Баранавіцкі павет (1919—1940): Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Радок 1: Радок 1:
[[File:POL powiat baranowicki map.svg|thumb|Павет на карце ваяводства]]
[[File:POL powiat baranowicki map.svg|thumb|Павет на карце ваяводства]]
{{значэнні|Баранавіцкі павет}}
'''Баранавіцкі павет''' — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе міжваеннай [[Польская Рэспубліка (1918—1939)|Польскай Рэспублікі]] і [[БССР]]. Цэнтр горад [[Баранавічы]].


Утвораны [[1 жніўня]] [[1919]] года [[Грамадзянскае ўпраўленне Усходніх зямель|Грамадзянскім ўпраўленнем Усходніх зямель]] з частак [[Слуцкі павет (Польшча)|Слуцкага]] і [[Навагрудскі павет (1921—1940)|Навагрудскага]] паветаў. Згодна з [[Рыжскі мірны дагавор (1921)|Рыжскім мірным дагаворам]] [[18 сакавіка]] [[1921]] года тэрыторя павета замацавана за Польшчай, увайшла ў [[Навагрудскае ваяводства, Польшча|Навагрудскае ваяводства]]. Плошча 3497 км², насельніцтва 124,2 тыс. чалавек (1922). Падзяляўся на [[Гміна|гміны]]. У снежні 1925 года скасаваны Паланэчкаўская і Чэрніхаўская гміны, замест іх створана Вольнаўская. У студзені 1926 года са [[Слонімскі павет, 1921—1939|Слонімскага павета]] ў Баранавіцкі павет перададзены Дабромысленская і Моўчадская гміны. На тэрыторыі павета ўтворана Дуброўская гміна.
'''Баранавіцкі павет''' адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе міжваеннай [[Польская Рэспубліка (1918—1939)|Польскай Рэспублікі]]. Цэнтр г. [[Баранавічы]]


У верасні 1939 года тэрыторыя павета далучана да СССР і [[Уз’яднанне Заходняй Беларусі з БССР|перададзена ў склад БССР]]. З 4 снежня 1939 года павет у [[Баранавіцкая вобласць|Баранавіцкай вобласці]]. [[15 студзеня]] [[1940]] года павет скасаваны, на яго тэрыторыі ўтвораны [[Раён|раёны]].
З сакавіка 1921 года Баранавіцкі павет у складзе Польшчы ў [[Навагрудскае ваяводства, Польшча|Навагрудскім ваяводстве]]. Плошча 3497 км², насельніцтва 124,2 тыс. чалавек (1922). Падзяляўся на [[Гміна|гміны]] (былыя воласці). У снежні 1925 скасаваны Паланэчкаўская і Чэрніхаўская гміны, замест іх створана Вольнаўская. У студзені 1926 са [[Слонімскі павет, 1921—1939|Слонімскага павета]] ў Баранавіцкі павет перададзены Дабромысленская і Моўчадская гміны. На тэрыторыі павета ўтворана Дуброўская гміна.


== Літаратура ==
== Літаратура ==
Энцыклапедыя гісторыі Беларусі, Т. 1. А — Беліца / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: М. В. Біч і інш.; Прадм. М. Ткачова; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 1993. — 494 с., [8] к.: іл. ISBN 5-85700-074-2. с. 299.
Энцыклапедыя гісторыі Беларусі, Т. 1. А — Беліца / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: М. В. Біч і інш.; Прадм. М. Ткачова; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 1993. — 494 с., [8] к.: іл. ISBN 5-85700-074-2. с. 299.


{{Навагрудскае ваяводства}}
{{Навагрудскае ваяводства}}


[[Катэгорыя:Паветы Польскай Рэспублікі (1918—1939)]]
[[Катэгорыя:Паветы Польскай Рэспублікі (1918—1939)]]
[[Катэгорыя:Гісторыя Баранавічаў]]

Версія ад 14:01, 2 снежня 2018

Павет на карце ваяводства

Баранавіцкі павет — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе міжваеннай Польскай Рэспублікі і БССР. Цэнтр — горад Баранавічы.

Утвораны 1 жніўня 1919 года Грамадзянскім ўпраўленнем Усходніх зямель з частак Слуцкага і Навагрудскага паветаў. Згодна з Рыжскім мірным дагаворам 18 сакавіка 1921 года тэрыторя павета замацавана за Польшчай, увайшла ў Навагрудскае ваяводства. Плошча 3497 км², насельніцтва 124,2 тыс. чалавек (1922). Падзяляўся на гміны. У снежні 1925 года скасаваны Паланэчкаўская і Чэрніхаўская гміны, замест іх створана Вольнаўская. У студзені 1926 года са Слонімскага павета ў Баранавіцкі павет перададзены Дабромысленская і Моўчадская гміны. На тэрыторыі павета ўтворана Дуброўская гміна.

У верасні 1939 года тэрыторыя павета далучана да СССР і перададзена ў склад БССР. З 4 снежня 1939 года павет у Баранавіцкай вобласці. 15 студзеня 1940 года павет скасаваны, на яго тэрыторыі ўтвораны раёны.

Літаратура

Энцыклапедыя гісторыі Беларусі, Т. 1. А — Беліца / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: М. В. Біч і інш.; Прадм. М. Ткачова; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 1993. — 494 с., [8] к.: іл. ISBN 5-85700-074-2. с. 299.