Антоній Алаіз Міштольд: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Інтэрактыўны прагляд гісторыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
← Папярэдняя праўкаНаступная праўка →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
Няма тлумачэння праўкі
Радок 38: Радок 38:
[[Катэгорыя:Езуіты Беларусі]]
[[Катэгорыя:Езуіты Беларусі]]
[[Катэгорыя:Выкладчыкі Віленскага ўніверсітэта]]
[[Катэгорыя:Рэктары Полацкага езуіцкага калегіума]]
[[Катэгорыя:Рэктары Полацкага езуіцкага калегіума]]


Версія ад 19:53, 19 лістапада 2018

Антоній Алаіз Міштольд
літ.: Antanas Aloyzas Mištautas, лац.: Antinio Aloyzio Misztołt польск.: Antoni Alojzy Misztołd
Род дзейнасці педагог, каталіцкі тэолаг, каталіцкі святар, філосаф, геральдыст, выкладчык універсітэта
Дата нараджэння 28 мая 1685(1685-05-28)[1][2]
Месца нараджэння
Дата смерці 25 лістапада 1740(1740-11-25)[1][2] (55 гадоў)
Месца смерці
Грамадзянства
Месца працы
Альма-матар

Антоній Алаіз Міштольд (літ.: Antanas Aloyzas Mištautas, лац.: Antinio Aloyzio Misztołt, польск.: Antoni Alojzy Misztołd; 28 мая 1685, Навагрудскі павет — 25 лістапада 1740, Віцебск[3]) — святар, педагог.

Уступіў у Таварыства Ісуса у Вільні. Атрымаў ступень доктара філасофіі ў Віленскай акадэміі, а пасля выкладаў там метафізіку і этыку[3]. Рэктар езуіцкіх калегіумаў у Навагрудку (1726—1731)[4], Полацку (1731—1735)[5], Нясвіжы (1735—1738)[6], і суперыёр Віцебскага езуіцкага калегіума (1738—1740) (Дата сканчэння паўнамоцтваў суперыёра, якая падаецца Я. Гіжыцкім і Л. Гжэбнем — 1741 г.[7][8], напэўна, з’яўляецца памылковай, бо напрыканцы 1740 г. А. А. Міштольд ужо памёр).

Апублікаваў прысвечаную Яну Фрыдэрыку Сапегу[9] панегірычную гісторыю роду Сапег (Historia illustrissimae domus Sapiehanae. Ab origine et antiquitate sua genealogico syllabo per gloriosos heroum ejusdem ac connexarum familiarum progressus in praesens saeculum deducta, Вільня, 1724)[10].

Зноскі

  1. ↑ а б https://www.ipsb.nina.gov.pl/a/biografia/antoni-alojzy-miszolt-h-lubicz
  2. ↑ а б Antoni Alojzy Misztołt h. Lubicz // Internetowy Polski Słownik Biograficzny
  3. ↑ а б http://www.lietuvosmenas.lt/authors/270
  4. ↑ Grzebień, L. (Ed.), Encyklopedia Wiedzy o jezuitach na ziemiach Polski i Litwy, 1996.
  5. ↑ Grzebień, L. (Ed.), Encyklopedia Wiedzy o jezuitach na ziemiach Polski i Litwy, 1996.
  6. ↑ Grzebień, L. (Ed.), Encyklopedia Wiedzy o jezuitach na ziemiach Polski i Litwy, 1996.
  7. ↑ Giżycki, J.M. Materyały do dziejów Akademii Połockiej i szkół odniej zależnych / J.M. Giżycki. — Kraków: Druk. W. Anczyca i spółki, 1905. — s. 184.
  8. ↑ Grzebień, L. (Ed.), Encyklopedia Wiedzy o jezuitach na ziemiach Polski i Litwy, 1996.
  9. ↑ Stankiewicz, A. «…Kleynoty których my przez żelazne nabywamy groty». Kreacja zasług i pochodzenia Marcjana Aleksandra Ogińskiego w świetle grafik z druków ulotnych / A. Stankiewicz // Studia nad staropolską sztuką wojenną / red. Z. Hundert, K. Żojdź, J. Sowa. — Oświęcim, 2015. — T. IV. — s. 157.
  10. ↑ Нікалаеў, М. В. Бібліятэкі Сапегаў.

Літаратура

  • Нікалаеў, М. В. Бібліятэкі Сапегаў.
  • Encyklopedia wiedzy o jezuitach na ziemiach Polski i Litwy 1564—1995 / оprac. L. Grzebień. — Kraków : Wyd-wo WAM, 1996. — 882 s.
  • Giżycki, J.M. Materyały do dziejów Akademii Połockiej i szkół odniej zależnych / J.M. Giżycki. — Kraków: Druk. W. Anczyca i spółki, 1905. — 288 s.
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Антоній_Алаіз_Міштольд&oldid=3243142"