і брат педагогаў Анатолія і [[Генадзь Багдановіч|Генадзя]] Багдановічаў. Бацька [[Глеб Вячаслававіч Багдановіч|Глеба Багдановіча]]. |
||
Скончыў [[Віцебская духоўная семінарыя|Віцебскую духоўную семінары]]ю, [[Кіеўская духоўная акадэмія|Кіеўскую духоўную акадэмі]]ю са ступенню кандыдата багаслоўя (1903). З 6.11.1903 выкладчык біблейскай і царкоўнай гісторыі ў Віцебскай праваслаўнай семінарыі. З 18.5.1907 інспектар [[Мінская духоўная семінарыя|Мінскай]], з восені 1907 [[Літоўская духоўная семінарыя|Літоўскай (Віленскай) духоўных семінарыя]]ў. У 1915 эвакуіраваўся з семінарыяй у [[Разань]]. У 1919 вярнуўся ў [[Вільня|Вільню]], прызначаны рэктарам семінарыі. |
|||
Скончыў Віцебскую духоўную семінарыю, Кіеўскую духоўную акадэмію са ступенню кандыдата багаслоўя (1903). З 6.11.1903 выкладчык біблейскай і царкоўнай гісторыі ў Віцебскай праваслаўнай семінарыі. З 18.5.1907 інспектар Мінскай, з восені 1907 Літоўскай (Віленскай) духоўных семінарыяў. У 1915 эвакуіраваўся з семінарыяй у Разань. У 1919 вярнуўся ў [[Вільня|Вільню]], прызначаны рэктарам семінарыі. Удзельнічаў у Памесным Саборы Расійскай (Рускай) праваслаўнай царквы (1917—18) пра які напісаў некалькі спецыяльных артыкулаў і надрукаваў дзённік удзельніка Сабора. Быў адказным рэдактарам «Литовских Епархиальных Ведомостей» з 1919 да 20.10.1922, калі пастановай Віленскай духоўнай кансісторыі выданне было зачынена. У верас. 1921 уступіў у [[Таварыства беларускай школы]]. Захоўваючы вернасць Патрыярху, адмовіўся прыняць аўтакефалію Польскай царквы, за што пастановай архіепіскапа Варшаўскага Георгія звольнены з пасады рэктара семінарыі і рэдактара «Литовских Епархиальных Ведомостей». У кастр. 1922 арыштаваны польскімі ўладамі з архіепіскапам Літоўскім і Віленскім Елеўферыем (Богаяўленскім) і вывезены ў Кракаў. Мітрапалітам Дзіянісіем адлучаны ад Польскай аўтакефальнай царквы. У канцы 1922 абраны ў сенат II Рэчы Паспалітай. Актыўны змагар за правы беларусаў у Польшчы. У 1930 абраны сенатарам на другі тэрмін. Са святаром Лукой Голадам арганізаваў у Вільні адзіны ва ўсёй Польшчы праваслаўны прыход, які падпарадкоўваўся патрыярху Ціхану і служыў у ім псаломшчыкам (1924—36). Пасля дзесяцігадовага існавання Патрыяршая абшчына ў Вільні адміністрацыйнымі ўладамі была разгромлена, а яе храм апячатаны (1936). Выступаючы ў сенаце (1929) паведаміў пра сапраўднае становішча Праваслаўнай царквы, пра гвалт, канфіскацыю маёмасці, нацыянальныя прыцясненні. З 1930 выкладаў у Віленскай рускай гімназіі імя А. Пушкіна і ў жаночым епархіяльным вучылішчы. |
|||
Удзельнічаў у Памесным Саборы Расійскай (Рускай) праваслаўнай царквы (1917—18) пра які напісаў некалькі спецыяльных артыкулаў і надрукаваў дзённік удзельніка Сабора. Быў адказным рэдактарам «[[Литовские епархиальные ведомости|Литовских Епархиальных Ведомостей]]» з 1919 да 20.10.1922, калі пастановай Віленскай духоўнай кансісторыі выданне было зачынена. У верас. 1921 уступіў у [[Таварыства беларускай школы]]. Захоўваючы вернасць Патрыярху, адмовіўся прыняць аўтакефалію Польскай царквы, за што пастановай [[архіепіскап Варшаўскі|архіепіскапа Варшаўск]]ага Георгія звольнены з пасады рэктара семінарыі і рэдактара «Литовских Епархиальных Ведомостей». У кастр. 1922 арыштаваны польскімі ўладамі з [[архіепіскап Літоўскі і Віленскі|архіепіскапам Літоўскім і Віленскім]] [[Елеўферый (Богаяўленскі)|Елеўферыем (Богаяўленскім)]] і вывезены ў [[Кракаў]]. Мітрапалітам Дзіянісіем адлучаны ад [[Польская аўтакефальная царква|Польскай аўтакефальнай царкв]]ы. |
|||
⚫ | |||
У канцы 1922 абраны ў сенат II Рэчы Паспалітай. Актыўны змагар за правы беларусаў у Польшчы. У 1930 абраны сенатарам на другі тэрмін. Са святаром Лукой Голадам арганізаваў у [[Вільня|Вільн]]і адзіны ва ўсёй Польшчы праваслаўны прыход, які падпарадкоўваўся патрыярху Ціхану і служыў у ім псаломшчыкам (1924—36). Пасля дзесяцігадовага існавання Патрыяршая абшчына ў Вільні адміністрацыйнымі ўладамі была разгромлена, а яе храм апячатаны (1936). Выступаючы ў сенаце (1929) паведаміў пра сапраўднае становішча Праваслаўнай царквы, пра гвалт, канфіскацыю маёмасці, нацыянальныя прыцясненні. З 1930 выкладаў у Віленскай рускай гімназіі імя А. Пушкіна і ў жаночым епархіяльным вучылішчы. |
|||
⚫ | У 1920—30-я г. член Беларускага нацыянальнага камітэта (БНК) у Вільні. Да 28.11.1933 старшыня Царкоўнай праваслаўнай камісіі пры БНК. Адзін з заснавальнікаў і кіраўнікоў [[Праваслаўнае беларускае дэмакратычнае аб'яднанне|Праваслаўнага беларускага дэмакратычнага аб'яднання ў Вільні]], уваходзіў у Беларускі пасольскі клуб. У 1939 арыштаваны польскай дэфензівай як праціўнік аўтакефаліі. Заключаны ў Віленскую |
||
⚫ | |||
⚫ | У 1920—30-я г. член [[Беларускі нацыянальны камітэт, Вільня|Беларускага нацыянальнага камітэта (БНК)]] у Вільні. Да 28.11.1933 старшыня Царкоўнай праваслаўнай камісіі пры БНК. Адзін з заснавальнікаў і кіраўнікоў [[Праваслаўнае беларускае дэмакратычнае аб'яднанне|Праваслаўнага беларускага дэмакратычнага аб'яднання ў Вільні]], уваходзіў у [[Беларускі пасольскі клуб]]. У 1939 арыштаваны польскай дэфензівай як праціўнік аўтакефаліі. Заключаны ў [[Віленская турма|Віленскую турм]]у, адкуль этапаваны ў [[Бяроза-Картузскі канцлагер]]. З наступам Чырвонай арміі ахова лагера ўцякла, і зняволеныя вызваліліся. У верас. [[1939]] арыштаваны органамі [[НКУС]]. Па заяве пракуратуры СССР сярод асуджаных не значыцца. Па прыватных сведчаннях, расстраляны ў [[Вілейская турма|Вілейскай турм]]е НКВД неўзабаве пасля арышту.<ref>Маракоў Л. Рэпрэсаваныя праваслаўныя свяшчэнна- i царкоўнаслужыцелi Беларусi. 1917—1967.</ref> |
||
== Літаратура == |
== Літаратура == |
Версія ад 12:55, 10 чэрвеня 2017
Вячаслаў Васілевіч Багдановіч | |
---|---|
|
|
Адукацыя | |
Навуковая ступень | кандыдат багаслоўя[d] |
Дзейнасць | палітык, рэлігійны дзеяч, грамадскі дзеяч, публіцыст |
Месца працы | |
Нараджэнне |
26 верасня 1878 |
Смерць |
1939 |
Бацька | Васіль Багдановіч[d] |
Дзеці | Глеб Вячаслававіч Багдановіч |
Творы ў Вікікрыніцах | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Вячаслаў Васілевіч Багдановіч (1878, Дзісна — 1939?) — беларускі рэлігійны і грамадска-палітычны дзеяч, публіцыст.
Біяграфія
Сын святара Васілія Багдановіча і брат педагогаў Анатолія і Генадзя Багдановічаў. Бацька Глеба Багдановіча.
Скончыў Віцебскую духоўную семінарыю, Кіеўскую духоўную акадэмію са ступенню кандыдата багаслоўя (1903). З 6.11.1903 выкладчык біблейскай і царкоўнай гісторыі ў Віцебскай праваслаўнай семінарыі. З 18.5.1907 інспектар Мінскай, з восені 1907 Літоўскай (Віленскай) духоўных семінарыяў. У 1915 эвакуіраваўся з семінарыяй у Разань. У 1919 вярнуўся ў Вільню, прызначаны рэктарам семінарыі.
Удзельнічаў у Памесным Саборы Расійскай (Рускай) праваслаўнай царквы (1917—18) пра які напісаў некалькі спецыяльных артыкулаў і надрукаваў дзённік удзельніка Сабора. Быў адказным рэдактарам «Литовских Епархиальных Ведомостей» з 1919 да 20.10.1922, калі пастановай Віленскай духоўнай кансісторыі выданне было зачынена. У верас. 1921 уступіў у Таварыства беларускай школы. Захоўваючы вернасць Патрыярху, адмовіўся прыняць аўтакефалію Польскай царквы, за што пастановай архіепіскапа Варшаўскага Георгія звольнены з пасады рэктара семінарыі і рэдактара «Литовских Епархиальных Ведомостей». У кастр. 1922 арыштаваны польскімі ўладамі з архіепіскапам Літоўскім і Віленскім Елеўферыем (Богаяўленскім) і вывезены ў Кракаў. Мітрапалітам Дзіянісіем адлучаны ад Польскай аўтакефальнай царквы.
У канцы 1922 абраны ў сенат II Рэчы Паспалітай. Актыўны змагар за правы беларусаў у Польшчы. У 1930 абраны сенатарам на другі тэрмін. Са святаром Лукой Голадам арганізаваў у Вільні адзіны ва ўсёй Польшчы праваслаўны прыход, які падпарадкоўваўся патрыярху Ціхану і служыў у ім псаломшчыкам (1924—36). Пасля дзесяцігадовага існавання Патрыяршая абшчына ў Вільні адміністрацыйнымі ўладамі была разгромлена, а яе храм апячатаны (1936). Выступаючы ў сенаце (1929) паведаміў пра сапраўднае становішча Праваслаўнай царквы, пра гвалт, канфіскацыю маёмасці, нацыянальныя прыцясненні. З 1930 выкладаў у Віленскай рускай гімназіі імя А. Пушкіна і ў жаночым епархіяльным вучылішчы.
Вядомы і як кампазітар, аўтар музыкі да некалькіх рамансаў на словы А. Пшчолкі. Паводле звестак А. Клімовіча, у 1920-я г. яму прыпісвалася аўтарства раманса «Зорка Венера» на словы М. Багдановіча.
У 1920—30-я г. член Беларускага нацыянальнага камітэта (БНК) у Вільні. Да 28.11.1933 старшыня Царкоўнай праваслаўнай камісіі пры БНК. Адзін з заснавальнікаў і кіраўнікоў Праваслаўнага беларускага дэмакратычнага аб'яднання ў Вільні, уваходзіў у Беларускі пасольскі клуб. У 1939 арыштаваны польскай дэфензівай як праціўнік аўтакефаліі. Заключаны ў Віленскую турму, адкуль этапаваны ў Бяроза-Картузскі канцлагер. З наступам Чырвонай арміі ахова лагера ўцякла, і зняволеныя вызваліліся. У верас. 1939 арыштаваны органамі НКУС. Па заяве пракуратуры СССР сярод асуджаных не значыцца. Па прыватных сведчаннях, расстраляны ў Вілейскай турме НКВД неўзабаве пасля арышту.[1]
Літаратура
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.2: Аршыца — Беларусцы / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 1996. — Т. 2. — С. 204. — 480 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0061-7 (т. 2).
Зноскі
- ↑ Маракоў Л. Рэпрэсаваныя праваслаўныя свяшчэнна- i царкоўнаслужыцелi Беларусi. 1917—1967.
- Выпускнікі Віцебскай духоўнай семінарыі
- Выпускнікі Кіеўскай духоўнай акадэміі
- Кандыдаты багаслоўя
- Выкладчыкі Віцебскай духоўнай семінарыі
- Выкладчыкі Віленскай духоўнай семінарыі
- Выкладчыкі Віленскай беларускай гімназіі
- Нарадзіліся 26 верасня
- Нарадзіліся ў 1878 годзе
- Нарадзіліся ў Дзісне
- Памерлі ў 1939 годзе
- Памерлі ў Вілейцы
- Артыкулы з шаблонамі-карткамі без назвы
- Вікіпедыя:Старонкі з выкарыстаннем параметра «подпіс» у шаблоне «Картка»
- Асобы
- Постаці беларускай палітыкі