Уладзімір Уладзіміравіч Качан: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
др вікіфікацыя |
Replacing Uladzimir_Kachan_Art_Messia_ХХI_2015.jpg with File:Uladzimir_Kachan_Art_Messia_XXI_2015.jpg (by CommonsDelinker because: File renamed: Centuries in Latin). |
||
Радок 58: | Радок 58: | ||
<center><gallery widths=160 heights=140 caption="«Дыялог эпох. Інтэрпрэтацыі»" perrow="2"> |
<center><gallery widths=160 heights=140 caption="«Дыялог эпох. Інтэрпрэтацыі»" perrow="2"> |
||
Выява:Uladzimir Kachan Christmas with the Infanta 2010.jpg|«Каляды з Інфантай», 2010. Палатно, акрыл. 120 х 80 см |
Выява:Uladzimir Kachan Christmas with the Infanta 2010.jpg|«Каляды з Інфантай», 2010. Палатно, акрыл. 120 х 80 см |
||
Выява:Uladzimir Kachan Art Messia |
Выява:Uladzimir Kachan Art Messia XXI 2015.jpg| «Art Messia ХХI», 2015. Палатно, акрыл. 100 х 120 см |
||
</gallery></center> |
</gallery></center> |
||
{{зноскі}} |
{{зноскі}} |
Версія ад 18:50, 26 лістапада 2017
Уладзімір Уладзіміравіч Качан | |
---|---|
Дата нараджэння | 14 лістапада 1958 (65 гадоў) |
Месца нараджэння | Гродна |
Грамадзянства | СССР→ Беларусь |
Род дзейнасці | мастак |
Жанр | партрэт, гістарычная карціна |
Вучоба | Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут |
Мастацкі кірунак | рэалізм |
Вядомыя працы |
«Мая Галгофа, мой Ерусалім» «Лікі нацый» |
Уплыў | Гаўрыла Вашчанка |
Узнагароды | лаўрэат прэміі Ленінскага камсамола Беларусі, лаўрэат прэміі «За творчыя дасягненні ў вобласці культуры і мастацтвы» ў намінацыі «Лепшы мастак»[1]. |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Уладзімір Уладзіміравіч Качан (14 лістапада 1958, Гродна) — беларускі жывапісец-манументаліст.
Біяграфія
Першыя мастацкія навыкі атрымаў у студыі выяўленчага мастацтва гродзенскага «Палацу хімікаў» у мастака і выкладчыка Гары Канстанцінавіча Мазурава. У 1982 годзе паспяхова здаў уступныя экзамены ў Беларускі дзяржаўны тэатральна-мастацкі інстытут, дзе яго настаўнікам быў вядомы беларускі мастак Гаўрыла Вашчанка.
У 1987 годзе атрымаў Дыплом з адзнакай выдатна i вылучэнне на медаль Акадэміі мастацтваў СССР у Ленінградзе. З 1987 жыве і працуе ў Гродне. З'яўляецца сябрай Беларускага Згуртавання мастакоў, сябрай Амерыканскай партрэтнай Асацыяцыі (Portrait Society of America). Узнагароджаны граматамі і дыпламамі Беларускага Сгуртавання мастакоў, Памятным знакам «2000-годдзя хрысціянства», ганаровай граматай Міністэрствы культуры Рэспублікі Беларусь. Таксама З'яўляецца лаўрэатам прэміі Ленінскага камсамола Рэспублікі Беларусь і лаўрэат прэміі «За творчыя дасягненні ў вобласці культуры і мастацтвы» у намінацыі «Лепшы мастак».
Жонка Ірына — аўтар канцэпцыі і кіраўнік Музея гісторыі пажарнай службы Гродна[2]. Брат Анатоль — вядомы гарадзенскі журналіст (памёр у 2004)[3].
Творчасць
Выяўленчы лад твораў Уладзіміра Качана характарызуецца абагульненай манументалізацыяй і амаль рэльефнай пластыкай жывапісных рашэнняў. Асацыятыўныя вобразныя структуры перасякаюцца з рэальнымі жыццёвымі формамі. Мастак па-свойму інтэрпрэтуе вядомыя сюжэты з сусветнай міфалогіі, мастацтва, сакральнай гісторыі. У сваёй творчасці ён імкнецца спасцігнуць культурныя коды майстроў еўрапейскай жывапісу розных стагоддзяў, сцвярджаючы візуальную магчымасць сузірання падсвядомасці, выкарыстоўвае філасофскія алегорыі, экспрэсіўныя стылізацыі, ажыццяўляючы з дапамогай сродкаў мастацкай выразнасці пошукі звышнатуральнага ў паўсядзённай рэчаіснасці[4].
Мастацкія праекты
- 1997—1998 — партрэтная галерэя для Гродзенскага гарвыканкама (ХII-ХХ ст.) «Мэрыя-2000» (14 твораў жывапісу);
- 1999 — да 100-годдзя Гродзенскай Епархіі 15 партрэтаў цыклу «Свяціцеляў зямлі Гарадзенскай»;
- 2000—2002 — партрэтная галерэя губернатараў Гродна з 1802 по 2002 гады (23 твора)[6];
- 2004—2005 — партрэтная галерэя кіраўнікоў Нацыянальнага банка Рэспублікі Беларусь (17 твораў);
- 2006—2007 — партрэтная галерэя рэктараў і прафесараў Гродзенскага медыцынскага ўніверсітэта (63 твора);
- 2007—2008 — партрэтная галерэя рэктараў і прафесараў Гродзенскага аграрнага ўніверсітэта (32 твора);
- 2009—2010 — партрэтная галерэя рэктараў і прафесараў Гродзенскага дзяржаўнагаўніверсітэта (16 твораў)[7];
- 2008 — манументальны роспіс «Вогнеборцы – гісторыя і традыцыі мужнасці» на фасадзе Музея гісторыі пажарнай службы Гродна[8]
- 2009 — праект «АртЭвалюцыя», галерэя Тызенгаўза, Гродна[9];
- 2010 — цыкл партрэтаў «Лікі Нацыі» да Фестывалю Нацыянальных культур у Гродне (10 твораў).
- 2015 — удзел у праекце «Дыялог эпох. Інтэрпрэтацыі», 13 — 31 сакавіка, карцінная галерэя Г. Х. Вашчанкі, Гомель[10]
-
«Каляды з Інфантай», 2010. Палатно, акрыл. 120 х 80 см
-
«Art Messia ХХI», 2015. Палатно, акрыл. 100 х 120 см
Зноскі
- ↑ Сайт Гродна. Мастак Уладзімір Качан
- ↑ Газета «Рэспубліка». 120 прыступак уверх
- ↑ «Гродзенская праўда». Інтэрв'ю з мастаком Уладзімірам Качаном
- ↑ Газета «Культура». Інтэлектуальная АРТэвалюцыя
- ↑ САЛІДАРНАСЦЬ «В Гродно знаменитая Джоконда перевоплотилась в сотрудницу МЧС» (руск.)
- ↑ Газета Гродна. Інтэрв'ю з мастаком
- ↑ Урачыстае адкрыццё галерэі прафесараў універсітэта
- ↑ САЛІДАРНАСЦЬ «В Гродно знаменитая Джоконда перевоплотилась в сотрудницу МЧС» (руск.)
- ↑ Газета «Культура». Інтэлектуальная АртЭвалюцыя
- ↑ Селфи на фоне «Адама и Евы». В Гомеле открылась выставка современного искусства. (руск.)
Спасылкі
- «Вечерний Гродно». Гродненский художник предлагает поставить на Советской площади скульптуру Стефана Батория. (руск.)
- «Вечерний Гродно». Узнай себя на портрете. (руск.)
- Газета «Культура». Калі помнік для Гродна, дык які?
- Газета «Салідарнасць». У Гродне Джаконда пераўтварылася ў супрацоўніцу МЗС. (руск.)
- Галерея «Крыга». Владимир Качан. (руск.)