Інстыгатар вялікі літоўскі: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дрНяма тлумачэння праўкі
Радок 7: Радок 7:
На сойме [[1775]] [[віцэ-інстыгатар вялікі літоўскі|віцэ-інстыгатары]] былі параўнаны з інстыгатарамі, якіх пасля гэтага было двое.
На сойме [[1775]] [[віцэ-інстыгатар вялікі літоўскі|віцэ-інстыгатары]] былі параўнаны з інстыгатарамі, якіх пасля гэтага было двое.


[[Файл:Mikałaj Łapacinski. Мікалай Лапацінскі.jpg|міні|145пкс|[[Мікалай Тадэвуш Лапацінскі]]]]
[[Файл:Mikałaj Łapacinski. Мікалай Лапацінскі (XVIII).jpg|міні|145пкс|[[Мікалай Тадэвуш Лапацінскі]]]]


Інстыгатарамі вялікімі літоўскімі былі:
Інстыгатарамі вялікімі літоўскімі былі:

Версія ад 17:30, 17 сакавіка 2018

Інстыгатар вялікі літоўскі (лац.: instigator) — ураднік у Вялікім Княстве Літоўскім. Выконваў функцыі галоўнага пракурора дзяржавы.

У Польшчы ўведзены ў 1557. У ВКЛ упершыню згадваецца ў 1565, з 17 стагоддзя меў намеснікам віцэ-інстыгатара. З 18 стагоддзя дыгнітарскі ўрад.

Выступаў па ўсіх справах, не акрэсленых у праве, уносіў скаргі пра здраду дзяржаве і абразу маястату вялікага князя. Пільнаваў даходы са сталовых маёнткаў вялікага князя, уносіў скаргі супраць ураднікаў па гаспадарчых справах. Засядаў у задворным асэсарскім судзе (з правам дарадчага голасу) і рэфэрэндарскім, падпарадкоўваўся канцлеру.

На сойме 1775 віцэ-інстыгатары былі параўнаны з інстыгатарамі, якіх пасля гэтага было двое.

Мікалай Тадэвуш Лапацінскі

Інстыгатарамі вялікімі літоўскімі былі:

Гл. таксама

Літаратура