Жалудок

Гарадскі пасёлак Жалудок Герб Сцяг Краіна Беларусь Каардынаты 53°36′ пн. ш. 24°59′ у. д. Насельніцтва 1,5 тыс. чалавек (2006) Часавы пояс UTC+2 Тэлефонны код +375151433XXX Паштовы індэкс 231506 Аўтамабільны код 4 Жалудок на карце Беларусі

Медыяфайлы на Вікісховішчы

Шаблон:Вызн — гарадскі пасёлак у Шчучынскім раёне Гродзенскай вобласці Беларусі. У 22 км ад г. Шчучын, у 12 км ад чыгуначнай станцыі Скрыбаўцы на лініі Масты—Ліда. Насельніцтва 1,5 тыс. чал. (2006).

Гісторыя

Асноўны артыкул: Гісторыя Жалудка

Вядомы з 2-й пал. 15 ст. як вялікакняжацкае ўладанне. З 1486 мястэчка, да 1567 цэнтр павета Віленскага ваяводства ВКЛ. Належаў Лацкім, СапегамСапегам, Францкевічам-Радзімінскім. У лютым 1706 галоўная кватэра шведскага караля Карла XII. У 18 — 1-й чвэрці 19 ст. уласнасць Тызенгаўзаў. З 1795 у складзе Расійскай імперыі, цэнтр воласці Лідскага павета Віленскай губерніі. З 1921 у складзе Польшчы, цэнтр гміны Лідскага павета. З 1939 у БССР, з 1940 гарадскі пасёлак, цэнтр раёна. З 1962 у Шчучынскім р-не.

Асноўны артыкул: Гісторыя каталіцкай царквы ў Жалудку

Першы касцёл быў закладзены ў 1490 вялікім князем Казімірам IV. У 1682 Фрацкевічы-Радзімінскія заснавалі ў Жалудку кляштар кармелітаў “старых” (па іншых дадзеных – у 1686). У 1832 кляштар скасаваны, а яго касцёл знішчаны. У 1853 пабудаваны новы парафіяльны касцёл Унебаўзяцця Найсвяцейшай Панны Марыі.

На пачатку 20 ст. была пабудавана сінагога, пасля другой сусветнай вайны прыстасавана пад Дом культуры.

У 1999 пабудавана з дрэва праваслаўная царква на аснове былога будынка медыцынскай установы.

Эканоміка

Прадпрыемствы сацыяльна-бытавога абслугоўвання.

Выдатныя мясціны

• касцёл Унебаўзяцця Найсвяцейшай Панны Марыі
• маёнтак князёў Святаполк-Чацьвярцінскіх (пач. 20 ст.)

Вядомыя асобы

• Канстанцін Тызенгаўз (1786—1853), арнітолаг
• Валерый Урублеўскі (1836—1908), удзельнік рэвалюцыйнага руху
• Вольга Галіна (Александроўская) (1899—1980), беларуская актрыса

У Сеціве

• Гісторыя Жалудка
• Жалудок на radzima.org
• Жалудок на jewishgen.org