Нікола Іамелі: Розніца паміж версіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[дагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 02:45, 6 верасня 2018

Ніко́ла Іаме́лі^[1] (італ.: Niccolò Jommelli; 10 верасня 1714 — 25 жніўня 1774) — вядомы італьянскі оперны кампазітар Неапалітанскай школы. Паслядоўнік Алесандра Скарлаці, але распрацаваў больш сур’ёзны за сучаснікаў стыль, больш эфектыўна выкарыстоўваючы аркестры, ужываючы багатую гармонію і менш залежыў ад абавязковай і сталай арыі «da capo», што дазваляе сцвярджаць, што ён не быў драматыкам.

Іамелі быў сярод першых хто паслядоўна ўжываў аркестрацыйны акампанімент у рэчытаціве. Яго стыль аказаў некатры ўплыў на фармат класічнай музыкі пазнейшы за 18 ст. У 1753—1769 Н. Іамелі працаваў музычным дырэктарам пры каралеўскім палацы ў Штутгарту. Апроч да 60 операў, Н. Іамелі ствараў вялікую колькасць касцёльнай музыкі.

Зноскі

↑ Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15). С. 20

Бібліяграфія

Long, Alan Bligh Yorke, Music At Court: Four 18th Century Studies (1954);
Robinson, Michael F., Naples and Neopolitan Opera (1972; repr. 1984)

Шаблон:Composer-stub

[1] Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15). С. 20

[1]

@@ Радок 3: / Радок 3: @@
 Іамелі быў сярод першых хто паслядоўна ўжываў аркестрацыйны акампанімент у рэчытаціве. Яго стыль аказаў некатры ўплыў на фармат класічнай музыкі пазнейшы за 18 ст. У [[1753]]—[[1769]] Н. Іамелі працаваў музычным дырэктарам пры каралеўскім палацы ў [[Штутгарт]]у. Апроч да 60 операў, Н. Іамелі ствараў вялікую колькасць касцёльнай музыкі.
+{{Зноскі}}
 == Бібліяграфія ==