Павел Аляксандравіч Прымак: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Інтэрактыўны прагляд гісторыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
← Папярэдняя праўкаНаступная праўка →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
Няма тлумачэння праўкі
Няма тлумачэння праўкі
Радок 1: Радок 1:
{{пішу||}}{{Ваенны дзеяч
{{Ваенны дзеяч
|імя = Павел Аляксандравіч Прымак
|
|арыгінал імя = Павел Александрович Примак
|дата нараджэння = 1911
|месца нараджэння = {{МН|Благавешчанск|у Благавешчанску}}, [[Амурская вобласць]], [[Расійская імперыя]]
|дата смерці = 27.09.1943
|месца смерці = каля вёскі Дземарка, {{МС|Камарынскі раён|у Брагінскім раёне}}, [[Палеская вобласць]], [[БССР]]
|выява =
|шырыня =
|мянушка =
|прыналежнасць = {{Сцягафікацыя|СССР}}
|гады службы = [[1943]]
|званне = {{СССР, Малодшы сяржант}}
|род войскаў = [[стралковыя войскі]]
|пасада =
|частка =
|бітвы = [[Вялікая Айчынная вайна]]
|узнагароды = {{{!}}
{{!}} {{Медаль Залатая Зорка}}
{{!}}}
{{{!}}
{{!}} {{Ордэн Леніна}}
{{!}}}
|сувязі =
|у адстаўцы =
}}
}}
'''Павел Аляксандравіч Прымак''' (1911-1943) — савецкі вайсковец. Удзельнік [[Вялікая Айчынная вайна|Вялікай Айчыннай вайны]]. [[Герой Савецкага Саюза]] (1944 г., пасмяротна). [[Савецкая гвардыя|Гвардыі]] [[малодшы сяржант]].
'''Павел Аляксандравіч Прымак''' (1911-1943) — савецкі вайсковец. Удзельнік [[Вялікая Айчынная вайна|Вялікай Айчыннай вайны]]. [[Герой Савецкага Саюза]] (1944 г., пасмяротна). [[Савецкая гвардыя|Гвардыі]] [[малодшы сяржант]].
Радок 7: Радок 30:
Павел Аляксандравіч Прымак нарадзіўся ў 1911 годзе ў горадзе [[Благавешчанск|Благавешчанску]], адміністрацыйным цэнтры Амурскай вобласці [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]] (цяпер горад, адміністрацыйны цэнтр [[Амурская вобласць|Амурскай вобласці]] [[Расія|Расійскай Федэрацыі]]) у сялянскай сям'і. [[Рускія|Рускі]]. Адукацыя няпоўная сярэдняя. Да вайны працаваў рознарабочым на розных прадпрыемствах Благавешчанска. Перад прызывам на вайсковую службу працаваў грузчыкам у краме.
Павел Аляксандравіч Прымак нарадзіўся ў 1911 годзе ў горадзе [[Благавешчанск|Благавешчанску]], адміністрацыйным цэнтры Амурскай вобласці [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]] (цяпер горад, адміністрацыйны цэнтр [[Амурская вобласць|Амурскай вобласці]] [[Расія|Расійскай Федэрацыі]]) у сялянскай сям'і. [[Рускія|Рускі]]. Адукацыя няпоўная сярэдняя. Да вайны працаваў рознарабочым на розных прадпрыемствах Благавешчанска. Перад прызывам на вайсковую службу працаваў грузчыкам у краме.


У шэрагі [[Рабоча-сялянская Чырвоная армія|Рабоча-сялянскай Чырвонай Арміі]] П. А. Прымак быў прызваны Благавешчанскім раённым ваенкаматам у лютым 1943 года. Скончыў палкавую школу малодшых камандзіраў, атрымаў вайсковую спецыяльнасць кулямётчыка станковага кулямёта. У баях з нямецка-фашысцкімі захопнікамі малодшы сяржант П. А. Прымак з жніўня 1943 года на [[Бранскі фронт|Бранскім фронце]] на пасадзе кулямётчыка 2-й кулямётнай роты 218-га гвардзейскага стралковага палка 77-й гвардзейскай стралковай дывізіі 61-й арміі. Баявое хрышчэнне прыняў у баях за горад [[Болхаў]] падчас Арлоўскай наступальнай аперацыі. Пасля завяршэння аперацыі 61-я армія была выведзена ў рэзерв і 6 верасня 1943 года была ўключана ў склад [[Цэнтральны фронт|Цэнтральнага фронту]]. Гвардыі малодшы сяржант П. А. Прымак удзельнічаў у Чарнігаўска-Прыпяцкай аперацыі, у складзе свайго падраздзялення фарсіраваў раку [[Дзясна|Дзясну]], вызваляў горад [[Чарнігаў]]. Асабліва вызначыўся пры фарсіраванні ракі [[Дняпро]] і ў баях за ўтрыманне [[Плацдарм|плацдарма]] на яго правым беразе.
У шэрагі [[Рабоча-сялянская Чырвоная армія|Рабоча-сялянскай Чырвонай Арміі]] П. А. Прымак быў прызваны Благавешчанскім раённым ваенкаматам у лютым 1943 года. Скончыў палкавую школу малодшых камандзіраў, атрымаў вайсковую спецыяльнасць кулямётчыка станковага кулямёта. У баях з нямецка-фашысцкімі захопнікамі малодшы сяржант П. А. Прымак са жніўня 1943 года на [[Бранскі фронт|Бранскім фронце]] на пасадзе кулямётчыка 2-й кулямётнай роты 218-га гвардзейскага стралковага палка 77-й гвардзейскай стралковай дывізіі [[61-я армія (СССР)|61-й арміі]]. Баявое хрышчэнне прыняў у баях за горад [[Болхаў]] падчас [[Арлоўская наступальная аперацыя|Арлоўскай наступальнай аперацыі]]. Пасля завяршэння аперацыі 61-я армія была выведзена ў рэзерв і 6 верасня 1943 года была ўключана ў склад [[Цэнтральны фронт|Цэнтральнага фронту]]. Гвардыі малодшы сяржант П. А. Прымак удзельнічаў у [[Чарнігаўска-Прыпяцкая аперацыя (1943)|Чарнігаўска-Прыпяцкай аперацыі]], у складзе свайго падраздзялення фарсіраваў раку [[Дзясна|Дзясну]], вызваляў горад [[Чарнігаў]]. Асабліва вызначыўся пры фарсіраванні ракі [[Дняпро]] і ў баях за ўтрыманне [[Плацдарм|плацдарма]] на яго правым беразе.


Пераадолеўшы з баямі за 30 дзён больш за 300 кіламетраў, 77-я гвардзейская дывізія 26 верасня выйшла да Дняпра ў раёне вёскі Неданчычы [[Рыпкынскі раён|Рыпкынскага раёна]] [[Чарнігаўская вобласць|Чарнігаўскай вобласці]] [[Украінская Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка|Украінскай ССР]]. У ноч з 26 на 27 верасня 1943 года перадавыя атрады 218-га гвардзейскага стралковага палка пад лютым агнём праціўніка фарсіравалі раку і захапілі плацдарм ля вёскі Дземарка [[Камарынскі раён|Камарынскага раёна]] [[Палеская вобласць|Палескай вобласці]] [[Беларуская Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка|Беларускай ССР]]. Падчас пераправы кулямётчык Прымак, размясціўшыся на носе дэсантнай лодкі, падаўляў агнявыя кропкі праціўніка. Пасля высадкі на правы бераг Павел Аляксандравіч са сваім кулямётам зайшоў у фланг контратакующей нямецкай пяхоце і адкрыў шквальны агонь, чым забяспечыў прасоўванне сваіх стралковых частак. У баі за ўтрыманне плацдарма 27 верасня. П. А. Прымак высунуў кулямёт на пазіцыю наперадзе сваёй пяхоты і кінжальным агнём адбіў чатыры варожыя контратакі. Быў паранены, але не пакінуў поля бою. Знішчыў дзве агнявыя кропкі, і да 20 нямецкіх салдат і афіцэраў. Загінуў смерцю храбрых, забіты асколкам варожага снарада. За ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання па фарсіраванні ракі Дняпро і праяўленыя пры гэтым адвагу і геройства указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад [[15 студзеня]] 1944 года гвардыі малодшаму сяржанту Прымаку Паўлу Аляксандравічу было прысвоена званне Героя Савецкага Саюза пасмяротна. Пахаваны П. А. Прымак ў брацкай магіле савецкіх воінаў у вёсцы Неданчычы Рыпкынскага раёна Чарнігаўскай вобласці [[Украіна|Украіны]].
Пераадолеўшы з баямі за 30 дзён больш за 300 кіламетраў, 77-я гвардзейская дывізія 26 верасня выйшла да Дняпра ў раёне вёскі Неданчычы [[Рыпкынскі раён|Рыпкынскага раёна]] [[Чарнігаўская вобласць|Чарнігаўскай вобласці]] [[Украінская Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка|Украінскай ССР]]. У ноч з 26 на 27 верасня 1943 года перадавыя атрады 218-га гвардзейскага стралковага палка пад лютым агнём праціўніка фарсіравалі раку і захапілі плацдарм ля вёскі Дземарка [[Камарынскі раён|Камарынскага раёна]] [[Палеская вобласць|Палескай вобласці]] [[Беларуская Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка|Беларускай ССР]]. Падчас пераправы кулямётчык Прымак, размясціўшыся на носе дэсантнай лодкі, падаўляў агнявыя кропкі праціўніка. Пасля высадкі на правы бераг Павел Аляксандравіч са сваім кулямётам зайшоў у фланг контратакующей нямецкай пяхоце і адкрыў шквальны агонь, чым забяспечыў прасоўванне сваіх стралковых частак. У баі за ўтрыманне плацдарма 27 верасня. П. А. Прымак высунуў кулямёт на пазіцыю наперадзе сваёй пяхоты і кінжальным агнём адбіў чатыры варожыя контратакі. Быў паранены, але не пакінуў поля бою. Знішчыў дзве агнявыя кропкі, і да 20 нямецкіх салдатаў і афіцэраў. Загінуў смерцю храбрых, забіты асколкам варожага снарада. За ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання па фарсіраванні ракі Дняпро і праяўленыя пры гэтым адвагу і геройства указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад [[15 студзеня]] 1944 года гвардыі малодшаму сяржанту Прымаку Паўлу Аляксандравічу было прысвоена званне Героя Савецкага Саюза пасмяротна. Пахаваны П. А. Прымак ў брацкай магіле савецкіх воінаў у вёсцы Неданчычы Рыпкынскага раёна Чарнігаўскай вобласці [[Украіна|Украіны]].


== Узнагароды ==
== Узнагароды ==
Радок 19: Радок 42:


* {{Крыніцы/Героі Савецкага Саюза|2}}
* {{Крыніцы/Героі Савецкага Саюза|2}}
* {{Кніга|год=1984}}
* {{Кніга
|аўтар =
⚫
* {{Кніга|год=1970}}
|загаловак = Навечно в сердце народном
|выданне = 3-е изд., доп. и испр.
|спасылка =
|адказны =
|месца = Минск
|выдавецтва = Белорусская Советская энциклопедия
|год = 1984
|том =
|старонкі = 607
|старонак = 424
|isbn =
}}
⚫
* {{Кніга
|аўтар = Сергиенко А. М.
|загаловак = Амурцы — Герои Великой Отечественной: об амурцах — Героях Советского Союза: очерки и биогр. справки
|выданне =
|спасылка =
|адказны =
|месца = Благовещенск
|выдавецтва = Хабаровское книжное издательство. Амурское отделение
|год = 1970
|том =
|старонкі = 272
|старонак = 190-195
|isbn =
}}


== Дакументы ==
== Дакументы ==
Радок 38: Радок 87:
* {{Cite web|url=http://www.rg.ru/2011/05/12/mogila.html|title=Могилу героя-амурца искала вся Беларусь}}
* {{Cite web|url=http://www.rg.ru/2011/05/12/mogila.html|title=Могилу героя-амурца искала вся Беларусь}}


{{DEFAULTSORT:Прымак, Павел Аляксандравіч}}
{{DEFAULTSORT:Прымак, Павел Аляксандравіч}}




Версія ад 18:07, 3 чэрвеня 2018

Павел Аляксандравіч Прымак
Павел Александрович Примак
Дата нараджэння 1911(1911)
Месца нараджэння Благавешчанск, Амурская вобласць, Расійская імперыя
Дата смерці 27 верасня 1943(1943-09-27)
Месца смерці каля вёскі Дземарка, Камарынскі раён, Палеская вобласць, БССР
Месца пахавання
Грамадзянства
Прыналежнасць  СССР
Род войскаў стралковыя войскі
Гады службы 1943
Званне
Малодшы сяржант
Малодшы сяржант
Бітвы/войны Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды і званні
Медаль «Залатая Зорка»
Ордэн Леніна

Павел Аляксандравіч Прымак (1911-1943) — савецкі вайсковец. Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны. Герой Савецкага Саюза (1944 г., пасмяротна). Гвардыі малодшы сяржант.

Біяграфія

Павел Аляксандравіч Прымак нарадзіўся ў 1911 годзе ў горадзе Благавешчанску, адміністрацыйным цэнтры Амурскай вобласці Расійскай імперыі (цяпер горад, адміністрацыйны цэнтр Амурскай вобласці Расійскай Федэрацыі) у сялянскай сям'і. Рускі. Адукацыя няпоўная сярэдняя. Да вайны працаваў рознарабочым на розных прадпрыемствах Благавешчанска. Перад прызывам на вайсковую службу працаваў грузчыкам у краме.

У шэрагі Рабоча-сялянскай Чырвонай Арміі П. А. Прымак быў прызваны Благавешчанскім раённым ваенкаматам у лютым 1943 года. Скончыў палкавую школу малодшых камандзіраў, атрымаў вайсковую спецыяльнасць кулямётчыка станковага кулямёта. У баях з нямецка-фашысцкімі захопнікамі малодшы сяржант П. А. Прымак са жніўня 1943 года на Бранскім фронце на пасадзе кулямётчыка 2-й кулямётнай роты 218-га гвардзейскага стралковага палка 77-й гвардзейскай стралковай дывізіі 61-й арміі. Баявое хрышчэнне прыняў у баях за горад Болхаў падчас Арлоўскай наступальнай аперацыі. Пасля завяршэння аперацыі 61-я армія была выведзена ў рэзерв і 6 верасня 1943 года была ўключана ў склад Цэнтральнага фронту. Гвардыі малодшы сяржант П. А. Прымак удзельнічаў у Чарнігаўска-Прыпяцкай аперацыі, у складзе свайго падраздзялення фарсіраваў раку Дзясну, вызваляў горад Чарнігаў. Асабліва вызначыўся пры фарсіраванні ракі Дняпро і ў баях за ўтрыманне плацдарма на яго правым беразе.

Пераадолеўшы з баямі за 30 дзён больш за 300 кіламетраў, 77-я гвардзейская дывізія 26 верасня выйшла да Дняпра ў раёне вёскі Неданчычы Рыпкынскага раёна Чарнігаўскай вобласці Украінскай ССР. У ноч з 26 на 27 верасня 1943 года перадавыя атрады 218-га гвардзейскага стралковага палка пад лютым агнём праціўніка фарсіравалі раку і захапілі плацдарм ля вёскі Дземарка Камарынскага раёна Палескай вобласці Беларускай ССР. Падчас пераправы кулямётчык Прымак, размясціўшыся на носе дэсантнай лодкі, падаўляў агнявыя кропкі праціўніка. Пасля высадкі на правы бераг Павел Аляксандравіч са сваім кулямётам зайшоў у фланг контратакующей нямецкай пяхоце і адкрыў шквальны агонь, чым забяспечыў прасоўванне сваіх стралковых частак. У баі за ўтрыманне плацдарма 27 верасня. П. А. Прымак высунуў кулямёт на пазіцыю наперадзе сваёй пяхоты і кінжальным агнём адбіў чатыры варожыя контратакі. Быў паранены, але не пакінуў поля бою. Знішчыў дзве агнявыя кропкі, і да 20 нямецкіх салдатаў і афіцэраў. Загінуў смерцю храбрых, забіты асколкам варожага снарада. За ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання па фарсіраванні ракі Дняпро і праяўленыя пры гэтым адвагу і геройства указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 15 студзеня 1944 года гвардыі малодшаму сяржанту Прымаку Паўлу Аляксандравічу было прысвоена званне Героя Савецкага Саюза пасмяротна. Пахаваны П. А. Прымак ў брацкай магіле савецкіх воінаў у вёсцы Неданчычы Рыпкынскага раёна Чарнігаўскай вобласці Украіны.

Узнагароды

Літаратура

  • Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1988. — Т. 2 /Любов — Ящук/. — 863 с. — 100 000 экз. — ISBN 5-203-00536-2.
  • Навечно в сердце народном. — 3-е изд., доп. и испр.. — Минск: Белорусская Советская энциклопедия, 1984. — С. 607. — 424 с.
  • Сергиенко А. М. Амурцы — Герои Великой Отечественной: об амурцах — Героях Советского Союза: очерки и биогр. справки. — Благовещенск: Хабаровское книжное издательство. Амурское отделение, 1970. — С. 272. — 190-195 с.

Дакументы

Представление к званию Героя Советского Союза. Архівавана з першакрыніцы 10 красавіка 2013.
Указ Президиума Верховного Совета СССР о присвоении звания Героя Советского Союза. Архівавана з першакрыніцы 10 красавіка 2013.

Спасылкі

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Павел_Аляксандравіч_Прымак&oldid=3153984"