Дзюн’іціра Танідзакі

Дзюн'іціра Танідзакі

Дзюн'іціра Танідзакі (24 ліпеня 1886- 30 ліпеня 1965) — японскі пісьменнік, драматург.

Першыя літаратурныя крокі пісьменнік распачаў ў 1909 годзе. Яго першай працай стала аднаактовая п'еса, апублікаваная ў літаратурным часопісе. Танідзакі на раннім этапе творчасці быў заўзятым праціўнікам натуралізму ў літаратуры. Быў прыхільнікам мадэрнізму, авангардызму, рамантызму і філасофіі; зрабіў спробу злучыць у сваёй творчасці традыцыйныя японскія літаратурныя густы з прынцыпамі эстэтыкі заходнееўрапейскай дэкадэнцкі літаратуры.

Яго творы адрозніваюцца ад іншых, створаных японскімі літаратарамі таго часу, унікальнасцю жаночых вобразаў, у прыватнасці вобразамі лёсавых жанчын у аповесцях «Дзеці» (1910), «Сакрэт» (1911) і «Д'ябал» (1912) і сучасных дзяўчат у рамане "Наомі "(1924).

Для позняга перыяду творчасці (з 1923 года) характэрны адыход ад заходняга ўплыву і паглыбленне ў свет японскай даўніны і эстэтыкі. Пасля смерці пісьменніка ў 1965 годзе выдавецтвам «Цюакаронся» была заснаваная прэмія імя Дзюн'іціра Танідзакі. Рэжысёр Ясудза Масумура стварыў цэлы шэраг кінастужак па творах Танідзакі («Каханне неразумнага», «Татуіроўка» і інш.)

Літаратура

• Boscaro, Adriana, et al., eds. Tanizaki in Western Languages: A Bibliography of Translations and Studies. University of Michigan Press (1999). ISBN 0-939512-99-8
• Boscaro, Adriana and Anthony Chambers, eds. A Tanizaki Feast: The International Symposium in Venice. University of Michigan Press (1994). ISBN 0-939512-90-4