Зборная Швейцарыі па футболе: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Няма тлумачэння праўкі
Радок 42: Радок 42:
}}
}}


'''Зборная Швейцарыі па футболе''' ({{lang-de|Schweizer Fussballnationalmannschaft}}, {{lang-fr|L’équipe de Suisse de football}}, {{lang-it|Nazionale di calcio della Svizzera}}, нефармальная мянушка Nati) нацыянальная [[футбол]]ьная каманда [[Швейцарыя|Швейцарыі]], якая знаходзіцца пад кіраваннем Швейцарскай футбольнай асацыяцыі і прадстаўляе краіну на міжнародных спаборніцтвах.
'''Зборная Швейцарыі па футболе''' ({{lang-de|Schweizer Fussballnationalmannschaft}}, {{lang-fr|L’équipe de Suisse de football}}, {{lang-it|Nazionale di calcio della Svizzera}}, нефармальная мянушка Nati) прадстаўляе [[Швейцарыя|Швейцарыю]] на міжнародных матчах і турнірах па [[футбол]]е з 1905 года. Кіруецца і кантралюецца [[Швейцарская футбольная асацыяцыя|Швейцарскай футбольнай асацыяцыяй]], якая з’яўляецца адным з 55 членаў [[УЕФА]] (Саюз еўрапейскіх футбольных асацыяцый) і ўваходзіць у [[ФІФА]].


Свой першы міжнародны матч зборная Швейцарыі згуляла ў [[1905]] годзе супраць [[Зборная Францыі па футболе|зборнай Францыі]] і прайграла ў ім з лікам 0:1. Найвышэйшым поспехам у яе гісторыі было заваёва сярэбраных медалёў на Алімпіядзе 1924 года ў Парыжы і перамога ў юніёрскім (да 17 гадоў) чэмпіянаце свету 2002 года. У перыяд 1930—1960-х гадоў у станаўленні зборнай і ў швейцарскім футболе ў цэлым вызначальную ролю гуляў аўстрыйскі трэнер [[Карл Рапан]], які вынайшаў тактычную схему verrou (правобраз будучага катэнача) і кіраваў зборнай падчас фінальных розыгрышаў трох сусветных чэмпіянатаў (1934, 1938 і 1954; апошні праходзіў у самой Швейцарыі). У 1960-х гадах у гісторыі зборнай Швейцарыі пачаўся перыяд няўдач, які працягваўся амаль 30 гадоў. Толькі ў пачатку 1990-х гадоў англійскаму трэнеру [[Рой Ходжсан|Рою Ходжсану]] атрымалася вярнуць Швейцарыю ў эліту сусветнага футбола, вывеўшы яе ў фінальную частку чэмпіянату свету 1994 і чэмпіянату Еўропы 1996. Пад кіраўніцтвам [[Якаб Кун|Якаба Куна]], папярэдніка [[Отмар Хіцфельд|Хіцфельда]], каманда дасягала фінальнай стадыі чэмпіянату Еўропы 2004 і чэмпіянату свету 2006; на гэтым сусветным першынстве яна змагла выйсці з групы і ў 1/8 фіналу прайграла [[Зборная Украіны па футболе|зборнай Украіны]] па выніках серыі пасляматчавых пенальці (0:0 у асноўны і дадатковы час). Швейцарыя выбыла са спаборніцтваў, не прапусціўшы ні ў адным матчы ніводнага мяча ў асноўны час, што ў гісторыі чэмпіянатаў свету здараецца не так часта.
Свой першы міжнародны матч зборная Швейцарыі згуляла ў [[1905]] годзе супраць [[Зборная Францыі па футболе|зборнай Францыі]] і прайграла ў ім з лікам 0:1. Найвышэйшым поспехам у яе гісторыі было заваёва сярэбраных медалёў на Алімпіядзе 1924 года ў Парыжы і перамога ў юніёрскім (да 17 гадоў) чэмпіянаце свету 2002 года. У перыяд 1930—1960-х гадоў у станаўленні зборнай і ў швейцарскім футболе ў цэлым вызначальную ролю гуляў аўстрыйскі трэнер [[Карл Рапан]], які вынайшаў тактычную схему verrou (правобраз будучага катэнача) і кіраваў зборнай падчас фінальных розыгрышаў трох сусветных чэмпіянатаў (1934, 1938 і 1954; апошні праходзіў у самой Швейцарыі). У 1960-х гадах у гісторыі зборнай Швейцарыі пачаўся перыяд няўдач, які працягваўся амаль 30 гадоў. Толькі ў пачатку 1990-х гадоў англійскаму трэнеру [[Рой Ходжсан|Рою Ходжсану]] атрымалася вярнуць Швейцарыю ў эліту сусветнага футбола, вывеўшы яе ў фінальную частку чэмпіянату свету 1994 і чэмпіянату Еўропы 1996. Пад кіраўніцтвам [[Якаб Кун|Якаба Куна]], папярэдніка [[Отмар Хіцфельд|Хіцфельда]], каманда дасягала фінальнай стадыі чэмпіянату Еўропы 2004 і чэмпіянату свету 2006; на гэтым сусветным першынстве яна змагла выйсці з групы і ў 1/8 фіналу прайграла [[Зборная Украіны па футболе|зборнай Украіны]] па выніках серыі пасляматчавых пенальці (0:0 у асноўны і дадатковы час). Швейцарыя выбыла са спаборніцтваў, не прапусціўшы ні ў адным матчы ніводнага мяча ў асноўны час, што ў гісторыі чэмпіянатаў свету здараецца не так часта.

Версія ад 10:28, 16 чэрвеня 2018

 Швейцарыя
Мянушкі Nati (скарачэнне ад National Team — Нацыянальная каманда)
Канфедэрацыя УЕФА (Еўропа)
Федэрацыя Швейцарская футбольная асацыяцыя
Галоўны трэнер Уладзімір Петкавіч
Капітан Штэфан Ліхтштайнер
Найбольшая колькасць гульняў Хайнц Герман (118)
Найлепшы бамбардзір Аляксандр Фрай (42)
Хатні стадыён Санкт-Якаб Парк
Код ФІФА SUI
Форма
Асноўная
форма
Форма
Рэзервовая
форма
Рэйтынг ФІФА
Дзеючы 6 (7 чэрвеня 2018)
Найвышэйшы 3 (жнівень 1993)
Найніжэйшы 83 (снежань 1998)
Рэйтынг Эла
Дзеючы 14 (12 чэрвеня 2018)
Найвышэйшы 9 (5 чэрвеня 1924)
Найніжэйшы 62 (кастрычнік 1979)
Першая гульня
Францыя Францыя 1:0 Швейцарыя Швейцарыя
(Парыж, Францыя; 12 лютага 1905)
Самая буйная перамога
Швейцарыя Швейцарыя 9:0 Літва Літва
(Парыж, Францыя; 25 мая 1924)
Самае буйное паражэнне
Швейцарыя Швейцарыя 0:9 Англія (аматары) Сцяг Англіі
(Базель, Швейцарыя; 20 мая, 1909)
Венгрыя Венгрыя 9:0 Швейцарыя Швейцарыя
(Будапешт, Венгрыя; 29 кастрычніка, 1911)
Чэмпіянат свету
Колькасць удзелаў 10 з улікам 2018 (Упершыню 1934)
Найлепшы вынік Чвэрцьфінал (1934, 1938, 1954)
Чэмпіянат Еўропы
Колькасць удзелаў 4 (Упершыню 1996)
Найлепшы вынік 1/8 фінала (2016)
Спартыўныя ўзнагароды
Алімпійскія гульні
Серабро Парыж 1924 мужчыны

Зборная Швейцарыі па футболе (ням.: Schweizer Fussballnationalmannschaft, фр.: L’équipe de Suisse de football, італ.: Nazionale di calcio della Svizzera, нефармальная мянушка Nati) прадстаўляе Швейцарыю на міжнародных матчах і турнірах па футболе з 1905 года. Кіруецца і кантралюецца Швейцарскай футбольнай асацыяцыяй, якая з’яўляецца адным з 55 членаў УЕФА (Саюз еўрапейскіх футбольных асацыяцый) і ўваходзіць у ФІФА.

Свой першы міжнародны матч зборная Швейцарыі згуляла ў 1905 годзе супраць зборнай Францыі і прайграла ў ім з лікам 0:1. Найвышэйшым поспехам у яе гісторыі было заваёва сярэбраных медалёў на Алімпіядзе 1924 года ў Парыжы і перамога ў юніёрскім (да 17 гадоў) чэмпіянаце свету 2002 года. У перыяд 1930—1960-х гадоў у станаўленні зборнай і ў швейцарскім футболе ў цэлым вызначальную ролю гуляў аўстрыйскі трэнер Карл Рапан, які вынайшаў тактычную схему verrou (правобраз будучага катэнача) і кіраваў зборнай падчас фінальных розыгрышаў трох сусветных чэмпіянатаў (1934, 1938 і 1954; апошні праходзіў у самой Швейцарыі). У 1960-х гадах у гісторыі зборнай Швейцарыі пачаўся перыяд няўдач, які працягваўся амаль 30 гадоў. Толькі ў пачатку 1990-х гадоў англійскаму трэнеру Рою Ходжсану атрымалася вярнуць Швейцарыю ў эліту сусветнага футбола, вывеўшы яе ў фінальную частку чэмпіянату свету 1994 і чэмпіянату Еўропы 1996. Пад кіраўніцтвам Якаба Куна, папярэдніка Хіцфельда, каманда дасягала фінальнай стадыі чэмпіянату Еўропы 2004 і чэмпіянату свету 2006; на гэтым сусветным першынстве яна змагла выйсці з групы і ў 1/8 фіналу прайграла зборнай Украіны па выніках серыі пасляматчавых пенальці (0:0 у асноўны і дадатковы час). Швейцарыя выбыла са спаборніцтваў, не прапусціўшы ні ў адным матчы ніводнага мяча ў асноўны час, што ў гісторыі чэмпіянатаў свету здараецца не так часта.

Улетку 2008 гады Швейцарыя (разам з Аўстрыяй) прымала чэмпіянат Еўропы 2008. У хатнім чэмпіянаце швейцарцы занялі апошняе месца ў групе, здолеўшы, аднак, перамагчы зборную Партугаліі.

Зноскі

Спасылкі

Шаблон:Зборныя ЧСФ2018