Праліў Вількіцкага: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Няма тлумачэння праўкі |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 3: | Радок 3: | ||
'''Праліў Вількіцкага''' — [[праліў]], які аддзяляе [[паўвостраў Таймыр]] ад [[архіпелаг]]а [[Паўночная Зямля]] і злучае [[Карскае мора]] з [[мора Лапцевых|морам Лапцевых]]. |
'''Праліў Вількіцкага''' — [[праліў]], які аддзяляе [[паўвостраў Таймыр]] ад [[архіпелаг]]а [[Паўночная Зямля]] і злучае [[Карскае мора]] з [[мора Лапцевых|морам Лапцевых]]. |
||
Даўжыня праліва Вількіцкага складае 130 (104<ref name="bel4">{{кніга|загаловак=Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 4: Варанецкі — Гальфстрым|адказны=Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.|месца=Мн.|выдавецтва=БелЭн|год=1997|том=4|старонкі=172|старонак=480|isbn=985-11-0090-0|тыраж=10 000}}</ref><ref name="sgeo">Словарь современных географических названий. — Екатеринбург: У-Фактория. Под общей редакцией акад. В. М. Котлякова, 2006.{{ref-ru}}</ref>) км, а шырыня ў самым вузкім месцы паміж мысам [[ |
Даўжыня праліва Вількіцкага складае 130 (104<ref name="bel4">{{кніга|загаловак=Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 4: Варанецкі — Гальфстрым|адказны=Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.|месца=Мн.|выдавецтва=БелЭн|год=1997|том=4|старонкі=172|старонак=480|isbn=985-11-0090-0|тыраж=10 000}}</ref><ref name="sgeo">Словарь современных географических названий. — Екатеринбург: У-Фактория. Под общей редакцией акад. В. М. Котлякова, 2006.{{ref-ru}}</ref>) км, а шырыня ў самым вузкім месцы паміж мысам [[Чэлюскін (мыс)|Чэлюскін]] і мысам Таймыр на [[Бальшавік (востраў)|востраве Бальшавік]] — 56 км. На ўсход ад Бальшавіка ад праліва Вількіцкага адгаліноўваецца ў паўночна-ўсходнім напрамку праліў Яўгенава, які аддзяляе гэты буйны востраў архіпелага ад невялікіх паўднёва-ўсходніх астравоў Старакадомскага і [[Малы Таймыр]]. На захад ад праліва Вількіцкага размешчаны чатыры невялікіх вострава Гейберга. Тут глыбіня мора складае ад 100 да 150 м, ва ўсходняй частцы — больш за 200 м. |
||
Праліў названы ў гонар гідрографа і даследчыка Арктыкі начальніка галоўнага Гідраграфічнага ўпраўлення Расіі [[Андрэй Іпалітавіч Вількіцкі|Андрэя Іпалітавіча Вількіцкага]], які ў [[1913]] годзе ў рамках Гідраграфічнай экспедыцыі на ледаколах «Таймыр» і «Вайгач» распачаў няўдалую спробу прайсці праз праліў, але затрымаўся ў льдах. Упершыню гэтая найбольш паўночная частка [[Паўночны марскі шлях|Паўночнага марскога шляху]] была пройдзеная ў [[1878]] годзе шведам [[Адольф Эрык Нордэншэльд|Адольфам Эрыкам Нордэншэльдам]]. |
Праліў названы ў гонар гідрографа і даследчыка Арктыкі начальніка галоўнага Гідраграфічнага ўпраўлення Расіі [[Андрэй Іпалітавіч Вількіцкі|Андрэя Іпалітавіча Вількіцкага]], які ў [[1913]] годзе ў рамках Гідраграфічнай экспедыцыі на ледаколах «Таймыр» і «Вайгач» распачаў няўдалую спробу прайсці праз праліў, але затрымаўся ў льдах. Упершыню гэтая найбольш паўночная частка [[Паўночны марскі шлях|Паўночнага марскога шляху]] была пройдзеная ў [[1878]] годзе шведам [[Адольф Эрык Нордэншэльд|Адольфам Эрыкам Нордэншэльдам]]. |
Версія ад 09:05, 21 сакавіка 2018
Праліў Вількіцкага — праліў, які аддзяляе паўвостраў Таймыр ад архіпелага Паўночная Зямля і злучае Карскае мора з морам Лапцевых.
Даўжыня праліва Вількіцкага складае 130 (104[1][2]) км, а шырыня ў самым вузкім месцы паміж мысам Чэлюскін і мысам Таймыр на востраве Бальшавік — 56 км. На ўсход ад Бальшавіка ад праліва Вількіцкага адгаліноўваецца ў паўночна-ўсходнім напрамку праліў Яўгенава, які аддзяляе гэты буйны востраў архіпелага ад невялікіх паўднёва-ўсходніх астравоў Старакадомскага і Малы Таймыр. На захад ад праліва Вількіцкага размешчаны чатыры невялікіх вострава Гейберга. Тут глыбіня мора складае ад 100 да 150 м, ва ўсходняй частцы — больш за 200 м.
Праліў названы ў гонар гідрографа і даследчыка Арктыкі начальніка галоўнага Гідраграфічнага ўпраўлення Расіі Андрэя Іпалітавіча Вількіцкага, які ў 1913 годзе ў рамках Гідраграфічнай экспедыцыі на ледаколах «Таймыр» і «Вайгач» распачаў няўдалую спробу прайсці праз праліў, але затрымаўся ў льдах. Упершыню гэтая найбольш паўночная частка Паўночнага марскога шляху была пройдзеная ў 1878 годзе шведам Адольфам Эрыкам Нордэншэльдам.
Зноскі
- ↑ Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 4: Варанецкі — Гальфстрым / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 1997. — Т. 4. — С. 172. — 480 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0090-0.
- ↑ Словарь современных географических названий. — Екатеринбург: У-Фактория. Под общей редакцией акад. В. М. Котлякова, 2006. (руск.)
Літаратура
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 4: Варанецкі — Гальфстрым / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 1997. — Т. 4. — С. 172. — 480 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0090-0.
- Словарь современных географических названий. — Екатеринбург: У-Фактория. Под общей редакцией акад. В. М. Котлякова, 2006. (руск.)
- География. Современная иллюстрированная энциклопедия. — М.: Росмэн. Под редакцией проф. А. П. Горкина, 2006. (руск.)
Для гэтага артыкула не запоўнены шаблон-картка {{Праліў}}. |