Геаграфія Сінгапура

Дамба Джахор-Сінгапур

Краіна Сінгапур размяшчаецца на востраве Сінгапур (малайская назва — Пулау Уджонг) разам з групай невялікіх прылеглых астравоў, найбольш значнымі з якіх з’яўляюцца астравы Джуронг, Пулаў Тэконг, Пулаў Убін і Сентоса. Плошча Сінгапура складае 721,5 км² (2018 год), яна паступова павялічваецца дзякуючы праграме намыву тэрыторыі, якая дзейнічае з 1960-х гадоў, павялічваецца і колькасць астравоў — цяпер іх 63. Агульны прырост тэрыторыі з пачатку рэалізацыі праграмы склаў 23 %, да 2030 года плануецца прыдбаць яшчэ 45 кв.км новай зямлі. З іншага боку, некаторыя праекты прыводзяць да зліцця дробных астравоў, гэткім чынам з 7 малых выспачак быў створаны востраў Джуронг.

Геаграфічнае становішча

Сінгапур знаходзіцца ў 137 км на поўнач ад экватара, што адпавядае 1 з лішкам градусу пн.ш. Востраў Сінгапур аддзелены ад паўвострава [[Малака (паўвостраў) |Малака]] пралівам Джахор шырынёй ледзь больш за 1 км. Берагі праліва злучаны насыпам у паўночнай частцы вострава і мостам у заходняй. На поўдні Сінгапур амываецца цёплымі водамі Малакскага і Сінгапурскага праліваў, якія злучаюць Андаманскае мора з Паўднёвакітайскім, і пралівам Джахор, па моры дзяржава мяжуе з астравамі Рыау, што належаць Інданезіі. Большасць астравоў атачаюць каралавыя рыфы.

Геалагічная будова і рэльеф

Геалагічную аснову вострава Сінгапур складаць магматычныя скальныя пароды, асноўныя з якіх — граніт і габра. На паўночным ўсходзе знойдзены метамарфічныя кварцыты. У сейсмічных адносінах Сінгапур даволі спакойны, паколькі бліжэйшыя тэктанічныя разломы (Суматранскі і Сунда) праходзяць на бяспечнай адлегласці і землятрусы толькі "гайдаюць", але не разбураюць горад. Падчас катастрафічнага землетрасення 2004 удар прыняла на сябе Суматра, захінуўшы Сінгапур ад жудаснага цунамі. Вышэйшы пункт вострава — узгорак Букіт-Цімах — мае вышыню 163,6 м над узроўнем мора.

Клімат

Клімат тэрыторыі экватарыяльны, вільготны, з высокімі тэмпературамі на працягу ўсяго года. Сярэдняя гадавая тэмпература 26 °C, а розніца тэмператур самага халоднага (студзень) і самага цёплага (травень) месяцаў не перавышае 1 °C. Сярэдняя гадавая сума ападкаў 2400 мм., размеркаваны яны раўнамерна цягам году (каля 150 мм за месяц), зрэшты, лістапад-студзень за кошт мусонаў удвая вільгатнейшыя.

Клімат Сінгапура
Паказчык	Сту	Лют	Сак	Кра	Май	Чэр	Ліп	Жні	Вер	Кас	Ліс	Сне	Год
Абсалютны максімум, °C	33,5	35,2	36,1	35,1	36,1	34,3	33,9	34	34,6	34,6	34,1	33,9	36,1
Сярэдні максімум, °C	29,9	31	31,4	31,7	31,7	31,5	31	31,1	31,1	31,4	30,8	30	31,1
Сярэдняя тэмпература, °C	26,5	27,1	27,6	28	28,3	28,3	27,9	27,9	27,8	27,7	27	26,5	27,6
Сярэдні мінімум, °C	24,3	24,7	25	25,4	25,8	25,7	25,2	25,2	24,9	24,8	24,4	24,1	25
Абсалютны мінімум, °C	21,6	21	20,2	21,4	21,8	21,5	20,5	21,1	21,2	21	20	20,5	20
Норма ападкаў, мм	248	119	186	170	178	141	174	165	153	159	282	332	2 307
Тэмпература вады, °C	26	27	29	30	31	31	30	30	30	30	28	27	29
Крыніца: Надвор'е і клімат, Турыстычны партал

Самая доўгая рака краіны (Селатар) мае даўжыню 16 км.

Расліннасць і ахова прыроды

Пальмавая даліна ў Батанічным садзе Сінгапура

Раней на востраве раслі вільготныя трапічныя лясы, але цяпер першародныя лясы амаль цалкам знішчаныя з-за хутка росту горада, следам знікла бадай што палова аўтэнтычнай фаўны. Тым не менш, зеляніны на востраве хапае: усцяж вуліц раскінулі свае шаты дрэвы, а на ўзгорку Букіт-Цімах арганізаваны вялікі запаведнік, што займае амаль 10 % вострава. На паўночным усходзе ў забалочанай мясцовасці Сунгей-Булах у 2002 годзе быў створаны запаведнік з мэтай аховы пералётных птушак. Далёка за межамі Паўднёва-Усходняй Азіі вядомы сінгапурскі батанічны сад — першы аб'ект Сусветнай спадчыны ЮНЕСКА ў Сінгапуры, адзін з трох увогуле і адзіны трапічны батанічны сад у гэтым пачэсным спісе.

Экалагічныя праблемы

З непрыемных экалагічных з'яваў можна адзначыць прыток забруджанага тарфянымі пажарамі паветра з суседняй Суматры, што нярэдка здараецца ў ліпені-кастрычніку і завецца паўднёва-азіяцкай смугой.