Сентынельцы: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія]

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

Лінейны

Версія ад 19:40, 2 студзеня 2019

Сентыне́льцы — адзін з Андаманскіх карэнных народаў, якія пражываюць на Андаманскіх астравах Бенгальскага заліва. Засяляюць Паўночны Сентынельскі востраў, які знаходзіцца на захад ад паўднёвым ускрайку Вялікага Андамана. Вядомыя сваім энергічным супрацівам любым спробам кантакту з боку людзей звонку. Сентынельцы маглі пражыць у практычна поўнай ізаляцыі да 60 тысяч гадоў, да гэтага часу так і не навучыўшыся здабываць агонь (замест гэтага ў іх існуе мудрагелістая працэдура захоўвання тлеючых палешэк і распаленага вуголля у гліняным посудзе).

Версія ад 19:28, 2 студзеня 2019 правіць TimaKobrov (размовы \| уклад) 49 правак Новая старонка: ''''Сентыне́льцы''' — адзін з Андаманскіх карэнных народаў, якія пражываюць на Андаманскіх...'		Версія ад 19:40, 2 студзеня 2019 правіць адкат TimaKobrov (размовы \| уклад) 49 правак Няма тлумачэння праўкі Тэг: Візуальны рэдактар Наступная праўка →
Радок 1:		Радок 1:
	'''Сентыне́льцы''' — адзін з Андаманскіх карэнных народаў, якія пражываюць на Андаманскіх астравах Бенгальскага заліва. Засяляюць Паўночны ~~Сентинельский~~ востраў, які знаходзіцца на захад ад паўднёвым ускрайку Вялікага Андамана. Вядомыя сваім энергічным супрацівам любым спробам кантакту з боку людзей звонку. Сентынельцы маглі пражыць у практычна поўнай ізаляцыі да 60 тысяч гадоў, да гэтага часу так і не навучыўшыся здабываць агонь (замест гэтага ў іх існуе мудрагелістая працэдура захоўвання тлеючых палешэк і распаленага вуголля у гліняным посудзе).		'''Сентыне́льцы''' — адзін з Андаманскіх [[Абарыгены\|карэнных народаў]], якія пражываюць на [[Андаманскія астравы\|Андаманскіх астравах]] [[Бенгальскі заліў\|Бенгальскага заліва]]. Засяляюць [[Паўночны Сентынельскі востраў]], які знаходзіцца на захад ад паўднёвым ускрайку [[Вялікі Андаман\|Вялікага Андамана]]. Вядомыя сваім энергічным супрацівам любым спробам кантакту з боку людзей звонку. Сентынельцы маглі пражыць у практычна поўнай ізаляцыі да 60 тысяч гадоў, да гэтага часу так і не навучыўшыся здабываць агонь (замест гэтага ў іх існуе мудрагелістая працэдура захоўвання тлеючых палешэк і распаленага вуголля у гліняным посудзе).

			<br />