Віктар Уладзіміравіч Ярац: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Радок 5: | Радок 5: | ||
Нарадзіўся ў сялянскай сям'і. У 1966 г. паступіў на філалагічны факультэт [[БДУ|Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта]]. |
Нарадзіўся ў сялянскай сям'і. У 1966 г. паступіў на філалагічны факультэт [[БДУ|Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта]]. |
||
У кастрычніку 1968 г. разам з [[Алесь Сцяпанавіч Разанаў|Алесем Разанавым]] і Львом Барташам выступіў ініцыятарам калектыўнага ліста студэнтаў філфака ў ЦК КПБ на імя Пятра Машэрава. Подпісы пад лістом паставіла большасць студэнтаў факультэта. У лісце патрабавалася перавесці выкладанне на беларускім аддзяленні філфака на беларускую мову. Ліст выклікаў вялікую незадаволенасць партыйнага начальства, яго ініцыятараў бэсцілі на партыйных і камсамольскіх сходах. Леў Барташ прыгадваў, як іх траіх вадзілі да рэктара ўніверсітэта [[Антон Нічыпаравіч Сеўчанка|Сеўчанкі]] і як гэты вучоны-оптык высокага ўзроўню, калі трое толькі пераступілі парог кабінету, адразу пачаў называць іх «буржуазнымі нацыяналістамі»<ref>Бартош, Леў. Яны баранілі Беларусь // Новы час. 2008. 3 кастрычніка. С. 15.</ref>. Пасля таго як Алесь Разанаў, Віктар Ярац і Валянціна Тоўкун з'ездзілі ў [[Зэльва|Зэльву]] да [[Ларыса Антонаўна Геніюш|Ларысы Геніюш]], два першыя ўзімку 1969 былі выключаны з БДУ праз няздачу заліку па ваеннай падрыхтоўцы (да гэтага яны былі выдатнікамі вучобы). Ярац узгадваў, як яму казалi тады: «Як можа быць, вы ж – не заходнiк, i пайшлi на такое»<ref>Ярац, Віктар. «Нашы людзі сачылі за вамі...» // Літаратура і мастацтва. 1993. 1 кастрычніка. С. 14.</ref>. |
У кастрычніку 1968 г. разам з [[Алесь Сцяпанавіч Разанаў|Алесем Разанавым]] і Львом Барташам выступіў ініцыятарам калектыўнага ліста студэнтаў філфака ў ЦК КПБ на імя Пятра Машэрава. Подпісы пад лістом паставіла большасць студэнтаў факультэта. У лісце патрабавалася перавесці выкладанне на беларускім аддзяленні філфака на беларускую мову. Ліст выклікаў вялікую незадаволенасць партыйнага начальства, яго ініцыятараў бэсцілі на партыйных і камсамольскіх сходах. За студэнтаў заступаліся некаторыя выкладчыкі, у тым ліку Ніл Гілевіч, які быў куратарам іх групы) і Алег Лойка<ref>Гілевіч, Ніл. Між роспаччу і надзеяй. Абрыс пройдзенага шляху ў сьвятле адной мары // [http://kamunikat.org/dziejaslou.html?pub_start=60&pubid=6333 Дзеяслоў. 2006. №4(23)].</ref>. Леў Барташ прыгадваў, як іх траіх вадзілі да рэктара ўніверсітэта [[Антон Нічыпаравіч Сеўчанка|Сеўчанкі]] і як гэты вучоны-оптык высокага ўзроўню, калі трое толькі пераступілі парог кабінету, адразу пачаў называць іх «буржуазнымі нацыяналістамі»<ref>Бартош, Леў. Яны баранілі Беларусь // Новы час. 2008. 3 кастрычніка. С. 15.</ref>. Пасля таго як Алесь Разанаў, Віктар Ярац і Валянціна Тоўкун з'ездзілі ў [[Зэльва|Зэльву]] да [[Ларыса Антонаўна Геніюш|Ларысы Геніюш]], два першыя ўзімку 1969 былі выключаны з БДУ праз няздачу заліку па ваеннай падрыхтоўцы (да гэтага яны былі выдатнікамі вучобы). Ярац узгадваў, як яму казалi тады: «Як можа быць, вы ж – не заходнiк, i пайшлi на такое»<ref>Ярац, Віктар. «Нашы людзі сачылі за вамі...» // Літаратура і мастацтва. 1993. 1 кастрычніка. С. 14.</ref>. |
||
З дапамогай [[Максім Танк|Максіма Танка]] працягнуў навучанне ў [[Гомельскі педагагічны інстытут|Гомельскім педагагічным інстытуце]], на базе якога ў 1969 г. быў адкрыты ўніверсітэт (скончыў у 1970). Быў некалькі месяцаў загадчыкам сельгасаддзела рагачоўскай раённай газеты «Камунар». У 1970—1971 гг. служыў у Савецкай Арміі. Працаваў на Гомельскай студыі тэлебачання. У 1975 г. скончыў аспірантуру пры кафедры беларускай літаратуры Гомельскага ўніверсітэта, у 1976 г. абараніў [[Кандыдат філалагічных навук|кандыдацкую дысертацыю]] «Рытмічны лад сучаснай беларускай лірыкі»<ref>Ярец, В. В. Ритмический строй современной белорусской лирики: автореферат диссертации на соискание ученой степени кандидата филологических наук: специальность 10.01.03 Литература народов СССР / Ярец Виктор Владимирович; Академия наук Белорусской ССР, Институт литературы им. Янки Купалы. - Минск, 1976. - 11, [1] с.</ref>. Працуе выкладчыкам гэтага ўніверсітэта, з 1978 г. — дацэнт. |
З дапамогай [[Максім Танк|Максіма Танка]] працягнуў навучанне ў [[Гомельскі педагагічны інстытут|Гомельскім педагагічным інстытуце]], на базе якога ў 1969 г. быў адкрыты ўніверсітэт (скончыў у 1970). Быў некалькі месяцаў загадчыкам сельгасаддзела рагачоўскай раённай газеты «Камунар». У 1970—1971 гг. служыў у Савецкай Арміі. Працаваў на Гомельскай студыі тэлебачання. У 1975 г. скончыў аспірантуру пры кафедры беларускай літаратуры Гомельскага ўніверсітэта, у 1976 г. абараніў [[Кандыдат філалагічных навук|кандыдацкую дысертацыю]] «Рытмічны лад сучаснай беларускай лірыкі»<ref>Ярец, В. В. Ритмический строй современной белорусской лирики: автореферат диссертации на соискание ученой степени кандидата филологических наук: специальность 10.01.03 Литература народов СССР / Ярец Виктор Владимирович; Академия наук Белорусской ССР, Институт литературы им. Янки Купалы. - Минск, 1976. - 11, [1] с.</ref>. Працуе выкладчыкам гэтага ўніверсітэта, з 1978 г. — дацэнт. |
Версія ад 21:54, 27 верасня 2017
Віктар Уладзіміравіч Ярац | |
---|---|
Дата нараджэння | 23 кастрычніка 1948 (75 гадоў) |
Месца нараджэння | |
Грамадзянства | |
Род дзейнасці | перакладчык, паэт, гісторык літаратуры, літаратурны крытык |
Месца працы | |
Навуковая ступень | кандыдат філалагічных навук |
Альма-матар | |
Член у |
Віктар Уладзіміравіч Ярац (23 кастрычніка 1948, пасёлак Красны Мост, Рэчыцкі раён, Гомельская вобласць) — беларускі паэт, літаратуразнавец, крытык.
Біяграфія
Нарадзіўся ў сялянскай сям'і. У 1966 г. паступіў на філалагічны факультэт Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта.
У кастрычніку 1968 г. разам з Алесем Разанавым і Львом Барташам выступіў ініцыятарам калектыўнага ліста студэнтаў філфака ў ЦК КПБ на імя Пятра Машэрава. Подпісы пад лістом паставіла большасць студэнтаў факультэта. У лісце патрабавалася перавесці выкладанне на беларускім аддзяленні філфака на беларускую мову. Ліст выклікаў вялікую незадаволенасць партыйнага начальства, яго ініцыятараў бэсцілі на партыйных і камсамольскіх сходах. За студэнтаў заступаліся некаторыя выкладчыкі, у тым ліку Ніл Гілевіч, які быў куратарам іх групы) і Алег Лойка[1]. Леў Барташ прыгадваў, як іх траіх вадзілі да рэктара ўніверсітэта Сеўчанкі і як гэты вучоны-оптык высокага ўзроўню, калі трое толькі пераступілі парог кабінету, адразу пачаў называць іх «буржуазнымі нацыяналістамі»[2]. Пасля таго як Алесь Разанаў, Віктар Ярац і Валянціна Тоўкун з'ездзілі ў Зэльву да Ларысы Геніюш, два першыя ўзімку 1969 былі выключаны з БДУ праз няздачу заліку па ваеннай падрыхтоўцы (да гэтага яны былі выдатнікамі вучобы). Ярац узгадваў, як яму казалi тады: «Як можа быць, вы ж – не заходнiк, i пайшлi на такое»[3].
З дапамогай Максіма Танка працягнуў навучанне ў Гомельскім педагагічным інстытуце, на базе якога ў 1969 г. быў адкрыты ўніверсітэт (скончыў у 1970). Быў некалькі месяцаў загадчыкам сельгасаддзела рагачоўскай раённай газеты «Камунар». У 1970—1971 гг. служыў у Савецкай Арміі. Працаваў на Гомельскай студыі тэлебачання. У 1975 г. скончыў аспірантуру пры кафедры беларускай літаратуры Гомельскага ўніверсітэта, у 1976 г. абараніў кандыдацкую дысертацыю «Рытмічны лад сучаснай беларускай лірыкі»[4]. Працуе выкладчыкам гэтага ўніверсітэта, з 1978 г. — дацэнт.
Творчасць
Першыя вершы апублікаваў у газеце «Піянер Беларусі» ў школьныя гады. Актыўна пачаў выступаць у друку з 1966 г. Аўтар зборнікаў вершаў «Уваходзіны» (1976), «Добрыца» (бібліятэка часопіса «Маладосць», 1989), «Дняпроўскі бакен» (1992). У 1980 годзе ўступіў у Саюз беларускіх пісьменнікаў.
Выступае ў перыядычным друку па праблемах развіцця сучаснай беларускай паэзіі. Напісаў вучэбна-метадычны дапаможнік для студэнтаў-філолагаў «Беларускія паэты — лаўрэаты Ленінскай і Дзяржаўнай прэмій СССР» (Гомель, 1983).
Перакладае творы балгарскіх, літоўскіх, рускіх, украінскіх паэтаў на беларускую мову.
Зноскі
- ↑ Гілевіч, Ніл. Між роспаччу і надзеяй. Абрыс пройдзенага шляху ў сьвятле адной мары // Дзеяслоў. 2006. №4(23).
- ↑ Бартош, Леў. Яны баранілі Беларусь // Новы час. 2008. 3 кастрычніка. С. 15.
- ↑ Ярац, Віктар. «Нашы людзі сачылі за вамі...» // Літаратура і мастацтва. 1993. 1 кастрычніка. С. 14.
- ↑ Ярец, В. В. Ритмический строй современной белорусской лирики: автореферат диссертации на соискание ученой степени кандидата филологических наук: специальность 10.01.03 Литература народов СССР / Ярец Виктор Владимирович; Академия наук Белорусской ССР, Институт литературы им. Янки Купалы. - Минск, 1976. - 11, [1] с.
Літаратура
- Віктар Уладзіміравіч Ярац // Беларускія пісьменнікі: Біябібліяграфічны слоўнік. У 6 т. / пад рэд. А. І. Мальдзіса. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 1992—1995.
- Дзярновіч, Алег. Ярац Віктар Уладзіміравіч // Нонканфармізм у Беларусі: 1953-1985. Даведнік. Том 1 / Аўтар-уклад. Алег Дзярновіч. Мінск, 2004.
Знешнія спасылкі
Асабістая старонка Віктара Яраца на сайце Саюза беларускіх пісьменнікаў.
- Нарадзіліся 23 кастрычніка
- Нарадзіліся ў 1948 годзе
- Нарадзіліся ў Рэчыцкім раёне
- Выкладчыкі Гомельскага дзяржаўнага ўніверсітэта
- Кандыдаты філалагічных навук
- Выпускнікі філалагічнага факультэта БДУ
- Выпускнікі Гомельскага дзяржаўнага ўніверсітэта
- Члены Саюза пісьменнікаў Беларусі
- Асобы
- Вучоныя паводле алфавіта
- Паэты Беларусі
- Крытыкі Беларусі
- Постаці беларускага літаратуразнаўства
- Беларускамоўныя пісьменнікі
- Перакладчыкі Беларусі
- Перакладчыкі з балгарскай мовы
- Перакладчыкі з літоўскай мовы
- Перакладчыкі з рускай мовы
- Перакладчыкі з украінскай мовы
- Перакладчыкі на беларускую мову