Генуэзская рэспубліка: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др аўтаматычны перанос катэгорыі
др арфаграфія
Радок 1: Радок 1:
[[Выява:Italy northern 1796.jpg|thumb|Генуэзская дзяржава на карце [[Італія|Італіі]] (1796).]]
[[Выява:Italy northern 1796.jpg|thumb|Генуэзская дзяржава на карце [[Італія|Італіі]] (1796).]]
'''Генуэзская рэспубліка''' — сярэднявечная дзяржава.
'''Генуэзская рэспубліка''' — сярэдневяковая дзяржава.


Утварылася пасля распаду імперыі [[Карл Вялікі|Карла Вялікага]], кіравалася консуламі. Нягледзячы па разбурэнне [[Генуя|Генуі]] ў 935 годзе [[сарацыны|сарацынамі]], Генуэзская рэспубліка рабілася ўсё болей магутнай, і ў 958 годзе была фармальна прызнаная італьянскім каралём [[Берэнгар II Іўрэйскі|Берэнгарам II]]. З 1000 года пачалася значная гандлёвая экспансія генуэзцаў, у выніку была створаная магутная марская рэспубліка, якая валодала апорнымі пунктамі, гандлёвымі базамі і паселішчамі на большай частцы [[Міжземнамор'е|Міжземнамор'я]] і берагах [[Чорнае мора|Чорнага мора]]. Удзел у крыжовых паходах яшчэ болей пашырыў яе гандлёвыя рынкі і ператварыў Генуэзскую рэспубліку ў магутную марскую дзяржаву. Многія стагоддзі Генуя ўладарыла на морах, супернічала і вяла зацяжныя войны са сваімі галоўнымі сапернікамі — [[Пізанская рэспубліка|Пізай]] і [[Венецыянская рэспубліка|Венецыяй]]. У 1104 годзе генуэзскі флот налічаў 70 караблёў. Марской моцай Генуэзскай рэспублікі карысталіся многія еўрапейскія валадары. З 1120 года тэрыторыя Генуэзскай рэспублікі павялічвалася за кошт падначалення суседніх прыбярэжных месцаў — Савоны, Альбенга і інш. Каля 1177 года Генуя падпарадкавала сабе [[Манака]], [[Ніца|Ніцу]] і [[Манферат]], пазней захапіла астравы [[Востраў Эльба|Эльбу]], [[Востраў Корсіка|Корсіку]] і [[Востраў Сардзінія|Сардзінію]]. Генуэзцы кантралявалі гандаль з Усходам і ў канцы XII ст. паводле дамовы з [[Візантыя]]й манапольна гаспадарылі на марскіх гандлёвых шляхах, якія праходзілі ўздоўж крымскага ўзбярэжжа, выцесніўшы Венецыянскую рэспубліку. Пра колішнюю магутнасць Генуі нагадваюць руіны крымскіх генуэзскіх крэпасцяў у [[Інкерман]]е, [[горад Судак|Судаку]], [[Феадосія|Феадосіі]]. Аднак з канца XIV ст. пачаўся павольны заняпад ваеннай магутнасці Генуі.
Утварылася пасля распаду імперыі [[Карл Вялікі|Карла Вялікага]], кіравалася консуламі. Нягледзячы па разбурэнне [[Генуя|Генуі]] ў 935 годзе [[сарацыны|сарацынамі]], Генуэзская рэспубліка рабілася ўсё болей магутнай, і ў 958 годзе была фармальна прызнана італьянскім каралём [[Берэнгар II Іўрэйскі|Берэнгарам II]]. З 1000 года пачалася значная гандлёвая экспансія генуэзцаў, у выніку была створана магутная марская рэспубліка, якая валодала апорнымі пунктамі, гандлёвымі базамі і паселішчамі на большай частцы [[Міжземнамор'е|Міжземнамор'я]] і берагах [[Чорнае мора|Чорнага мора]]. Удзел у крыжовых паходах яшчэ болей пашырыў яе гандлёвыя рынкі і ператварыў Генуэзскую рэспубліку ў магутную марскую дзяржаву. Многія стагоддзі Генуя ўладарыла на морах, супернічала і вяла зацяжныя войны са сваімі галоўнымі сапернікамі — [[Пізанская рэспубліка|Пізай]] і [[Венецыянская рэспубліка|Венецыяй]]. У 1104 годзе генуэзскі флот налічаў 70 караблёў. Марской моцай Генуэзскай рэспублікі карысталіся многія еўрапейскія валадары. З 1120 года тэрыторыя Генуэзскай рэспублікі павялічвалася за кошт падначалення суседніх прыбярэжных месцаў — Савоны, Альбенга і інш. Каля 1177 года Генуя падпарадкавала сабе [[Манака]], [[Ніца|Ніцу]] і [[Манферат]], пазней захапіла астравы [[Востраў Эльба|Эльбу]], [[Востраў Корсіка|Корсіку]] і [[Востраў Сардзінія|Сардзінію]]. Генуэзцы кантралявалі гандаль з Усходам і ў канцы XII ст. паводле дагавора з [[Візантыя]]й манапольна гаспадарылі на марскіх гандлёвых шляхах, якія праходзілі ўздоўж крымскага ўзбярэжжа, выцесніўшы Венецыянскую рэспубліку. Пра колішнюю магутнасць Генуі нагадваюць руіны крымскіх генуэзскіх крэпасцей у [[Інкерман]]е, [[горад Судак|Судаку]], [[Феадосія|Феадосіі]]. Аднак з канца XIV ст. пачаўся павольны заняпад ваеннай магутнасці Генуі.


== Літаратура ==
== Літаратура ==
* Геную // {{крыніцы/ВС-2011}}
* Генуя // {{крыніцы/ВС-2011}}


[[Катэгорыя:Былыя краіны]]
[[Катэгорыя:Былыя краіны]]

Версія ад 19:39, 9 лістапада 2017

Генуэзская дзяржава на карце Італіі (1796).

Генуэзская рэспубліка — сярэдневяковая дзяржава.

Утварылася пасля распаду імперыі Карла Вялікага, кіравалася консуламі. Нягледзячы па разбурэнне Генуі ў 935 годзе сарацынамі, Генуэзская рэспубліка рабілася ўсё болей магутнай, і ў 958 годзе была фармальна прызнана італьянскім каралём Берэнгарам II. З 1000 года пачалася значная гандлёвая экспансія генуэзцаў, у выніку была створана магутная марская рэспубліка, якая валодала апорнымі пунктамі, гандлёвымі базамі і паселішчамі на большай частцы Міжземнамор'я і берагах Чорнага мора. Удзел у крыжовых паходах яшчэ болей пашырыў яе гандлёвыя рынкі і ператварыў Генуэзскую рэспубліку ў магутную марскую дзяржаву. Многія стагоддзі Генуя ўладарыла на морах, супернічала і вяла зацяжныя войны са сваімі галоўнымі сапернікамі — Пізай і Венецыяй. У 1104 годзе генуэзскі флот налічаў 70 караблёў. Марской моцай Генуэзскай рэспублікі карысталіся многія еўрапейскія валадары. З 1120 года тэрыторыя Генуэзскай рэспублікі павялічвалася за кошт падначалення суседніх прыбярэжных месцаў — Савоны, Альбенга і інш. Каля 1177 года Генуя падпарадкавала сабе Манака, Ніцу і Манферат, пазней захапіла астравы Эльбу, Корсіку і Сардзінію. Генуэзцы кантралявалі гандаль з Усходам і ў канцы XII ст. паводле дагавора з Візантыяй манапольна гаспадарылі на марскіх гандлёвых шляхах, якія праходзілі ўздоўж крымскага ўзбярэжжа, выцесніўшы Венецыянскую рэспубліку. Пра колішнюю магутнасць Генуі нагадваюць руіны крымскіх генуэзскіх крэпасцей у Інкермане, Судаку, Феадосіі. Аднак з канца XIV ст. пачаўся павольны заняпад ваеннай магутнасці Генуі.

Літаратура

  • Генуя // Византийский словарь: в 2 т. / Общ. ред. К. А. Филатов. — СПб.: Амфора: РХГА: Издательство Олега Абышко, 2011.