Леў Савіч Макаў: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Інтэрактыўны прагляд гісторыі
[недагледжаная версія][дагледжаная версія]
← Папярэдняя праўкаНаступная праўка →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
Няма тлумачэння праўкі
Радок 1: Радок 1:
⚫
{{цёзкі|Макаў}}
{{Дзяржаўны дзеяч
{{Дзяржаўны дзеяч
|імя = Леў Савіч Макаў
|імя = Леў Савіч Макаў
Радок 24: Радок 23:
|узнагароды =
|узнагароды =
}}
}}
⚫
{{цёзкі2|Макаў}}
{{DEFAULTSORT:Макаў Леў Савіч}}'''Леў Савіч Макаў''' ({{lang-ru|Лев Са́ввич Ма́ков}}) ([[1830]]—[[1883]]), дзяржаўны дзеяч [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]], міністр унутраных спраў ([[1878]]—[[1879]]), стварыў інстытут ураднікаў. З [[1880]] — кіруючы замежнымі веравызнаннямі, аднавіў адносіны з Рымскай курыяй. [[Міністэрства пошт і тэлеграфаў|Міністр пошт і тэлеграфаў]] (1880—[[1881]]). З 1881 — член Дзяржаўнага савета. Застраліўся.
'''Леў Савіч Макаў''' ({{lang-ru|Лев Са́ввич Ма́ков}}) ([[1830]]—[[1883]]), дзяржаўны дзеяч [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]], міністр унутраных спраў ([[1878]]—[[1879]]), стварыў інстытут ураднікаў. З [[1880]] — кіруючы замежнымі веравызнаннямі, аднавіў адносіны з Рымскай курыяй. [[Міністэрства пошт і тэлеграфаў|Міністр пошт і тэлеграфаў]] (1880—[[1881]]). З 1881 — член Дзяржаўнага савета. Застраліўся.


Па задушэнні [[Паўстанне ў Польшчы, Літве і Беларусі (1863—1864)|нацыянальна-вызваленчага паўстання]] (1863—1864), расійскія ўлады за верную службу «''царю и отечеству''», перадалі канфіскаваную [[Сядзіба Макавых|маёмасць]] і паселішча [[Мар’іна Горка|Мар'іна Горка]] Баніфацыя Крупскага царскаму чыноўніку Макаву. Баніфацыяй Крупскі быў высланы ў [[Сібір]], за арганізацыю нацыянальна-вызваленчага паўстання.
Па здушэнні [[Паўстанне ў Польшчы, Літве і Беларусі (1863—1864)|нацыянальна-вызваленчага паўстання]] (1863—1864), расійскія ўлады за верную службу «''царю и отечеству''», перадалі канфіскаваную [[Сядзіба Макавых|маёмасць]] і паселішча [[Мар’іна Горка|Мар’іна Горка]] Баніфацыя Крупскага царскаму чыноўніку Макаву. Баніфацыяй Крупскі быў высланы ў [[Сібір]], за арганізацыю нацыянальна-вызваленчага паўстання.

{{зноскі}}


{{Паслядоўнасць людзей
{{Паслядоўнасць людзей
Радок 37: Радок 39:
== Гл. таксама ==
== Гл. таксама ==
* [[Міністэрства пошт і тэлеграфаў]]
* [[Міністэрства пошт і тэлеграфаў]]
⚫
{{Кіраўнікі АУС Расіі}}

{{Бібліяінфармацыя}}
{{DEFAULTSORT:Макаў Леў Савіч}}
{{DEFAULTSORT:Макаў Леў Савіч}}
[[Катэгорыя:Выпускнікі Пажаскага корпуса]]
[[Катэгорыя:Міністры ўнутраных спраў Расійскай імперыі]]
[[Катэгорыя:Міністры ўнутраных спраў Расійскай імперыі]]
[[Катэгорыя:Палітыкі-самазабойцы]]
[[Катэгорыя:Палітыкі-самазабойцы]]
Радок 48: Радок 50:
[[Катэгорыя:Члены Мінскага таварыства сельскай гаспадаркі]]
[[Катэгорыя:Члены Мінскага таварыства сельскай гаспадаркі]]
[[Катэгорыя:Постаці Мар’інагорскага сельскагаспадарчага тэхнікума імя У. Е. Лабанка]]
[[Катэгорыя:Постаці Мар’інагорскага сельскагаспадарчага тэхнікума імя У. Е. Лабанка]]
⚫
{{Кіраўнікі АУС Расіі}}

Версія ад 15:19, 2 лютага 2019

Леў Савіч Макаў
Леў Макаў, міністр унутраных спраў (~1879 год)
Леў Макаў, міністр унутраных спраў (~1879 год)
Сцяг Міністр унутраных спраў
Расійскай імперыі
люты 1879 — 6 жніўня 1880
Папярэднік Аляксандр Цімашаў
Пераемнік Міхаіл Ларыс-Мелікаў
Нараджэнне 1830
Смерць 27 лютага 1883(1883-02-27)
Грамадзянства  Расійская імперыя
Адукацыя
Дзейнасць палітык
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Макаў.

Леў Савіч Макаў (руск.: Лев Са́ввич Ма́ков) (1830—1883), дзяржаўны дзеяч Расійскай імперыі, міністр унутраных спраў (1878—1879), стварыў інстытут ураднікаў. З 1880 — кіруючы замежнымі веравызнаннямі, аднавіў адносіны з Рымскай курыяй. Міністр пошт і тэлеграфаў (1880—1881). З 1881 — член Дзяржаўнага савета. Застраліўся.

Па здушэнні нацыянальна-вызваленчага паўстання (1863—1864), расійскія ўлады за верную службу «царю и отечеству», перадалі канфіскаваную маёмасць і паселішча Мар’іна Горка Баніфацыя Крупскага царскаму чыноўніку Макаву. Баніфацыяй Крупскі быў высланы ў Сібір, за арганізацыю нацыянальна-вызваленчага паўстання.

Зноскі

Папярэднік
Аляксандр Ягоравіч Цімашаў 		Міністр унутраных спраў Расійскай імперыі
1878—1879 		Пераемнік
Міхаіл Тарыэлавіч Ларыс-Мелікаў

Гл. таксама

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Леў_Савіч_Макаў&oldid=3315992"