Рэжыцкі павет: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
→Спасылкі: арфаграфія |
|||
Радок 24: | Радок 24: | ||
Па дадзеных перапісу 1897 года, ў павеце пражывала 136,4 тыс. чал.<ref>[http://demoscope.ru/weekly/ssp/rus_gub_97.php?reg=5 Дадзеныя агульнага перапісу насельніцтва Расійскай імперыі на "Демоскоп Weekly"]</ref>, у тым ліку [[латышы|латышоў]] - 57,9%; [[рускія|рускіх]] - 23,9%; [[яўрэі|яўрэяў]] - 7,4%; [[беларусы|беларусаў]] - 5,4%; [[палякі|палякаў]] - 4,8%. У павятовым горадзе Рэжыце пражывала амаль 11 тыс. чал. |
Па дадзеных перапісу 1897 года, ў павеце пражывала 136,4 тыс. чал.<ref>[http://demoscope.ru/weekly/ssp/rus_gub_97.php?reg=5 Дадзеныя агульнага перапісу насельніцтва Расійскай імперыі на "Демоскоп Weekly"]</ref>, у тым ліку [[латышы|латышоў]] - 57,9%; [[рускія|рускіх]] - 23,9%; [[яўрэі|яўрэяў]] - 7,4%; [[беларусы|беларусаў]] - 5,4%; [[палякі|палякаў]] - 4,8%. У павятовым горадзе Рэжыце пражывала амаль 11 тыс. чал. |
||
== Адміністрацыйны падзел == |
== Адміністрацыйны падзел == |
||
У 1913 годзе ў склад павета ўваходзіла 18 [[воласць|валасцей]] |
У 1913 годзе ў склад павета ўваходзіла 18 [[воласць|валасцей]]: |
||
* — ; |
|||
* Андрэненская — в. [[Сталідзаны]]; |
|||
* Борхаўская — [[Борхава]]; |
|||
* [[Быкаўская воласць|Быкаўская]] — [[Быкава]]; |
|||
* Вайвадская — сядзіба [[Буклуйжа]]; |
|||
* [[Варклянская воласць|Варклянская]] — [[Варкляны]]; |
|||
* Веліенская — [[Веліены]]; |
|||
* Галянская — сядзіба [[Інданы]]; |
|||
* [[Дрыцанская воласць|Дрыцанская]] — [[Дрыцаны]]; |
|||
* [[Каўнацкая воласць|Каўнацкая]] — с. [[Новая Слабада]]; |
|||
* Кульнеўская — сядзіба [[Ільзенберг]]; |
|||
* [[Макашанская воласць|Макашанская]] — в. [[Уўзулава]]; |
|||
* Разенмуйжская — хутар [[Прытыка]]; |
|||
* Разейнаўская — сядзіба [[Вяртукшна]]; |
|||
* [[Сакстагальская воласць|Сакстыгальская]] — [[Сакстыгаль]]; |
|||
* Салуіанская — в. [[Рускія Балбаржы]]; |
|||
* Сцярнянская — сядзіба [[Мястэры]]; |
|||
* Ружынская — [[Ружына]]; |
|||
* Узульмуйжская — сядзіба [[Балбышы]]<ref>{{кніга |
|||
|аўтар = |
|||
|загаловак = Волостныя, станичныя, сельскія, гминныя правленія и управленія, а также полицейскіе станы всей Россіи съ обозначеніем мѣста ихъ нахожденія |
|||
|адказны = |
|||
|спасылка = http://www.prlib.ru/Lib/pages/item.aspx?itemid=391 |
|||
|месца = Кіевъ |
|||
|выдавецтва = Изд-во Т-ва Л. М. Фишъ |
|||
|год = 1913 |
|||
}}</ref>. |
|||
== Сучаснае становішча == |
== Сучаснае становішча == |
Версія ад 07:43, 28 снежня 2018
Рэжыцкі павет | |||
---|---|---|---|
|
|||
Краіна | Расійская імперыя | ||
Уваходзіць у | Віцебская губерня | ||
Адміністрацыйны цэнтр | Рэжыца | ||
Дата ўтварэння | 1772 | ||
Дата скасавання | 1920 | ||
Насельніцтва | 136 445 жыхароў (1 897) | ||
Плошча | 4,1 тыс. км² | ||
Рэ́жыцкі павет (лат.: Rēzeknes apriņķis) — адміністрацыйная адзінка ў складзе Пскоўскай і Полацкай губерняў, Полацкага намесніцтва, Беларускай і Віцебскай губерняў, якая існавала ў 1772—1920 гадах. Знаходзіўся ў паўночна-заходняй частцы Віцебскай губерні. Цэнтр – горад Розіттэн (пасля 1893 г. - Рэжыца, пасля 1945 г. – Рэзэкнэ).
Гісторыя
Рэжыцкі павет у складзе Пскоўскай губерні Расійскай імперыі быў утвораны ў 1772 годзе пасля 1-га падзелу Рэчы Паспалітай. У 1776 годзе павет быў перададзены ў Полацкую губерню (з 1778 г. — намесніцтва). У 1796 г. павет быў скасаваны, а ў 1802 г. — адноўлены ў складзе Віцебскай губерні. У 1920 годзе павет адыйшоў да Латвіі.
Геаграфія
Рэжыцкі павет з'яўляўся адным з трох інфлянцкіх паветаў Віцебскай губерні. На поўначы межаваў з Ліфляндскай губерняй, на ўсходзе - з Люцынскім паветам, на захадзе і поўдні – з Дзвінскім паветам Віцебскай губерні. Плошча павета складала 3582 кв. вёрст.
Насельніцтва
Па дадзеных перапісу 1897 года, ў павеце пражывала 136,4 тыс. чал.[1], у тым ліку латышоў - 57,9%; рускіх - 23,9%; яўрэяў - 7,4%; беларусаў - 5,4%; палякаў - 4,8%. У павятовым горадзе Рэжыце пражывала амаль 11 тыс. чал.
Адміністрацыйны падзел
У 1913 годзе ў склад павета ўваходзіла 18 валасцей:
- — ;
- Андрэненская — в. Сталідзаны;
- Борхаўская — Борхава;
- Быкаўская — Быкава;
- Вайвадская — сядзіба Буклуйжа;
- Варклянская — Варкляны;
- Веліенская — Веліены;
- Галянская — сядзіба Інданы;
- Дрыцанская — Дрыцаны;
- Каўнацкая — с. Новая Слабада;
- Кульнеўская — сядзіба Ільзенберг;
- Макашанская — в. Уўзулава;
- Разенмуйжская — хутар Прытыка;
- Разейнаўская — сядзіба Вяртукшна;
- Сакстыгальская — Сакстыгаль;
- Салуіанская — в. Рускія Балбаржы;
- Сцярнянская — сядзіба Мястэры;
- Ружынская — Ружына;
- Узульмуйжская — сядзіба Балбышы[2].
Сучаснае становішча
У цяперашні час тэрыторыя павета уваходзіць у склад Латвіі.
Вядомыя асобы
- Баляслаў Брэжга (1887—1957) — латвійскі гісторык, археолаг, палеограф, філолаг.
- Яніс Пуятс (нар. 1930) — кардынал-святар, архібіскуп рыжскі.
Спасылкі
- Старыя карты Рэжыцкага павета на сайце "Литера Ру"
- Мапа Рэжыцкага павета (1820) на Radzima.net
- Рыма-Каталіцкія касцёлы Рэжыцкага павета на сайце Згуртавання беларускай шляхты
- Праваслаўныя цэрквы Рэжыцкага павета на сайце Згуртавання беларускай шляхты