Удзельнік:Lš-k./Пясочніца2: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Інтэрактыўны прагляд гісторыі
← Папярэдняя праўкаНаступная праўка →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
Няма тлумачэння праўкі
Няма тлумачэння праўкі
Радок 1: Радок 1:
== Жыцьцяпіс ==
Азярышча — колішні пасёлак, з 1989 года ў складзе горада Мінска. Месціцца вакол чыгуначнай станцыі Азярышча на лініі Орша—Мінск.
У чэрвені 1973 году скончыў [[Клімавічы|Клімавіцкі]] саўгас-тэхнікум (Магілёўская вобл.). У 1973—1975 гг. служыў ў [[Савецкая армія|Савецкім войску]]. У 1975—1976 гг. працаваў {{Артыкул у іншым разьдзеле|Заатэхнія|заатэхнікам|en|Zootechnics}} у саўгасах «Дубрава» (в. [[Белая Дубрава]], Касьцюковіцкі раён) і «Брацкі» (в. [[Брацькавічы]], Касьцюковіцкі раён), [[калгас]]е «Ленінская іскра» (в. [[Муравільле]], [[Пралетарскі сельсавет (Касьцюковіцкі раён)|Пралетарскі сельсавет]], Касьцюковіцкі раён). У 1976—1977 гг. — галоўным заатэхнікам, а ў 1977—1985 г. — кіраўніком саўгасу «Каўгарскі» (в. [[Каўгары]], [[Асіповіцкі раён]], Магілёўская вобл.). У 1981 г. скончыў [[Беларуская дзяржаўная сельскагаспадарчая акадэмія|Беларускую сельскагаспадарчую акадэмію]] ([[Горкі]], Магілёўская вобл.). У 1985—1990 гг. — на савецка-партыйных пасадах. З траўня 1990 г. па травень 1995 г. — дэпутат Вярхоўнага Савету Рэспублікі Беларусь [[Сьпіс дэпутатаў ВС БССР 12-га скліканьня|12-га скліканьня]] ад [[Краснапольле|Краснапольскай]] выбарчай акругі № 300, на пасаду якога абраўся ў якасьці 1-га сакратара [[Краснапольскі раён|Краснапольскага раённага]] камітэту [[Камуністычная партыя Беларусі|Камуністычнай партыі Беларусі]]. На пасадзе дэпутата быў сакратаром Камісіі па праблемах ліквідацыі наступстваў [[Чарнобыльская катастрофа|Чарнобыльскай катастрофы]]. У [[1992]]—[[1994]] гг. адначасна быў камэрцыйным кіраўніком фонду «Спадчына Чарнобыля» ([[Вугоршчына]]). Таксама выступіў заснавальнікам [[Сумеснае прадпрыемства|сумесных прадпрыемстваў]] «Эспрэс-Сэрвіс-Брама» і «ТаймІнвэст». Тым часам, артыкул 1 Закона аб барацьбе са злачыннасьцю ў сфэры эканомікі ад [[15 чэрвеня]] [[1993]] г. забараняў дзяржаўным службоўцам займацца прадпрымальніцкай дзейнасьцю<ref name="а">{{Артыкул|аўтар=[[Сяргей Антончык]].|загаловак=Даклад на сэсіі Вярхоўнага Савету Беларусі 20 сьнежня 1994 г.|спасылка=http://www.bielarus.net/sana/Analityka/Antonchyk.htm|выданьне=[[Свабода (газэта, 1990)|Свабода]]|тып=[[газэта]]|год=сьнежань 1994|нумар=49|старонкі=|issn=}}</ref>.


На [[Прэзыдэнцкія выбары ў Беларусі 1994 году|прэзыдэнцкіх выбарах 1994 г.]] быў даверанай асобай і спонсарам А.Лукашэнкі. [[17 чэрвеня]] [[1994]] г. пад [[Лёзна]]м ([[Віцебская вобласьць]]) быў саўдзельнікам інсцэнаваньня абстрэлу свайго «Мэрсэдэса», на якім вёз А.Лукашэнку, што паспрыяла абраньню апошняга прэзыдэнтам<ref name="а"/>. [[4 жніўня]] 1994 г. заняў толькі створаную пасаду [[Кіраўніцтва справамі прэзыдэнта Рэспублікі Беларусь|кіраўніка справамі прэзыдэнта Рэспублікі Беларусь]]<ref>{{Навіна|аўтар=А.Лукашэнка|загаловак=Указ прэзыдэнта Рэспублікі Беларусь ад 4 жніўня 1994 г. № 19 «Аб стварэньні Кіраўніцтва справамі прэзыдэнта Рэспублікі Беларусь»|спасылка=http://pravo.levonevsky.org/bazaby/org459/sbor8/text7418.htm|выдавец=[[Валер Леванеўскі]]|мова=ru|дата публікацыі=28 сакавіка 2007|дата доступу=12 сьнежня 2015}}</ref>, на якой заставаўся да адстаўкі [[6 сьнежня]] 1999 году. [[16 траўня]] [[1995]] г., праз 2 дні пасьля [[Рэфэрэндум у Беларусі 1995 году|неканстытуцыйнага рэфэрэндуму аб зьмене дзяржаўных герба і сьцяга]], зьняў з будынка [[Рэзыдэнцыя прэзыдэнта Рэспублікі Беларусь|Рэзыдэнцыі прэзыдэнта Рэспублікі Беларусь]] на той час яшчэ дзяржаўны [[бела-чырвона-белы сьцяг]] і парваў яго на кавалкі, паставіўшы на іх свой [[подпіс]] з датай. Пасьля ўзьняў над Рэзыдэнцыяй [[Сьцяг Беларусі|чырвона-зялёны сьцяг]]<ref>{{Навіна|аўтар=|загаловак=Ціцянкоў рве бел-чырвона-белы сьцяг|спасылка=http://pda.nn.by/artykul/73316.html|выдавец=Газэта «[[Наша ніва]]»|дата публікацыі=13 траўня 2012|дата доступу=12 сьнежня 2015}}</ref>. У жніўні 1995 г. стварыў у падпарадкаваньні Кіраўніцтва справамі прэзыдэнта Беларусі прадпрыемства «ГандальЭкспа» («ТоргЭкспа»), якое да закрыцьця ў 1999 г. пазьбегла падаткаабкладаньня ў Беларусі і Расеі ($4 млрд) на больш як $4,5 млрд ў выніку адмысловага прэзыдэнцкага распараджэньня<ref name="н"/>. Зь лютага 2000 г. па 2001 г. быў кіраўніком аддзелу лягістыкі ў расейскім прадпрыемстве «[[Ітэра]]» (Масква). У наступным перайшоў на працу ў будаўнічае прадпрыемства. У [[2011]] г. вярнуўся ў Менск, дзе ўладкаваўся ў прыватнае прадпрыемства<ref>{{Навіна|аўтар=[[Уладзімер Глод]]|загаловак=Ад Антановіча да Янчэўскага, альбо Дваццаць паплечнікаў Лукашэнкі|спасылка=http://www.svaboda.mobi/a/25424845.html|выдавец=[[Свабода (радыё)|Радыё «Свабода»]]|дата публікацыі=23 чэрвеня 2014|дата доступу=12 сьнежня 2015}}</ref>.
== Гісторыя ==
Да другой паловы XX стагоддзя вёска Азярышча месцілася пры Старабарысаўскім тракце, прыкладна на месцы сённяшняга Музея валуноў у Мінску. Пасля Другой сусветнай вайны жыхары вёскі раз’ехаліся, у 1964 годзе пабудоў на месцы колішняй вёскі ўжо не было. Тапонім Азярышча перанёсся на ўсход ад вёскі на раз’езд Пастойка, вакол чыгуначнай станцыі на лініі Орша—Мінск, у гэты час адбываўся рост пасёлка.


=== ГандальЭкспа ===
У 1989 годзе пасёлак Азярышча ўключаны ў межы горада Мінска. Некаторыя вясковыя вуліцы былі перайменаваныя: Вясковая вуліцы Савецкая і Пясочная — вуліца Гарбатава, вуліца Талстога — вуліца Васіля Цяпінскага, вуліца Новая — вуліца Міхася Чарота, вуліца Вішнёвая — вуліца Заснавальнікаў, Смаленская вуліца — Бэзавая вуліца, Вакзальная вуліца — Славянская вуліца, 2-я Савецкая — Цяністая вуліца, Нагорная вуліца — Васільковая, Вакзальная вуліца — Прыазёрная вуліца.
У жніўні 1995 г. Іван Ціцянкоў стварыў у падпарадкаваньні галоўнай гаспадарчай управы [[Кіраўніцтва справамі прэзыдэнта Рэспублікі Беларусь]] дзяржаўнае гандлёва-экспазыцыйнае прадпрыемства «ГандальЭкспа» («ТоргЭкспа») са статутным [[капітал]]ам 59 млн [[Беларускі рубель|рублёў]] ([[$]]5,12 тыс.)<ref>{{Навіна|аўтар=|загаловак=Сярэднеўзважаны курс беларускага рубля ў адносінах да замежных валют на валютным рынку Рэспублікі Беларусь за 1995 год (11 525 руб. за $)|спасылка=http://www.nbrb.by/bel/statistics/ForexMarket/AvrExRate/?yr=1995|выдавец=[[Нацыянальны банк Рэспублікі Беларусь]]|дата публікацыі=2000|дата доступу=12 сьнежня 2015}}</ref> і сядзібай за Менскім заводам лядоўняў «[[Атлянт]]» па пр. Машэрава, д. 61 (цяпер [[Праспэкт Пераможцаў (Менск)|пр. Пераможцаў]])<ref>{{Навіна|аўтар=[[Аляксандар Кур’яновіч]]|загаловак=Рэфэрэндум-1996 у Беларусі паміж бяздарным Шарэцкім і гатовым на ўсё Лукашэнкам|спасылка=http://pda.nn.by/artykul/160651.html|выдавец=Газэта «[[Наша ніва]]»|дата публікацыі=29 лістапада 2015|дата доступу=12 сьнежня 2015}}</ref>. [[22 лістапада]] А.Лукашэнка падпісаў Распараджэньне № 230 «Аб падатковых ільготах дзяржаўнаму гандлёва-экспазыцыйнаму прадпрыемству „ГандальЭкспа“» пад грыфам «Не для друку» з 2 пунктаў. Першы пункт абвяшчаў: «З мэтай забесьпячэньня насельніцтва Рэспублікі Беларусь таварамі народнага спажываньня напярэдадні новага года вызваліць прадпрыемства „ГандальЭкспа“ ад выплаты [[мыта]]ў, [[акцыз]]аў і [[Падатак на дададзеную вартасьць|падатку на дададзеную вартасьць]] … на падставе кантрактаў, узгодненых з Кіраўніцтвам справамі прэзыдэнта Рэспублікі Беларусь». Другі пункт распараджэньня прадпісваў: «накіроўваць сродкі, захаваныя „ГандальЭкспа“, у спэцыяльны фонд прэзыдэнта»<ref name="н">{{Артыкул|аўтар=[[Канстанцін Скуратовіч]].|загаловак=Чаго няма, таго і ня будзе|спасылка=http://novychas.by/ekanomika/caho_niama_taho_i_nie_budzie/|выданьне=[[Новы час (газэта)|Новы час]]|тып=[[газэта]]|год=22 жніўня 2014|нумар=[http://novychas.by/uploads/userfiles/files/2014/nch_2014_31.pdf 31 (400)]|старонкі=6|issn=2218-2244}}</ref>. [[23 лістапада]] «ГандальЭкспа» заключыў з ангельскім [[Таварыства з абмежаванай адказнасьцю|ТАА]] «Саюзнае разьмеркаваньне» ({{мова-en|Union Distribution|скарочана}}) дамову аб пастаўцы ў Беларусь 50 відаў тавараў на агульную суму $500 млн. У сьпісе тавараў значыліся: [[Аўтамабіль|аўтамабілі]], [[малако]], [[мяса]] і «іншыя прамысловыя тавары». Адзін з пунктаў кантракта прадугледжваў: «На даручэньне Пакупніка плацяжы могуць ажыцьцяўляцца трэцімі асобамі на [[Банкаўскі рахунак|рахункі]], названыя Прадаўцом, зь пісьмовай згоды абодвух бакоў», што дазволіла выкарыстаць падатковыя льготы староньнімі прадпрыемствамі. [[30 лістапада]] 1-ы намесьнік старшыні [[Дзяржаўны мытны камітэт Рэспублікі Беларусь|Дзяржаўнага мытнага камітэту Рэспублікі Беларусь]] Вікенці Макарэвіч падпісаў распараджэньне «Аб пропуску грузаў фірмы „ГандальЭкспа“». Большасьць пастаўленых тавараў склалі падакцызныя заходнеэўрапейскія [[Сьпіртовы напой|алькагольныя напоі]] і [[цыгарэты]], што «ГандальЭкспа» [[рээкспарт]]аваў у Расею. Вызваленьне ад падаткаабкладаньня перавысіла $320 млн, што раўнялася каля 10% даходаў дзяржаўнага [[Каштарыс Рэспублікі Беларусь|каштарысу Беларусі]] і пераўзышло агульныя выдаткі дзярж.каштарысу на адукацыю, навуку і культуру<ref name="ч">{{Навіна|аўтар=Газэта [[Беларускі час (газэта)|«Беларускі час»]]|загаловак=Гаманец Лукашэнкі|спасылка=http://www.charter97.org/bel/news/2001/08/09/04|выдавец=«[[Хартыя’97]]»|мова=ru|дата публікацыі=9 жніўня 2001|дата доступу=12 сьнежня 2015}}</ref>.

За студзень — сакавік 1996 году «ГандальЭкспа» увезла ў Беларусь тавараў на суму $176 млн, што склала 24% ад $732 млн агульнага [[імпарт]]у ў краіну за 1-ы квартал году. У тым ліку за люты 1996 г. «ГандальЭкспа» паставіла ў Беларусь тавараў на $113,6 млн, зь якіх сьпіртовых напояў (пераважна [[Гарэлка|гарэлкі]]) на $100 млн (88%), рэшту сумы склалі раскошныя аўтамабілі<ref>{{Артыкул|аўтар=[[Ася Трацюк]].|загаловак=Кансэрванты і фарбавальнікі як складовыя часткі беларускай антыкарупцыйнай стравы|арыгінал=Консерванты и красители как составные части белорусского антикоррупционного блюда|спасылка=http://www.belgazeta.by/ru/2001_07_09/obschestvo/2746|мова=ru|выданьне={{Артыкул у іншым разьдзеле|БелГазета||en|BelGazeta}}|тып=газэта|год=9 ліпеня 2001|нумар=26 (292)|старонкі=|issn=1684-4742}}</ref>. [[29 лютага]] 1-ы намесьнік {{Артыкул у іншым разьдзеле|Фэдэральная мытная служба Расеі|Дзяржаўнага мытнага камітэту Расеі|ru|Федеральная таможенная служба}} Валер Круглікаў падпісаў Указаньне № 01-14/220ДСП «Аб афармленьні тавараў, увозімых з Рэспублікі Беларусь» у сувязі са «зьвесткамі аб масавым увозе на мытную тэрыторыю Расейскай Фэдэрацыі з Рэспублікі Беларусь тавараў, раней імпартаваных туды арганізацыяй „ГандальЭкспа“ бяз сплаты мытаў, прадугледжаных Пагадненьнем аб Мытным зьвязе». У выніку ў красавіку на чыгуначных станцыях [[Калодзішчы]], [[Мачулішчы]] ([[Менскі раён]]) і [[Радашкавічы]] ([[Маладэчанскі раён]], [[Менская вобласьць]]) скапілася 380 вагонаў з гарэлкай, якія ахоўвалі [[Унутраныя войскі|ўнутраныя войскі]] Беларусі, бо на расейскай мяжы часова сталі патрабаваць сплаты мыта<ref name="ч"/>. Наступствам стаў 17-кратны рост гандлю алькаголем у Беларусі за 1996 г., хоць яго вытворчасьць у краіне скарацілася на 1/3. [[Мытны зьвяз]] з Расеяй, які прадугледжваў адсутнасьць дагляду на [[Беларуска-расейская граніца|беларуска-расейскай граніцы]], дазволіў «ГандальЭкспа» пазьбегнуць выплаты звыш $4 млрд расейскіх мытаў, акцызаў і падаткаў да закрыцьця прадпрыемства ў [[1999]] годзе<ref>{{Навіна|аўтар=|загаловак=Расейскія дэпутаты прапануюць расьсьледаваць карупцыю ў асяродзьдзі Лукашэнкі|спасылка=http://www.charter97.org/be/news/2010/10/7/32777|выдавец=«Хартыя’97»|дата публікацыі=7 кастрычніка 2010|дата доступу=12 сьнежня 2015}}</ref>.

Версія ад 11:30, 5 лістапада 2018

Жыцьцяпіс

У чэрвені 1973 году скончыў Клімавіцкі саўгас-тэхнікум (Магілёўская вобл.). У 1973—1975 гг. служыў ў Савецкім войску. У 1975—1976 гг. працаваў Шаблон:Артыкул у іншым разьдзеле у саўгасах «Дубрава» (в. Белая Дубрава, Касьцюковіцкі раён) і «Брацкі» (в. Брацькавічы, Касьцюковіцкі раён), калгасе «Ленінская іскра» (в. Муравільле, Пралетарскі сельсавет, Касьцюковіцкі раён). У 1976—1977 гг. — галоўным заатэхнікам, а ў 1977—1985 г. — кіраўніком саўгасу «Каўгарскі» (в. Каўгары, Асіповіцкі раён, Магілёўская вобл.). У 1981 г. скончыў Беларускую сельскагаспадарчую акадэмію (Горкі, Магілёўская вобл.). У 1985—1990 гг. — на савецка-партыйных пасадах. З траўня 1990 г. па травень 1995 г. — дэпутат Вярхоўнага Савету Рэспублікі Беларусь 12-га скліканьня ад Краснапольскай выбарчай акругі № 300, на пасаду якога абраўся ў якасьці 1-га сакратара Краснапольскага раённага камітэту Камуністычнай партыі Беларусі. На пасадзе дэпутата быў сакратаром Камісіі па праблемах ліквідацыі наступстваў Чарнобыльскай катастрофы. У 1992—1994 гг. адначасна быў камэрцыйным кіраўніком фонду «Спадчына Чарнобыля» (Вугоршчына). Таксама выступіў заснавальнікам сумесных прадпрыемстваў «Эспрэс-Сэрвіс-Брама» і «ТаймІнвэст». Тым часам, артыкул 1 Закона аб барацьбе са злачыннасьцю ў сфэры эканомікі ад 15 чэрвеня 1993 г. забараняў дзяржаўным службоўцам займацца прадпрымальніцкай дзейнасьцю[1].

На прэзыдэнцкіх выбарах 1994 г. быў даверанай асобай і спонсарам А.Лукашэнкі. 17 чэрвеня 1994 г. пад Лёзнам (Віцебская вобласьць) быў саўдзельнікам інсцэнаваньня абстрэлу свайго «Мэрсэдэса», на якім вёз А.Лукашэнку, што паспрыяла абраньню апошняга прэзыдэнтам[1]. 4 жніўня 1994 г. заняў толькі створаную пасаду кіраўніка справамі прэзыдэнта Рэспублікі Беларусь[2], на якой заставаўся да адстаўкі 6 сьнежня 1999 году. 16 траўня 1995 г., праз 2 дні пасьля неканстытуцыйнага рэфэрэндуму аб зьмене дзяржаўных герба і сьцяга, зьняў з будынка Рэзыдэнцыі прэзыдэнта Рэспублікі Беларусь на той час яшчэ дзяржаўны бела-чырвона-белы сьцяг і парваў яго на кавалкі, паставіўшы на іх свой подпіс з датай. Пасьля ўзьняў над Рэзыдэнцыяй чырвона-зялёны сьцяг[3]. У жніўні 1995 г. стварыў у падпарадкаваньні Кіраўніцтва справамі прэзыдэнта Беларусі прадпрыемства «ГандальЭкспа» («ТоргЭкспа»), якое да закрыцьця ў 1999 г. пазьбегла падаткаабкладаньня ў Беларусі і Расеі ($4 млрд) на больш як $4,5 млрд ў выніку адмысловага прэзыдэнцкага распараджэньня[4]. Зь лютага 2000 г. па 2001 г. быў кіраўніком аддзелу лягістыкі ў расейскім прадпрыемстве «Ітэра» (Масква). У наступным перайшоў на працу ў будаўнічае прадпрыемства. У 2011 г. вярнуўся ў Менск, дзе ўладкаваўся ў прыватнае прадпрыемства[5].

ГандальЭкспа

У жніўні 1995 г. Іван Ціцянкоў стварыў у падпарадкаваньні галоўнай гаспадарчай управы Кіраўніцтва справамі прэзыдэнта Рэспублікі Беларусь дзяржаўнае гандлёва-экспазыцыйнае прадпрыемства «ГандальЭкспа» («ТоргЭкспа») са статутным капіталам 59 млн рублёў ($5,12 тыс.)[6] і сядзібай за Менскім заводам лядоўняў «Атлянт» па пр. Машэрава, д. 61 (цяпер пр. Пераможцаў)[7]. 22 лістапада А.Лукашэнка падпісаў Распараджэньне № 230 «Аб падатковых ільготах дзяржаўнаму гандлёва-экспазыцыйнаму прадпрыемству „ГандальЭкспа“» пад грыфам «Не для друку» з 2 пунктаў. Першы пункт абвяшчаў: «З мэтай забесьпячэньня насельніцтва Рэспублікі Беларусь таварамі народнага спажываньня напярэдадні новага года вызваліць прадпрыемства „ГандальЭкспа“ ад выплаты мытаў, акцызаў і падатку на дададзеную вартасьць … на падставе кантрактаў, узгодненых з Кіраўніцтвам справамі прэзыдэнта Рэспублікі Беларусь». Другі пункт распараджэньня прадпісваў: «накіроўваць сродкі, захаваныя „ГандальЭкспа“, у спэцыяльны фонд прэзыдэнта»[4]. 23 лістапада «ГандальЭкспа» заключыў з ангельскім ТАА «Саюзнае разьмеркаваньне» (па-англійску: Union Distribution) дамову аб пастаўцы ў Беларусь 50 відаў тавараў на агульную суму $500 млн. У сьпісе тавараў значыліся: аўтамабілі, малако, мяса і «іншыя прамысловыя тавары». Адзін з пунктаў кантракта прадугледжваў: «На даручэньне Пакупніка плацяжы могуць ажыцьцяўляцца трэцімі асобамі на рахункі, названыя Прадаўцом, зь пісьмовай згоды абодвух бакоў», што дазволіла выкарыстаць падатковыя льготы староньнімі прадпрыемствамі. 30 лістапада 1-ы намесьнік старшыні Дзяржаўнага мытнага камітэту Рэспублікі Беларусь Вікенці Макарэвіч падпісаў распараджэньне «Аб пропуску грузаў фірмы „ГандальЭкспа“». Большасьць пастаўленых тавараў склалі падакцызныя заходнеэўрапейскія алькагольныя напоі і цыгарэты, што «ГандальЭкспа» рээкспартаваў у Расею. Вызваленьне ад падаткаабкладаньня перавысіла $320 млн, што раўнялася каля 10% даходаў дзяржаўнага каштарысу Беларусі і пераўзышло агульныя выдаткі дзярж.каштарысу на адукацыю, навуку і культуру[8].

За студзень — сакавік 1996 году «ГандальЭкспа» увезла ў Беларусь тавараў на суму $176 млн, што склала 24% ад $732 млн агульнага імпарту ў краіну за 1-ы квартал году. У тым ліку за люты 1996 г. «ГандальЭкспа» паставіла ў Беларусь тавараў на $113,6 млн, зь якіх сьпіртовых напояў (пераважна гарэлкі) на $100 млн (88%), рэшту сумы склалі раскошныя аўтамабілі[9]. 29 лютага 1-ы намесьнік Шаблон:Артыкул у іншым разьдзеле Валер Круглікаў падпісаў Указаньне № 01-14/220ДСП «Аб афармленьні тавараў, увозімых з Рэспублікі Беларусь» у сувязі са «зьвесткамі аб масавым увозе на мытную тэрыторыю Расейскай Фэдэрацыі з Рэспублікі Беларусь тавараў, раней імпартаваных туды арганізацыяй „ГандальЭкспа“ бяз сплаты мытаў, прадугледжаных Пагадненьнем аб Мытным зьвязе». У выніку ў красавіку на чыгуначных станцыях Калодзішчы, Мачулішчы (Менскі раён) і Радашкавічы (Маладэчанскі раён, Менская вобласьць) скапілася 380 вагонаў з гарэлкай, якія ахоўвалі ўнутраныя войскі Беларусі, бо на расейскай мяжы часова сталі патрабаваць сплаты мыта[8]. Наступствам стаў 17-кратны рост гандлю алькаголем у Беларусі за 1996 г., хоць яго вытворчасьць у краіне скарацілася на 1/3. Мытны зьвяз з Расеяй, які прадугледжваў адсутнасьць дагляду на беларуска-расейскай граніцы, дазволіў «ГандальЭкспа» пазьбегнуць выплаты звыш $4 млрд расейскіх мытаў, акцызаў і падаткаў да закрыцьця прадпрыемства ў 1999 годзе[10].

  1. ↑ а б Сяргей Антончык. Даклад на сэсіі Вярхоўнага Савету Беларусі 20 сьнежня 1994 г. : газэта. — сьнежань 1994. — № 49.
  2. ↑ А.Лукашэнка (28 сакавіка 2007). "Указ прэзыдэнта Рэспублікі Беларусь ад 4 жніўня 1994 г. № 19 «Аб стварэньні Кіраўніцтва справамі прэзыдэнта Рэспублікі Беларусь»" [руская]. Валер Леванеўскі. Праверана 12 сьнежня 2015. {{cite news}}: Праверце значэнне даты ў: |accessdate= (даведка)
  3. ↑ "Ціцянкоў рве бел-чырвона-белы сьцяг". Газэта «Наша ніва». 13 траўня 2012. Праверана 12 сьнежня 2015. {{cite news}}: Праверце значэнне даты ў: |accessdate= (даведка)
  4. ↑ а б Канстанцін Скуратовіч. Чаго няма, таго і ня будзе : газэта. — 22 жніўня 2014. — № 31 (400). — С. 6. — ISSN 2218-2244.
  5. ↑ Уладзімер Глод (23 чэрвеня 2014). "Ад Антановіча да Янчэўскага, альбо Дваццаць паплечнікаў Лукашэнкі". Радыё «Свабода». Праверана 12 сьнежня 2015. {{cite news}}: Праверце значэнне даты ў: |accessdate= (даведка)
  6. ↑ "Сярэднеўзважаны курс беларускага рубля ў адносінах да замежных валют на валютным рынку Рэспублікі Беларусь за 1995 год (11 525 руб. за $)". Нацыянальны банк Рэспублікі Беларусь. 2000. Праверана 12 сьнежня 2015. {{cite news}}: Праверце значэнне даты ў: |accessdate= (даведка)
  7. ↑ Аляксандар Кур’яновіч (29 лістапада 2015). "Рэфэрэндум-1996 у Беларусі паміж бяздарным Шарэцкім і гатовым на ўсё Лукашэнкам". Газэта «Наша ніва». Праверана 12 сьнежня 2015. {{cite news}}: Праверце значэнне даты ў: |accessdate= (даведка)
  8. ↑ а б Газэта «Беларускі час» (9 жніўня 2001). "Гаманец Лукашэнкі" [руская]. «Хартыя’97». Праверана 12 сьнежня 2015. {{cite news}}: Праверце значэнне даты ў: |accessdate= (даведка)
  9. ↑ Ася Трацюк. Кансэрванты і фарбавальнікі як складовыя часткі беларускай антыкарупцыйнай стравы(руск.) = Консерванты и красители как составные части белорусского антикоррупционного блюда : газэта. — 9 ліпеня 2001. — № 26 (292). — ISSN 1684-4742.
  10. ↑ "Расейскія дэпутаты прапануюць расьсьледаваць карупцыю ў асяродзьдзі Лукашэнкі". «Хартыя’97». 7 кастрычніка 2010. Праверана 12 сьнежня 2015. {{cite news}}: Праверце значэнне даты ў: |accessdate= (даведка)
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Удзельнік:Lš-k./Пясочніца2&oldid=3235554"