Кніга Суддзяў: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
др →Спасылкі: re-categorisation per CFD using AWB |
fix cite error: different page number |
||
Радок 34: | Радок 34: | ||
== Выданне Скарыны == |
== Выданне Скарыны == |
||
Кніга Суддзяў (1519) была апошнім пражскім выданнем [[Ф. Скарына|Ф. Скарыны]], захавалася ў 9 асобніках. На тытульным [[аркуш]]ы змешчана тэматычная тлумачальная [[гравюра]]: «''[[Самсон]] пресилный расторгал льва на пути''». У канцы прадмовы Скарыны паўторана віньетка з выдання [[кніга Іова|кнігі Іова]], а на а. 4 — застаўка з прадмовы да [[Прытчы Саламона|кнігі Прытчы Саламона]].<ref name=" |
Кніга Суддзяў (1519) была апошнім пражскім выданнем [[Ф. Скарына|Ф. Скарыны]], захавалася ў 9 асобніках. На тытульным [[аркуш]]ы змешчана тэматычная тлумачальная [[гравюра]]: «''[[Самсон]] пресилный расторгал льва на пути''». У канцы прадмовы Скарыны паўторана віньетка з выдання [[кніга Іова|кнігі Іова]], а на а. 4 — застаўка з прадмовы да [[Прытчы Саламона|кнігі Прытчы Саламона]].<ref name="СкТв_2">Скарына Ф.: Творы… С. 174.</ref> |
||
{{зноскі}} |
{{зноскі}} |
Версія ад 13:28, 12 снежня 2018
Кніга Суддзяў (ספר שופטים) | |
---|---|
Самсон пабівае філістымлян аслінай сківіцай. Гравюра Гюстава Дарэ | |
Раздзел: | Гістарычныя кнігі |
Мова арыгінала: | яўрэйская |
Мясцовасць: | Ізраіль |
Папярэдняя (праваслаўе): | Кніга Ісуса Навіна |
Наступная: | Кніга Руф |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Кніга Суддзяў — адна з частак Старога запавету, у якой апісваюцца падзеі двухсотгадовага перыяду гісторыі яўрэйскіх плямён пасля выхада іх з Егіпту (прыблізна 12—11 ст. да н.э.), які папярэднічаў фарміраванню раннефеадальнага рабаўладальніцкага Ізраільска-Іўдзейскага царства.
Паводле біблейскага падання, пасля Майсея і Ісуса Навіна старажытныя яўрэі не мелі пастаянных кіраўнікоў, таму часта падвяргаліся прыгнёту з боку суседніх народаў, зазнавалі шмат бед. Менавіта ў гэты перыяд іх гісторыі наступіла эпоха Суддзяў, якія арганізоўвалі народ на барацьбу са знешнімі ворагамі і ажыццяўлялі ўладкаванне ўнутрыплемяннога правапарадку. Іх улада не мела пастаяннай пераемнасці і не была самадзяржаўнай. Сваім зместам гэта кніга ахоплівае перыяд ад смерці Ісуса Навіна да першасвяшчэнніка Ільі, або да смерці суддзі Самсона. Іўдзейскае паданне называе складальнікам гэтай кнігі Бібліі прарока Самуіла. Мяркуюць, што яна апрацоўвалася на працягу значнага часу і завершана ў 6 ст. да н.э.[1]
Выданне Скарыны
Кніга Суддзяў (1519) была апошнім пражскім выданнем Ф. Скарыны, захавалася ў 9 асобніках. На тытульным аркушы змешчана тэматычная тлумачальная гравюра: «Самсон пресилный расторгал льва на пути». У канцы прадмовы Скарыны паўторана віньетка з выдання кнігі Іова, а на а. 4 — застаўка з прадмовы да кнігі Прытчы Саламона.[2]
Зноскі
Літаратура
- Скарына Ф. Творы: Прадмовы, сказанні, пасляслоўі, акафісты, пасхалія / Уступ. арт., падрыхт. тэкстаў, камент., слоўнік А. Ф. Коршунава, паказальнікі А. Ф. Коршунава, В. А. Чамярыцкага. — Мн.: Навука і тэхніка, 1990. — С. 173, 174. — 207 с.: іл. ISBN 5-343-00151-3.
Спасылкі
- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Кніга Суддзяў