Паной: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
D.L.M.I. Bel (размовы | уклад) дрНяма тлумачэння праўкі |
|||
Радок 47: | Радок 47: | ||
* [http://water-rf.ru/Водные_объекты/1542/Поной ''Повалишникова Е. С.'' Поной // Научно-популярная энциклопедия «Вода России»]{{ref-ru}} |
* [http://water-rf.ru/Водные_объекты/1542/Поной ''Повалишникова Е. С.'' Поной // Научно-популярная энциклопедия «Вода России»]{{ref-ru}} |
||
[[Катэгорыя: |
[[Катэгорыя:Рэкі Мурманскай вобласці]] |
||
[[Катэгорыя: |
[[Катэгорыя:Рэкі, якія ўпадаюць у Белае мора]] |
Версія ад 20:17, 25 снежня 2018
Паной | |
---|---|
У параметры «Нацыянальная назва» парушаны сінтаксіс: яго дакладнае запаўненне: «код мовы/назва/код другой мовы/назва». Калі ласка, выпраўце гэтую памылку! | |
Характарыстыка | |
Даўжыня | 426 км |
Басейн | 15 500 км² |
Расход вады | 175 м³/с |
Вадацёк | |
Выток | |
• Месцазнаходжанне | узвышша Кейвы |
• Каардынаты | 67°47′34″ пн. ш. 35°54′57″ у. д.HGЯO |
Вусце | Белае мора |
• Месцазнаходжанне | губа Папова Лахта |
• Вышыня | 0 м |
• Каардынаты | 66°59′03″ пн. ш. 41°16′44″ у. д.HGЯO |
Размяшчэнне | |
Водная сістэма | Белае мора |
|
|
Краіна | |
Рэгіён | Мурманская вобласць |
Код у ДВР | 02020000112101000005650 |
— выток, — вусце | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Пано́й (руск.: Поно́й[1]) — рака ў Еўрапейскай частцы Расіі, у Мурманскай вобласці, на Кольскім паўвостраве.
Даўжыня ракі 426 км. Плошча вадазбору 15500 км². Расход вады 175 м³/с. Аб’ём сцёку 5,365[2] км³/год. Выток ракі знаходзіцца ў заходняй частцы ўзвышша Кейвы. Працякае па Лавазёрскай тундры і ўпадае ў губу Папова Лахта Белага мора[2]. Рэчышча ў верхнім цячэнні звілістае, з перакатамі, разгаліноўваецца на рукавы і пратокі. У сярэднім цячэнні рэчышча Паноя ўмерана звілістае, цячэнне павольнае. У ніжнім цячэнні, ніжэй вусця ракі Калмак рака перасякае крышталічнае плато ў каньёне шырынёй 0,5—0,8[2] км. Рэчышча ў гэтай частцы ўмерана звілістае, з парогамі. Агульнае падзенне ракі складае 292[2] м. Жыўленне снегавое і дажджавое. Замярзае рака звычайна ў канцы кастрычніка — пачатку лістапада, на парожыстых участках — у снежні[2].
У басейне Паноя 7805[2] азёр агульнай плошчай 324[2] км². Азёрнасць вадазбору 2,1[2] %. Азёры ў басейне ракі: Шчучае, Ніжне-Каменскае, Мазгавое, Кальваньвозера, Верхне-Каменскае, Васільева, Вялікае Калакольнае і інш.[3]
У ракі 244[2] прытокі. Сярод іх: Кіевейка, Сахарная, Кукша (Кісенга), Ельрака, Пятчэма, Кінемур, Мухая, Кофта, Пача, Патманьга, Ача, Пурнач, і інш.[3]
У сярэднім цячэнні ракі размешчаны Панойскі заалагічны заказнік[4][5].
Зноскі
- ↑ Большой энциклопедический словарь: В 2-х т. / Гл. ред. А. М. Прохоров. — М.: Сов. энциклопедия, 1991. — Т. 2. — С. 180. — 768 с. — 2 000 000 экз. — ISBN 5-85270-044-4 (т. 2.). (руск.)
- ↑ а б в г д е ё ж з Повалишникова Е. С. Поной // Научно-популярная энциклопедия «Вода России» (руск.)
- ↑ а б Река Поной (Пессарьйок) // Государственный водный реестр РФ (руск.)
- ↑ Понойский (зоологический) // ООПТ России (руск.)
- ↑ Понойский государственный природный зоологический (орнитологический) заказник // Кольская энциклопедия (руск.)
Літаратура
- Поной // Большой энциклопедический словарь: В 2-х т. / Гл. ред. А. М. Прохоров. — М.: Сов. энциклопедия, 1991. — Т. 2. — С. 180. — 768 с. — 2 000 000 экз. — ISBN 5-85270-044-4 (т. 2.). (руск.)