Паной: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дрНяма тлумачэння праўкі
Радок 47: Радок 47:
* [http://water-rf.ru/Водные_объекты/1542/Поной ''Повалишникова Е. С.'' Поной // Научно-популярная энциклопедия «Вода России»]{{ref-ru}}
* [http://water-rf.ru/Водные_объекты/1542/Поной ''Повалишникова Е. С.'' Поной // Научно-популярная энциклопедия «Вода России»]{{ref-ru}}


[[Катэгорыя:Басейн Белага мора]]
[[Катэгорыя:Рэкі Мурманскай вобласці]]
[[Катэгорыя:Басейн Белага мора]]
[[Катэгорыя:Рэкі, якія ўпадаюць у Белае мора]]

Версія ад 20:17, 25 снежня 2018

Паной
У параметры «Нацыянальная назва» парушаны сінтаксіс: яго дакладнае запаўненне: «код мовы/назва/код другой мовы/назва». Калі ласка, выпраўце гэтую памылку!
Характарыстыка
Даўжыня 426 км
Басейн 15 500 км²
Расход вады 175 м³/с
Вадацёк
Выток  
 • Месцазнаходжанне узвышша Кейвы
 • Каардынаты 67°47′34″ пн. ш. 35°54′57″ у. д.HGЯO
Вусце Белае мора
 • Месцазнаходжанне губа Папова Лахта
 • Вышыня 0 м
 • Каардынаты 66°59′03″ пн. ш. 41°16′44″ у. д.HGЯO
Размяшчэнне
Водная сістэма Белае мора

Краіна
Рэгіён Мурманская вобласць
Код у ДВР 02020000112101000005650
physical
Паной
Паной
physical
выток
выток
вусце
вусце
— выток, — вусце
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Пано́й (руск.: Поно́й[1]) — рака ў Еўрапейскай частцы Расіі, у Мурманскай вобласці, на Кольскім паўвостраве.

Даўжыня ракі 426 км. Плошча вадазбору 15500 км². Расход вады 175 м³/с. Аб’ём сцёку 5,365[2] км³/год. Выток ракі знаходзіцца ў заходняй частцы ўзвышша Кейвы. Працякае па Лавазёрскай тундры і ўпадае ў губу Папова Лахта Белага мора[2]. Рэчышча ў верхнім цячэнні звілістае, з перакатамі, разгаліноўваецца на рукавы і пратокі. У сярэднім цячэнні рэчышча Паноя ўмерана звілістае, цячэнне павольнае. У ніжнім цячэнні, ніжэй вусця ракі Калмак рака перасякае крышталічнае плато ў каньёне шырынёй 0,5—0,8[2] км. Рэчышча ў гэтай частцы ўмерана звілістае, з парогамі. Агульнае падзенне ракі складае 292[2] м. Жыўленне снегавое і дажджавое. Замярзае рака звычайна ў канцы кастрычніка — пачатку лістапада, на парожыстых участках — у снежні[2].

У басейне Паноя 7805[2] азёр агульнай плошчай 324[2] км². Азёрнасць вадазбору 2,1[2] %. Азёры ў басейне ракі: Шчучае, Ніжне-Каменскае, Мазгавое, Кальваньвозера, Верхне-Каменскае, Васільева, Вялікае Калакольнае і інш.[3]

У ракі 244[2] прытокі. Сярод іх: Кіевейка, Сахарная, Кукша (Кісенга), Ельрака, Пятчэма, Кінемур, Мухая, Кофта, Пача, Патманьга, Ача, Пурнач, і інш.[3]

У сярэднім цячэнні ракі размешчаны Панойскі заалагічны заказнік[4][5].

Зноскі

Літаратура

  • Поной // Большой энциклопедический словарь: В 2-х т. / Гл. ред. А. М. Прохоров. — М.: Сов. энциклопедия, 1991. — Т. 2. — С. 180. — 768 с. — 2 000 000 экз. — ISBN 5-85270-044-4 (т. 2.). (руск.)

Спасылкі