Аблога Канстанцінопаля (1394—1402): Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
афармленне
Радок 1: Радок 1:
'''Аблога Канстанцінопаля (1394—1402)''' — да канца [[14 ст.]] туркі-асманы ўжо добра замацаваліся на [[Балканскі паўвостраў|Балканскім паўвостраве]], ваяўнічы султан [[Баязід]] дыктаваў сваю волю [[Візантыйская імперыя|Візантыйскай імперыі]], уладанні якой абмяжоўваліся наваколлямі [[Канстанцінопаль|Канстанцінопаля]] і асобнымі грэчаскімі гарадамі, сувязь з якімі ажыццяўлялася толькі па моры. У 1394 імператар [[Мануіл II, імператар візантыйскі|Мануіл II]] адмовіўся дапусціць у сталіцу асманскага суддзю для рашэння спрэчак паміж хрысціянамі і мусульманамі. У адказ султан блакаваў Канстанцінопаль з сушы, і толькі тое, што асманы не мелі моцнага флоту, дазваляла грэкам забяспечваць горад харчаваннем, прывозячы яго на караблях. Не маючы сіл для супраціву, імператар спадзяваўся на ваенную дапамогу з [[Заходняя Еўропа|Заходняй Еўропы]], але ў 1396 годзе асманы знішчылі вялікае рыцарскае войска ў [[бітва пры Нікапалі, 1396|бітве пры Нікапалі]]. Здавалася, што доля Канстанцінопаля прадвызначаная, але ў 1402 эмір [[Цімур]] разграміў Баязіда ў [[бітва пры Анкары, 1402|бітве пры Анкары]] і ўзяў султана ў палон. Канстанцінопаль вызваліўся ад блакады; візантыйцы нават перасталі плаціць асманам даніну.
'''Аблога Канстанцінопаля (1394—1402)''' — да канца [[14 ст.]] туркі-асманы ўжо добра замацаваліся на [[Балканскі паўвостраў|Балканскім паўвостраве]], ваяўнічы султан [[Баязід I]] дыктаваў сваю волю [[Візантыйская імперыя|Візантыйскай імперыі]], уладанні якой абмяжоўваліся наваколлямі [[Канстанцінопаль|Канстанцінопаля]] і асобнымі грэчаскімі гарадамі, сувязь з якімі ажыццяўлялася толькі па моры. У 1394 імператар [[Мануіл II, імператар візантыйскі|Мануіл II]] адмовіўся дапусціць у сталіцу асманскага суддзю для рашэння спрэчак паміж хрысціянамі і мусульманамі. У адказ султан блакаваў Канстанцінопаль з сушы, і толькі тое, што асманы не мелі моцнага флоту, дазваляла грэкам забяспечваць горад харчаваннем, прывозячы яго на караблях. Не маючы сіл для супраціву, імператар спадзяваўся на ваенную дапамогу з [[Заходняя Еўропа|Заходняй Еўропы]], але ў 1396 годзе асманы знішчылі вялікае рыцарскае войска ў [[бітва пры Нікапалі, 1396|бітве пры Нікапалі]]. Здавалася, што доля Канстанцінопаля прадвызначаная, але ў 1402 эмір [[Цімур]] разграміў Баязіда ў [[бітва пры Анкары, 1402|бітве пры Анкары]] і ўзяў султана ў палон. Канстанцінопаль вызваліўся ад блакады; візантыйцы нават перасталі плаціць асманам даніну.


== Крынціы ==
{{літ|1={{крыніцы/ВС-2011}}|Від=Б}}
* {{крыніцы/ВС-2011}}


[[Катэгорыя:Аблогі Канстанцінопаля]]
[[Катэгорыя:Аблогі Канстанцінопаля]]

Версія ад 22:11, 30 верасня 2018

Аблога Канстанцінопаля (1394—1402) — да канца 14 ст. туркі-асманы ўжо добра замацаваліся на Балканскім паўвостраве, ваяўнічы султан Баязід I дыктаваў сваю волю Візантыйскай імперыі, уладанні якой абмяжоўваліся наваколлямі Канстанцінопаля і асобнымі грэчаскімі гарадамі, сувязь з якімі ажыццяўлялася толькі па моры. У 1394 імператар Мануіл II адмовіўся дапусціць у сталіцу асманскага суддзю для рашэння спрэчак паміж хрысціянамі і мусульманамі. У адказ султан блакаваў Канстанцінопаль з сушы, і толькі тое, што асманы не мелі моцнага флоту, дазваляла грэкам забяспечваць горад харчаваннем, прывозячы яго на караблях. Не маючы сіл для супраціву, імператар спадзяваўся на ваенную дапамогу з Заходняй Еўропы, але ў 1396 годзе асманы знішчылі вялікае рыцарскае войска ў бітве пры Нікапалі. Здавалася, што доля Канстанцінопаля прадвызначаная, але ў 1402 эмір Цімур разграміў Баязіда ў бітве пры Анкары і ўзяў султана ў палон. Канстанцінопаль вызваліўся ад блакады; візантыйцы нават перасталі плаціць асманам даніну.

Крынціы

  • Византийский словарь: в 2 т. / Общ. ред. К. А. Филатов. — СПб.: Амфора: РХГА: Издательство Олега Абышко, 2011.